Ένας γοητευτικός άνδρας μετατρέπεται σε Φρανκενστάιν!

0
255

Είναι 30, είναι Αιγόκερως (10/01/1983) είναι ωραίος, είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, είναι ταλαντούχος και δεν …κωλώνει με τίποτα.

Γι αυτό του βγάζω το καπέλο, και τον φιλοξενώ…..Υποδεχθείτε τον Ορέστη Τζιόβα.

-Κύριε Τζιόβα, ξεκινάω ανάποδα. Το καλοκαίρι μαζί με το θεατρικό που πρωταγωνιστούσατε με την Άννα Παναγιωτοπούλου «Ωχ, τι κόσμος γιαγιά», το πρωί κάνατε το σερβιτόρο σε καφετέρια στο Παγκράτι. Σας παραδέχομαι και σας βάζω 100 με τόνο! Αλλά πείτε μου γιατί το κάνατε, λόγω της κρίσης;

Δε μπορώ να ισχυριστώ πως με έχει επηρεάσει σε τόσο μεγάλο βαθμό η κρίση. Θέλω να πω, η δουλειά που κάνουμε είναι σχετικά πολυτελής και πληρώνει καλύτερα από άλλες, αν αναλογιστούμε τις ώρες που εργαζόμαστε.

Απλώς χρειαζόμουν ένα βοήθημα στα οικονομικά μου κι έκανα μια δουλειά που γνωρίζω καλά κι αποδίδει σίγουρα χρήματα. Αν θέλετε ήταν και μια νύξη ως προς το lifestyle, επειδή εγώ είμαι απλός άνθρωπος.

-Ποια είναι τα συναισθήματά σας για την κατάσταση που βιώνουμε στη χώρα μας;

Ανάμικτα. Λύπη, απογοήτευση, εκνευρισμός, απορία . Δεν είμαι όμως εγώ ο κατάλληλος να μιλήσω για αυτά, καθώς θα είναι εκ του ασφαλούς, όπως ανέφερα προηγουμένως.

Δεν ξέρω ποιος θα ήταν κατάλληλος! Θα ήθελα να αναλύσω την κατάσταση αλλά έχει προεκτάσεις πολιτικές. Δεν φτάνουν μερικές προτάσεις για να εκφράσω τη θέση μου.

-Τι εκτιμάτε και τι απεχθάνεστε σε έναν άνθρωπο;

Εκτιμώ απεριόριστα την ειλικρίνεια του ατόμου ως προς τον εαυτό του και τους γύρω του. Απεχθάνομαι τη φιλοδοξία και το ρατσισμό.

-Είστε ένας ωραίος άνδρας κι έχουν λεχθεί πολλά γύρω από την προσωπική σας ζωή. Αυτή την εποχή είστε ερωτευμένος;

Είναι μια όμορφη εποχή.

-Ρισκάρετε γενικά, ή θέλετε να βαδίζετε εκ του ασφαλούς;

Αγαπώ το ρίσκο αλλά αναζητώ και την ασφάλεια σε κάποιες περιπτώσεις.

-Έχετε πει σε συνέντευξή σας, ότι δεν θα κάνατε τηλεόραση. Όμως από την τηλεόραση γίνατε γνωστός;

Η πρώτη μου δουλειά ήταν τηλεοπτική. Αλλά θα έλεγα ότι επιδείχθηκα στην τηλεόραση και αναδείχθηκα συνολικά από τη δουλειά μου ως ηθοποιός.

Αν αναφέρεστε σε πολλή πρόσφατη δήλωσή μου εννοούσα ότι δε νιώθω σιγουριά στην σύγχρονη τηλεοπτική πραγματικότητα καθώς έχουμε δει πολλές σειρές να ναυαγούν τελευταία (κυρίως λόγω οικονομικών κωλυμάτων).

-Πως αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός;

Η οικογένειά μου δεν είχε σχέση με τα καλλιτεχνικά , αλλά εγώ από μικρός είχα μια κλίση προς το θέατρο και το τραγούδι. Οπότε είτε στο σχολείο, είτε στην κατασκήνωση, συμμετείχα στις καλλιτεχνικές δραστηριότητες.

Δε μου είχε περάσει καν από το μυαλό σαν επαγγελματικός προσανατολισμός. Θεωρούσα ότι ήταν ένα ωραίο χόμπι. Αλλά απ ότι φάνηκε ήταν….μικρόβιο. Μετά προέκυψε η θεατρική ομάδα και μετά η Δραματική Σχολή.

-Κάποιος ρόλος που θα θέλατε να υποδυθείτε;

Όλους. Αγαπώ αυτή τη δουλειά και μεγαλώνοντας ανακαλύπτω πόσο απύθμενη είναι.

-Πότε αποδίδετε καλύτερα όταν είστε ήρεμος ή πιεσμένος;

Πιέζομαι πολύ όταν πρέπει να αποδώσω, για να είμαι ήρεμος όταν δε θα χρειάζεται.

-Χόμπι έχετε;

Φυσικά. Κιθάρα, τραγούδι, ποδόσφαιρο, σινεμά και μου αρέσουν οι καταδύσεις, κάτι που σκοπεύω να κάνω στο μέλλον.

-Θέλετε οικογένεια, παιδιά;

Ναι θέλω, αλλά δεν είμαι ακόμα έτοιμος.

-Τι φοβάστε;

Τη μοναξιά.

-Μια ευχή σας;

Να γίνει ο κόσμος καλύτερος και να έχω συμβάλλει όσο μπορώ σ αυτό.

-Ένα ανεκπλήρωτο όνειρο;

Να ταξιδέψω σε πολλά μέρη.

-Στις 29 Οκτωβρίου 2013 κάνει πρεμιέρα το νέο έργο στο οποίο συμμετέχετε, στο θέατρο Γκλόρια «Tο Σπίτι του Φρανκενστάιν» στο οποίο υποδύεστε τον Φρανκενστάϊν.

Oι Times έγραψαν: «Καταπληκτικό! Από τις πιο ανατρεπτικές κωμωδίες που έχουμε δει! Ο Ντάουνινγκ μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν έχουμε γελάσει ξανά τόσο πολύ! Μη χάσετε την πρόσκληση για αυτό το μουσικό θεατρικό πάρτι!» Θέλετε να μας μιλήσετε για το έργο και τον αλλιώτικο αυτό ρόλο σας; 

Λοιπόν το έργο είναι γραμμένο από τον Μάρτιν Ντάουνινγκ το 1989 και μεταφρασμένο από τον Ερρίκο Μπελιέ.

Το κείμενο της παράστασης μας είναι διασκευή της μετάφρασης από τον σκηνοθέτη μας και πολύ καλό μου φίλο Τάσο Ιορδανίδη.

Είναι μια κωμωδία και χαρακτήρων και καταστάσεων. Ο μεγαλοφυής επιστήμονας Βίκτορ φον Φρανκενστάιν περιμένει σπίτι του τρεις πολύ ιδιαίτερους καλεσμένους. Δυο τέρατα και μια σταρ του σινεμά.

Ο καθένας με ένα πρόβλημα το οποίο παραμένει άλυτο καθώς ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα δηλώνει ανίκανη να το λύσει. Μαζί μ αυτούς όμως καταφθάνουν κι άλλοι δυο απρόσκλητοι επισκέπτες. 

Ο καθένας για διαφορετικό λόγο. Οι οικοδεσπότης φυσικά έχει συνεργάτες του, το δεξί του χέρι, τον Ιγκόρ (Κουασιμόδος) και το αριστερό του πλευρό τη Μαίρη Ράιλη (υπηρέτρια). Πρόκειται για ένα έργο με κλειστό μύθο, δηλαδή χωρίς στοιχεία της επικαιρότητας χωρίς βωμολοχία και χωρίς σεξουαλικά υπονοούμενα. 

Κωμωδία γερή με καταιγιστικό ρυθμό καθώς παρεξηγήσεις, δολοπλοκίες, εξομολογήσεις, τραγούδια, μας ταξιδεύουν σε μια παράλληλη διάσταση, σε ένα παράλληλο σύμπαν.

Ο κάθε ρόλος είναι διαφορετικός. Ο Βίκτορ είναι ένας φιλόδοξος, υπερφίαλος και «μεγαλοφυής» επιστήμονας που μόνος του στόχος είναι να αποκτήσει μια θέση στο πάνθεον των σπουδαίων προσωπικοτήτων της ανθρωπότητας, χωρίς να βλέπει τα πιο σημαντικά πράγματα της ζωής. 

-Σας ευχόμαστε καλή επιτυχία.

Κι εγώ ευχαριστώ για τη «φιλοξενία».

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here