Η Άννα Λαουτάρη-Γκριτζάλα είναι παιδαγωγός-συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας, γνωστή από το επί 43 χρόνια παιδαγωγικό, διεθνές της έργο, και βραβευμένη από την Ακαδημία Αθηνών για την έρευνά της γύρω από τη ζωγραφική των τυφλών παιδιών, από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνική Αλληλεγγύης ανακηρύχτηκε ως «Πρόσωπο της Χρονιάς» για την πολυετή προσφορά της στον εθελοντισμό, και ήταν υποψηφία για το Nobel Ειρήνης το 1997.
Το παιδαγωγικό της έργο περιλαμβάνει: οργάνωση και παρουσίαση τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών, συγγραφή παιδικών βιβλίων, σύνθεση παιδικών τραγουδιών, οργάνωση πρωτοποριακών και παιδαγωγικών σεμιναρίων στο χώρο της οργάνωσης παιχνιδότοπων, ίδρυση του Συλλόγου Πνευματικής και Κοινωνικής Ανάπτυξης Παιδιού και του Κέντρου Διεθνούς Παιδικής Εκθέσεως Ζωγραφικής στην Ελλάδα Βλεπόντων και Τυφλών Παιδιών.
Σήμερα τη φιλοξενούμε για να μας πει περισσότερα για την ιδέα της για τη δημιουργία ενός συλλόγου αφιερωμένου στα πολύτιμα πρόσωπα στη ζωή μας: Τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας. Τυχεροί όσοι γνώρισαν και τα τέσσερα αυτά πρόσωπα που παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στη ζωή.
Κυρία Λαουτάρη πως σας ήρθε η ιδέα για τη δημιουργία ενός συλλόγου αφιερωμένο στην γιαγιά και τον παππού;
«Η ιδέα γεννήθηκε από τη βαθιά εκτίμηση μου προς το πρόσωπο του παππού και της γιαγιάς. Η προσφορά τους είναι ανεκτίμητη μέσα στην οικογένεια. Λειτουργούν σαν στυλοβάτες, παρόντες, τις περισσότερες, τουλάχιστον, φορές, στις δύσκολες στιγμές της οικογένειες.
Πολλές φορές, με τα λίγα μέσα που διαθέτουν, μπορούν να προσφέρουν πολλά, ειδικά στις μέρες της οικονομικής κρίσης που περνάμε.. Από την πενιχρή τους σύνταξη ενισχύουν την καθημερινή ζωή των εγγονιών τους.
Δίνουν απλόχερα και πολλές φορές δεν παίρνουν τίποτα στα δύσκολα γεράματά τους. Ο παππούς είναι ο μεγάλος πατέρας και η γιαγιά η μεγάλη μητέρα μέσα στην οικογένεια. Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε Σύλλογος που να αναγνώριζε την πολύτιμη προσφορά τους.
Για το λόγο αυτό ο Σύλλογος ιδρύεται με την ονομασία «Η προσφορά του Παππού και της Γιαγιάς» . Η ιδέα επίσης, ενισχύθηκε και από τη δημοσίευση και την προβολή των Ελληνίδων γιαγιάδων της Λέσβου, από τα ΜΜΕ τον Οκτώβριο του 2015, που τραγουδούσαν για να πιει το γάλα του το μικρό προσφυγόπουλο από τη Συρία.
Παίρνω αυτή την πανανθρώπινη τρυφερή εικόνα ως παράδειγμα για την υλοποίηση μιας κοινωνικής ιδέας που θα είναι χρήσιμη για την ελληνική κοινωνία και για κάθε άλλη κοινωνία. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, την ιστορική οργάνωση της Αργεντινής «Γιαγιάδες της πλατείας Μαΐου» οι οποίες έψαχναν απεγνωσμένα τα χαμένα νεογέννητα εγγόνια τους στα σκληρά χρόνια της τότε δικτατορίας.»
Πως οραματίζεστε να λειτουργεί ο σύλλογος αυτός;
«Το πλαίσιο δραστηριοτήτων του συλλόγου θα περιλαμβάνει δράσεις όπως η εκπαίδευση γιαγιάδων και παππούδων για δραστηριότητες απασχόλησης παιδιών, οργάνωση εκπαιδευτικών περιπάτων, ψυχαγωγικές συναντήσεις, υποστήριξη παιδιών όπου απουσιάζουν οι γονείς και μεγαλώνουν με τους παππούδες.»
Εξακολουθεί και στις μέρες μας η προσφορά της γιαγιάς και του παππού να είναι το ίδιο σημαντική όπως και τα προηγούμενα χρόνια;
«Ναι, και ακόμη περισσότερο. Η ελληνική οικογένεια σήμερα, έχει περισσότερη ανάγκη από την παρουσία του παππού και της γιαγιάς. Πόσες φορές, έχουμε ακούσει ή συναντήσει παππούδες και γιαγιάδες που βοηθούν το ζευγάρι, με την πενιχρή τους σύνταξη, λόγω ανεργίας των γονέων ή αναλαμβάνουν το μεγάλωμα των παιδιών λόγω των δύσκολων κοινωνικών συνθηκών…»
Τι παίρνει το παιδί από την παρουσία των παππούδων του; Και τι χάνει, αν δεν τους έχει;
«Η παρουσία της γιαγιάς και του παππού πέρα από στιγμές τρυφερότητας, στοργής και προστασίας λειτουργεί ως πρότυπο ενότητας της οικογένειας, αναπτύσσοντας, παράλληλα, στα παιδιά την ικανότητα επικοινωνίας και κατανόησης με τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Μέσα από τους παππούδες και τις γιαγιάδες τα παιδιά αναπτύσσουν σεβασμό για τους μεγαλύτερους ανθρώπους της κοινωνίας μας.»
Μια άλλη σας ιδέα ήταν η Παιδική Σημαία της Ειρήνης……
«Η Παιδική Σημαία της Ειρήνης είναι αφιερωμένη στα παιδιά όλου του κόσμου, σε συνεργασία με το ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ και το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Η παιδική Σημαία της Ειρήνης έχει σταλεί σε όλες τις χώρες του κόσμου ως μήνυμα αγάπης και Ειρήνης.»
Η ιδεολογία σας για τη ζωή;
« Η ιδεολογία μου είναι η παγκόσμια ειρήνη, η δικαιοσύνη, οι ανθρώπινες αξίες.»
Με τι άλλο ασχολείσθε;
«Με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την κεραμική και φυσικά τη συγγραφική μου δραστηριότητα και με την οργάνωση διεθνών εκθέσεων ζωγραφικής βλεπόντων και τυφλών παιδιών.»
Παλιά είχατε και δική σας παιδική τηλεοπτική εκπομπή. Τι λείπει τώρα από τα παιδικά τηλεοπτικά προγράμματα;
«Τα παιδικά τηλεοπτικά προγράμματα του σήμερα προσαρμόζονται ανάλογα, στις ανάγκες και στις απαιτήσεις των παιδιών της σημερινής κοινωνίας.
Σίγουρα, σε σχέση με το παρελθόν έχουν πιο πολλά να προσφέρουν στα παιδιά, ικανοποιώντας τις ανεπτυγμένες διανοητικές τους δυνατότητές. Ωστόσο, αυτό που λείπει είναι η απόχρωση της «αθωότητας» που χαρακτήριζε τα παλαιότερα παιδικά προγράμματα.
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, πολλές φορές, δεν αφήνει χώρο για τα παραμύθια, το κουκλοθέατρο, τον καραγκιόζη κ. α., που αγάπησαν γενιές και γενιές παιδιών.»
Έχετε αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σας στα παιδιά πως βλέπετε τα παιδιά της εποχής μας;
«Τα παιδιά της εποχής μας, διαθέτουν ανεπτυγμένη νοημοσύνη λόγω βέβαια και των ερεθισμάτων που δέχονται. Αναγνωρίζω ότι τα παιδιά του σήμερα, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών της χώρας μας, είναι πιο ευαισθητοποιημένα σε κοινωνικά θέματα.
Πολλές φορές, κάποιες δύσκολες συνθήκες τα κάνουν να ωριμάζουν πιο γρήγορα, αφήνοντας πίσω το κομμάτι της παιδικής αθωότητας. Ελπίζω ότι η καινούργια γενιά θα είναι πολύ πιο δυνατή, πιο συνειδητοποιημένη, πιο δίκαιη και πιο ανθρώπινη σε σχέση με τις προηγούμενες.»
Τα μελλοντικά σας σχέδια;
«Η ίδρυση Διεθνούς Μουσείου Παιδικής Ζωγραφικής βλεπόντων και τυφλών παιδιών, με συμμετοχή από 146 χώρες με έδρα την Αθήνα. Το Μουσείο θα είναι αφιερωμένο στον Πολιτισμό και την Ειρήνη των παιδιών όλου του κόσμου.»
{jcomments on}
