Βγήκε ο τούρκος πρωθυπουργός και απείλησε να πλημμυρίσει την Ευρώπη με πρόσφυγες. Λαγός την φτέρην έσειε…
Η Τουρκία λοιπόν βρίσκεται ένα βήμα πριν την ολοκληρωτική καταστροφή της, αυτή που κατάφερε να αποτρέψει ο Κεμάλ την τελευταία στιγμή.
100 χρόνια μετά φαίνεται πως η ιστορική αυτή νομοτέλεια την οποία είχε περιγράψει γλαφυρά ο Δαρβίνος, έρχεται ως αναγκαιότητα για την Δύση.
Διότι οι Τούρκοι παράφρονες δεν έχουν αντιληφθεί πως η Ευρώπη θα κλονιστεί μεν, αλλά θα αντέξει και ένα και δύο εκατομμύρια πρόσφυγες. Η Τουρκία όμως εάν το αποτολμήσει, θα βρει ξαφνικά απέναντι της όχι μόνον την Ευρώπη, αλλά και τις ΗΠΑ, την Ρωσία και το Ισραήλ.
Τις χώρες που ο Ερντογάν έχει εξοργίσει σε επίπεδο κοινής γνώμης με την συμπεριφορά του, δημιουργώντας κλίμα που κανένα λόμπι με διανομή βρώμικων εκατομμυρίων δεν μπορεί να το αναχαιτίσει.
Και φυσικά δεν τον εμπιστεύεται κανείς. Η Ελλάδα έχει κερδίσει με το σπαθί της την θέση της ως φάρος σταθερότητας, «τελευταίο ανάχωμα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα» όπως είπε ο Μέισον. Ήδη οι ΗΠΑ θεωρούν τους Κούρδους απαραίτητους και σταθερούς συμμάχους. Το Ισραήλ θεωρεί την Τουρκία ως απειλή για την ίδια του την ύπαρξη.
Το μίσος του μέσου Ρώσου για τους τούρκους έχει φτάσει σε ιστορικό υψηλό. Και η ΕΕ με απόφαση-σταθμό εξοβελίζει την Τουρκία στέλνοντας την πίσω στις στέπες.
Για πρώτη φορά λοιπόν μετά από 100 χρόνια, η Τουρκία έχει μόνον εχθρούς. Ακόμα και η παραδοσιακή της συμμάχους Γερμανία, ξέρει πως εάν ο Ερντογάν και η Τουρκία επιβιώσει, αυτό θα σημάνει την καταστροφή της Γερμανίας. Μέσω του κύματος της μετανάστευσης αλλά και της βίζας που τόσο επιθυμεί ο Ερντογάν.
Η Τουρκία έχει φτιάξει έναν εκρηκτικό μηχανισμό και κάθεται πάνω του. Απομένει να ανάψει η ίδια το φυτίλι. Και τότε κανένας δεν θα φροντίσει να την ράψει. Αντίθετα όλοι θα τρέξουν να μαζέψουν τα κομμάτια της. Αυτό που δεν έκαναν το 1915.
{jcomments on}
