Η αξιόλογος ηθοποιός Μαρίνα Ασλάνογλου!

0
639

Είναι από τις νέες, ωραίες και πολύ αξιόλογες ηθοποιούς, κάτοχος του βραβείου «Μελίνα Μερκούρη», που κάθε φορά καταθέτει ψυχή επί σκηνής κι έχει δοκιμαστεί σε πολλούς & διαφορετικούς ρόλους.

Την εποχή αυτή διανύει μια από τις καλύτερες περιόδους της τόσο στα προσωπικά όσο και στα επαγγελματικά της. Στις 12 Ιουνίου μάλιστα κάνει πρεμιέρα με την «Ηλέκτρα» (Δευτ.- Σάβ. 20.30), που ανοίγει τον «Κύκλο Αρχαίου Δράματος», στην κεντρική σκηνή του Badminton. 

Τη σκηνοθεσία και τη δραματουργική επεξεργασία του κειμένου υπογράφει ο σπουδαίος Έλληνας σκηνοθέτης, πανεπιστημιακός δάσκαλος και ακαδημαϊκός Σπύρος Α. Ευαγγελάτος, τη μετάφραση ο Κ. Χ. Μύρης και το σκηνικό ο Γιώργος Πάτσας. 

Η διεθνών προδιαγραφών παραγωγή του Μιχάλη Αδάμ, θα παίζεται στα ελληνικά με υπέρτιτλους σε ξένες γλώσσες, έως τις 26 Σεπτεμβρίου 2015. Δίπλα στη Ρένη Πιττακή και το Γιάννη Βόγλη ερμηνεύει την «Ηλέκτρα» η Μαρίνα Ασλάνογλου, που φιλοξενούμε σήμερα.

Είστε νέα, αλλά έχετε διαγράψει μια θαυμάσια καλλιτεχνική πορεία , συνεργαστήκατε και με το Εθνικό πολλά χρόνια……Πείτε μας από μικρή είχατε όνειρο την υποκριτική;

«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα είχα μια καλλιτεχνική «ανησυχία» και από μικρή συμμετείχα πάντα στις θεατρικές και σχολικές εκδηλώσεις.

Πάντα μου άρεσαν οι εξωσχολικές δραστηριότητες και σαν παιδί θυμάμαι ότι δε μου έφτανε η μέρα. Είχα τα κλασσικά φροντιστήρια αγγλικά, γαλλικά, πιάνο, κιθάρα και μπαλέτο. Μου αρέσει πολύ να ασχολούμαι με πολλά, αλλά όταν ανακάλυψα το θέατρο νομίζω ότι βρήκα την ευτυχία μου.»

Οι γονείς σας συμφώνησαν με τις επιλογές σας;

«Οι γονείς μου, η αλήθεια είναι, ότι ήταν επιφυλακτικοί στην αρχή. Δεν με είχαν πιστέψει. Νόμιζαν ότι είναι ένα παιδικό όνειρο που συνεχίζει και κάποια στιγμή θα εξαφανιστεί, θα τελειώσει.

Άρχισα να σπουδάζω ψυχολογία και όταν έμπαινα στο τέταρτο έτος πέρασα παράλληλα στο Θέατρο Τέχνης. Εκεί είδαν πόσο αποφασισμένη και απόλυτη ήμουν και έκαναν πίσω.

Η αλήθεια είναι ότι στάθηκαν δίπλα μου αμέσως. Και συνεχίζουν δηλαδή. Είναι οι μεγαλύτεροί μου θαυμαστές και χαίρομαι πολύ όταν έρχονται να με δουν και συγκινούνται.»

Η καριέρα σας ξεκίνησε από το θέατρο ή την τηλεόραση;

«Από το θέατρο και συγκεκριμένα από τη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, έμπαινα στο τρίτο έτος και ως μαθήτρια έκανα περιοδεία με τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή. 

Συνέχισα με το θέατρο, δεν έχω σταματήσει ποτέ από το 2002, ενώ παράλληλα συμμετείχα σε διάφορα τηλεοπτικά σίριαλ. Τα τελευταία οκτώ χρόνια απέχω από την τηλεόραση… Προτεραιότητά μου ήταν και θα είναι το θέατρο.»

Τι αισθάνεστε όταν βρίσκεστε πάνω στη σκηνή; Είστε η ηρωίδα που υποδύεστε;

«Δύναμη μεγάλη. Είναι ένα συναίσθημα μοναδικό. Είναι το μέρος που εξελίσσομαι και δημιουργώ. Οι ώρες και οι μέρες των προβών είναι για μένα πολύ σημαντικές.

Ότι γίνεται στις πρόβες το βλέπεις μετά να λειτουργεί και να γίνεται πράξη πάνω στη σκηνή. Είναι μαγικό. Και όταν πια αρχίζουν οι παραστάσεις, αρχίζει και η χαρά μου, νιώθω πολύ τυχερή που κάνω επάγγελμα αυτό που αγαπώ πραγματικά.»

Πόσο πολύ προσπαθείτε για ένα ρόλο;

«Ανάλογα με τη δυσκολία του ρόλου. Πάντα ασχολούμαι πολύ, γιατί είμαι της λεπτομέρειας. Θέλω να καταλαβαίνω τι λέω, γιατί το λέω, σε ποιον το λέω και τι θέλω να πω, αλλά δεν το λέω. Διαβάζω αρκετά, ψάχνω αρκετά και προσπαθώ να βρω και να σκιαγραφήσω τον κάθε ρόλο. Κάποιες φορές όμως έχω δυσκολευτεί πολύ. Αλλά δεν το βάζω κάτω, αντιθέτως όλο αυτό με πυροδοτεί περισσότερο.»

Εάν η αμοιβή ήταν καλή θα δεχόσαστε έναν ρόλο ακόμη κι αν δεν τον πιστεύατε;

«Όχι, δεν θα το έκανα ποτέ. Δεν κάνω ‘’εκπτώσεις’’ στην ψυχή μου, ούτε στη δουλειά μου. Μου αρέσει να κάνω αργά, αλλά σταθερά βήματα και φυσικά να έχω καλές συνεργασίες. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα είμαι σε μια δουλειά ή σε ένα ρόλο που δε με καλύπτει. Θα αρνηθώ διακριτικά, δε θα συμβιβαστώ.»

Σας αντάμειψε το επάγγελμα που επιλέξατε; Αν ξαναρχίζατε θα ακολουθούσατε τον ίδιο δρόμο;

«Πάλι το ίδιο επάγγελμα θα επέλεγα. Είναι δύσκολο, σκληρό και απρόβλεπτο. Πρέπει όμως να έχεις υπομονή και πίστη. Και εγώ έχω, γιατί αγαπώ τόσο πολύ το θέατρο και αυτό που κάνω και όντως νοιώθω ότι έχω μέσα μου δύναμη και υπομονή. Αυτή είναι και η ανταμοιβή μου. Ότι ακόμα και στα δύσκολα, δεν έκανα πίσω.»

Οι διαφημίσεις αποφέρουν καλά χρήματα και δημοσιότητα. Θα συμμετείχατε αν σας το πρότειναν;

«Δεν είμαι αρνητική σε τίποτα, ούτε θέλω να είμαι απόλυτη, γιατί η ζωή με διαψεύδει. Αν ήταν μία σημαντική και καλή πρόταση, θα το σκεφτόμουν σοβαρά. Δεν ξέρω αν θα έφτανα στο να το κάνω ,πάντως θα ήμουν ανοιχτή στο να το συζητήσω.»

Το θέατρο από τι υποφέρει;

«Λογικό είναι όταν υποφέρει η χώρα το ‘’ντόμινο’’ να ρίχνει και το θέατρο. Είναι δύσκολες εποχές. Γίνονται περικοπές, μειώσεις, εκπτώσεις και όλο αυτό δημιουργεί μία αναστάτωση. Απλά θεωρώ ότι η ανάγκη και η φλόγα είναι τόσο δυνατές που δεν μπορεί να το επηρεάσει τίποτε.»

Και η….Μαρίνα;

«Η Μαρίνα; Δύσκολη απάντηση. Ανάλογα με τη στιγμή και την περίοδο. Αυτό το διάστημα είμαι σε έντονο στρες, γιατί πλησιάζει η πρεμιέρα. Έχω ρίξει εκεί το βάρος μου και τον τελευταίο καιρό αυτή είναι και η μόνη προτεραιότητά μου. Έχω παγώσει κάποιες άλλες δραστηριότητές μου και έχω επικεντρωθεί στο ρόλο μου και μόνο. Οπότε υποφέρω από έντονο στρες (χα, χα, χα).» 

Σκεφτήκατε λόγω κρίσης να φύγετε εκτός Ελλάδας;

«Όχι, δεν το σκέφτηκα είναι η αλήθεια. Αγαπώ τη χώρα μου και τη γλώσσα μου και θέλω να βρίσκομαι εδώ με τους ανθρώπους που αγαπώ και με στηρίζουν.» 

Η οικογένεια έχει θέση στη ζωή σας;

«Πολύ σημαντική. Είναι ο βασικός πυρήνας για μένα. Και επειδή έχω την τύχη να έχω μεγαλώσει με δυο υπέροχους γονείς που μου έδωσαν και μου δίνουν πολλή αγάπη, θέλω κάποια στιγμή στο μέλλον να τους το ανταποδώσω, αν δεν το έχω κάνει ήδη.»

Μιλήστε μας για την Ηλέκτρα που υποδύεστε στο Badminton και τις απαιτήσεις του ρόλου…

«Είναι ένα σπουδαίο στοίχημα για μένα και επειδή είναι η πρώτη φορά που παίζω σε αρχαία τραγωδία, η ευθύνη είναι μεγάλη. Έχοντας όμως δίπλα μου τον κορυφαίο και αγαπημένο μου Σπύρο Ευαγγελάτο, δε φοβάμαι τίποτα. Η Ηλέκτρα είναι μια πονεμένη, βασανισμένη ψυχή που διψάει για εκδίκηση για τον άδικο θάνατο του πατέρα της Αγαμέμνονα. 

Είναι σε σημείο τρέλας και απελπισίας και το μόνο που θέλει είναι να δει αίμα και συγκεκριμένα της μητέρας της Κλυταιμνήστρας.

Αυτή παροτρύνει και ουσιαστικά στήνει και το φόνο της, μαζί με τον αδελφό της Ορέστη. Έχοντας ένα τόσο σπουδαίο κείμενο και έναν τόσο σπουδαίο ρόλο, οι απαιτήσεις είναι μεγάλες. Θέλει απόλυτη αφοσίωση, ξεκούραση και συγκέντρωση.»

Ένα ανεκπλήρωτο όνειρό σας;

«Τα όνειρα με συντηρούν. Σαν όνειρο λοιπόν έχω να ταξιδέψω τον κόσμο. Να δω και να μάθω. Να γνωρίσω και να ζήσω κάτι διαφορετικό.»

{jcomments on}

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here