Στις πρώτες 100 μέρες ο Τραμπ προκάλεσε Σοκ και Δέος. Μετά από αυτήν την περίοδο, η Αγγλία, Γαλλία και η Γερμανία συνομιλούν με διάθεση να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης.
Αυτή είναι μια πρώτη επιτυχία του Τραμπ. Είναι σαν εφαρμογή της θεωρίας της αποτροπής, προκειμένου ο Τραμπ να γεφυρώσει ένα χρέος του 30 τρις δολαρίων.
Ήδη έχει επαναπατρίσει κάποιες Αμερικανικές Εταιρείες με τον φόβο των δασμών στα προϊόντα τους. Η ίδια θεωρία χρησιμοποιείται και στο ουκρανικό μέτωπο, βάζοντας τον ΥΠΕΞ να αναφέρει, ότι αν δεν έχουμε αποτελέσματα στην ειρηνευτική διαδικασία οι ΗΠΑ φεύγουν, γιατί αυτός ο πόλεμος δεν είναι δικός τους. Χρησιμοποιεί την ίδια μέθοδο για να φέρει αποτελέσματα. Το τρίτο μέτωπο είναι στη Μέση Ανατολή.
Εκεί δεν κατάφερε πολλά πράγματα πέρα από μια εκεχειρία που έσπασε. Αυτήν τη στιγμή εστιάζει στον παραγωγό της ανωμαλίας, δηλαδή το Ιράν και να το αναγκάσει σε διαπραγματεύσεις και να χτυπήσει το αίτιο της αστάθειας στη ρίζα του.
Το πιο σημαντικό κομμάτι είναι πως θα εξελιχθεί η υπόθεση με την Κίνα. Η Ευρώπη δεν έχει αποφασίσει Ευρωπαϊκή συνείδηση.
Με Τραμπ μιλάμε για αλλαγή εποχής και κατάρρευσης της Παγκοσμιοποίησης. Μιλάμε για συναλλακτική σχέση των κρατών με τις ΗΠΑ. Αυξάνονται οι πιθανότητες για ανεξάρτητη πολιτική των κρατών μελών.
Αν η Ευρώπη αποφασίσει να χρησιμοποιήσει κοινή πλατφόρμα, η οποία να της εξασφαλίσει σε κοινή άμυνα που να βασίζεται στην ομογενοποίηση των τεχνολογιών θα της επιστρέψει να χαράξει ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Το θέμα είναι να αντιληφθούν οι ηγεμονικές ευρωπαϊκές χώρες αν θέλουν την Ευρώπη ζωντανή.
Όσο για τον ρόλο της Τουρκίας, η οποία έχει δεχτεί κάποιες ήττες τον τελευταίο καιρό, από το Κογκρέσο ιδιαίτερα με τους S-400, των οποίων η εγκατάσταση στα Συροτουρκικά σύνορα αντιμετωπίζονται ως απειλή από το Ισραήλ.
Επίσης δέχτηκε πλήγμα από τη γερμανική κυβέρνηση για τα Eurofighter, που ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για τους Meteor.
Η Κύπρος και η Ελλάδα πρέπει να καταλάβουν ότι εξυπηρετούν αμερικανικά συμφέροντα και πρέπει να το αξιοποιήσουν.
