Ραλλία Χρηστίδου: Μοιράζεται τα συναισθήματά της με τους άλλους μέσα από τη μουσική της. Εμπνέεται από ένα άρωμα, μια εικόνα του ουρανού ή της θάλασσας.

0
210

Έγινε γνωστή από τηλεοπτικό μουσικό ριάλιτι και από τότε όχι μόνον βελτίωσε την εξωτερική της εμφάνιση, αλλά μεγαλούργησε και στη μουσική σκηνή. Έχει γεννηθεί στις 14 Νοεμβρίου στο Ηράκλειο Αττικής κι οι γονείς της έχουν ρίζες μικρασιάτιτικες.

Άρχισε τις σπουδές της στη μουσική πολύ μικρή , αποφοίτησε με άριστα από το Εθνικό Ωδείο και συνέχισε σπουδές στα ανώτερα θεωρητικά. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια των σχολικών της χρόνων στο Αρσάκειο Τοσίτσειο Εκάλης, δραστηριοποιήθηκε στον καλλιτεχνικό τομέα, συμμετέχοντας σε παραστάσεις στο Ηρώδειο και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ενώ παρακολούθησε επί δυόμιση χρόνια μαθήματα φωνητικής, κινησιολογίας και υποκριτικής.

Έχει εμφανιστεί σε πολλές συναυλίες δίπλα σε μεγάλα ονόματα καλλιτεχνών της μουσικής.

Ας γνωρίσουμε καλύτερα τη Ραλλία Χρηστίδου.

– Κυρία Χρηστίδου μιλήστε μας για τα παιδικά σας χρόνια και την αγάπη σας για τη μουσική.

«Οι πιο έντονες παιδικές μου αναμνήσεις έχουν να κάνουν με την γιαγιά Ραλλία και τον παππού Ματθαίο , καθώς ήταν ο μουσικός της οικογένειας. Αν και ερασιτέχνης, ήταν ένας πολύ ταλαντούχος άνθρωπος ιδιαίτερα γοητευτικός. Ερωτεύτηκα τον τρόπο που έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε.

Η γιαγιά μου επέμενε να πάω στο Ωδείο να σπουδάσω μουσική για να μην είμαι αυτοδίδακτη όπως ο παππούς. Και έτσι και έγινε . Με πήρε από το χέρι όταν ήμουν 7 ετών και με πήγε στο Ωδείο. Εκείνη επίσης μου έμαθε πως ό,τι αρχίζω πρέπει να το τελειώνω, γι αυτό και πήρα και το πτυχίο στα 22…Την έχασα από καρκίνο πολύ νέα , όταν ήμουν12 χρονών, οπότε θεωρούσα ότι πρέπει να τηρήσω τον λόγο μου.»

– Τι μουσικά ακούσματα είχατε στην οικογένειά σας μιας κι οι γονείς σας έχουν μικρασιάτικη καταγωγή;

«Τα μουσικά ακούσματα ήταν ποικίλης ύλης…Ο παππούς ήταν bellcanto λαϊκός τραγουδιστής Πειραιώτης, οπότε του άρεσε το ελαφρολαϊκό ρεπερτόριο, ενώ οι γονείς μου έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες προτιμήσεις.

Ο πατέρας μου μεγάλος θαυμαστής της κλασσικής μουσικής και η μητέρα μου ,γέννημα θρέμμα Κοκκινιώτισα, φαν του καθαρόαιμου λαϊκού. Εγώ από την άλλη , από παιδί άκουγα περισσότερο ξένη μουσική διαφορετικού ρεπερτορίου. Κυρίως ροκ και λάτιν, καθαρά λόγω της αγάπης μου για την κιθάρα.»

-Εσείς που γίνατε γνωστή στο ευρύ κοινό – έχοντας ήδη παιδεία στη μουσική – μέσα από ένα μουσικό ριάλιτι, πιστεύετε σε αυτά. Ήταν η ευκαιρία της ζωής σας;

«Αυτά τα τηλεοπτικά προγράμματα κρύβουν παγίδες στις οποίες είναι πολύ εύκολο να πέσεις…Τα δημιουργεί η τηλεόραση για να εξυπηρετεί δικά της συμφέροντα στην πραγματικότητα και όχι για να αναδείξει νέα ταλέντα.

Σου δίνει την ευκαιρία να γίνεις επίκαιρος. Τίποτα άλλο, ιδίως την εποχή που διανύουμε……Δεν ξέρω αν ήταν η ευκαιρία της ζωής μου, ή ήταν ένας τρόπος για να μπω στη δουλειά. Και η δουλειά είναι ο μόνος τρόπος για να γίνεις καλύτερος σε αυτό που αγαπάς.»
.
-Η εμφάνισή σας μετά το παιχνίδι άλλαξε προς το καλύτερο βέβαια, κομψύνατε, κλπ. Παίζει ρόλο τελικά η εμφάνιση, το ταλέντο , οι δημόσιες σχέσεις ή οι γνωριμίες, στο χώρο σας;

«Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια…Όλα τα κορίτσια ομορφαίνουν όσο μεγαλώνουν θεωρώ. Γιατί η ομορφιά έχει να κάνει με το εσωτερικό του ανθρώπου…

Όλα παίζουν ρόλο βεβαίως , αλλά το σημαντικότερο θεωρώ πως είναι ο χαρακτήρας και η ανάγκη σου να γίνεσαι καλύτερος με τον εαυτό σου και με τους γύρω σου. Μέσα από τις εμπειρίες, ευχάριστες η δυσάρεστες, πρέπει να εξελίσσεσαι σαν προσωπικότητα…να μην μένεις στάσιμος ποτέ.»

-Σαν άνθρωπο και χαρακτήρα σας επηρέασε η αναγνωρισημότητα;

«Οι φίλοι και οι οικείοι μου λένε πως όχι.»

-Πως αισθανθήκατε όταν κυκλοφόρησε ο πρώτος σας δίσκος;

«Ήταν 15 Ιουλίου του 2005. Συγκινήθηκα και έκλαψα από χαρά θυμάμαι.»

-Η καλύτερη συνεργασία που είχατε μέχρι τώρα;

«Κάθε μία είναι σαν ένα ταξίδι. Όλες τους χαρίζουν δώρα και εμπειρίες .Όλες, η κάθε μια με ξεχωριστό τρόπο με βοήθησαν στο να γίνω καλύτερη.»

-Αγαπημένο σας τραγούδι;

«Την συγκεκριμένη περίοδο μου αρέσει πολύ ένα τραγούδι που λέγεται «Τα μεροκάματα» και το ερμηνεύει ένας νέος τραγουδιστής ο Πάνος Παπαϊωάννου.»

-Από τι εμπνέεστε όταν δημιουργείτε; Από χαρά, λύπη, έρωτα, αναμνήσεις;

«Εμπνέομαι από δικά μου βιώματα και από την ανάγκη μου για έκφραση…επίσης με εμπνέει ένα άρωμα, μία εικόνα του ουρανού ή της θάλασσας…Σκέψεις μου και συναισθήματα που δεν μπορώ να τα πω με λόγια τα λέει μια μουσική που γράφω.

-Η μουσική περνά κρίση;

«Η μουσική δεν περνάει κρίση, η κοινωνία μας ναι. Μεγάλη και σε πολλά επίπεδα όχι μόνο σε οικονομικό…»

-Στις μέρες μας η αντίδραση του κοινού σας πως είναι; Ενθουσιώδης ή συγκρατημένη;

«Άλλοτε συγκρατημένη άλλοτε όχι…Πάντα ήταν έτσι.. Έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του καθενός….Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν περνούν καλά. Επίσης καμία παράσταση δεν είναι ίδια με την άλλη…..Καμία μέρα δεν είναι ίδια με την άλλη…»

-Δηλαδή διασκεδάζει ο κόσμος, τα νέα παιδιά, όπως πριν την κρίση; Οι θεατές σας είναι μικρής ηλικίας ή μεγαλύτερης;

«Προ κρίσης βέβαια ίσως τα προβλήματα , φαινομενικά πάντα, να ήταν λιγότερα…Το κοινό είναι από όσο μπορώ να δω από 25 και άνω…..»

-Τι θα είχατε να πείτε στους πολιτικούς μας για την παρούσα κατάσταση;

«Στους πολιτικούς δεν έχω να πω κάτι γενικά….Εμείς θεωρώ πως οφείλουμε στους εαυτούς μας κυρίως, να ψηφίζουμε με βασικό γνώμονα το γενικό καλό.. και εμείς πρέπει να συμμετέχουμε όσο γίνεται πιο ενεργά στα κοινά…Από τη βάση ξεκινάνε τα πάντα…»

-Πως είναι η Ραλλία σαν άνθρωπος, ποιο είναι το μότο της;

«Θα έλεγα πως είμαι εργασιομανής, καλοπροαίρετη, απόλυτη, διαλλακτική, άλλοτε μοναχική και άλλοτε κοινωνική, δίκαιη , μου αρέσει να αναζητώ τη μεγάλη εικόνα πέρα από τα μικρά και τα καθημερινά. Θέλω να νιώθω ελεύθερη από τις επιθυμίες μου. Λατρεύω την ελευθερία.

Η ομορφιά έχει να κάνει με το εσωτερικό του ανθρώπου.

Θέλω να είμαι ευγενής με τους γύρω μου. Η αγένεια μπορεί να με βγάλει εκτός εαυτού. Καμιά φορά είμαι οξύθυμη και απότομη, συνήθως όταν είμαι πολύ κουρασμένη…αλλά αναγνωρίζω τη λάθος συμπεριφορά και ζητάω πολύ εύκολα συγγνώμη. 

Δεν παρεξηγιέμαι εύκολα και σχεδόν πάντα βάζω τον εαυτό μου στη θέση του άλλου. Δεν κρίνω κανέναν.

Το μότο μου είναι το «δεν πειράζει» όταν κάτι δεν πηγαίνει έτσι όπως έχω σκεφτεί ή περίμενα, λέω δεν πειράζει πάμε παρακάτω…..

«Μέσα από τις εμπειρίες, ευχάριστες η δυσάρεστες, πρέπει να εξελίσσεσαι σαν προσωπικότητα…..να μην μένεις στάσιμος ποτέ».

-Ένα ανεκπλήρωτο όνειρό σας;

«Ονειρεύομαι να έχω την δυνατότητα και την ψυχική διάθεση να κάνω ταξίδια για την προσωπική μου ευχαρίστηση και όχι για δουλειά.»

-Τι ψάχνετε μέσα από τη μουσική σας;

«Να μοιράζομαι τα συναισθήματά μου με άλλους ανθρώπους. Να ακούν μια μουσική μου , ένα τραγούδι μου και να νιώθουν όσα ένιωθα εγώ την στιγμή που το έγραψα».

-Τα σχέδιά σας για το χειμώνα;

«Συζητάω διάφορα. Ακόμα δεν έχω καταλήξει κάπου…..ελπίζω όμως σύντομα.» 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here