Είναι δυνατόν να είμαστε ικανοποιημένοι όταν ο Πρωθυπουργός της μητέρας πατρίδας μιλά για μερίδιο ευθύνης; Τον πόλεμο του 1974 τον χάσαμε μαζί.
Το μερίδιο ευθύνης στην ΕΕ είναι πολύ μεγαλύτερο να εγγυηθεί ότι αυτή είναι η λύση που θα καθιστά σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και το σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δεν μπορεί ο Έλληνας Πρωθυπουργός να στέλνει όπλα στην Ουκρανία, αλλά να μην υπερασπίζεται την Κύπρο.
Δεν μπορεί ο Έλληνας πρωθυπουργός να ισχυρίζεται και ορθά μάλιστα, ότι η Ρωσία εισέβαλλε στην Ουκρανία και ότι πρέπει να αποκατασταθεί η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας αλλά την ίδια στιγμή να μη ζητά την αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και μαζί με τον Κύπριο Πρόεδρο ποια είναι η γραμμή άμυνας τους;
Ξέρετε ποια είναι; Η προηγούμενη Τουρκική θέση, δηλαδή των δύο συνιστώντων κρατών με πολιτική ισότητα, δηλαδή αυτά που κέρδισε η Τουρκία στο Κραν Μοντανά και εκεί πάνω στο οποίο πατά σήμερα και έχει προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω ζητώντας δύο κράτη.
Αν είμαστε καλοί είμαστε εμείς θα πάμε στη συνέχεια σε συνομοσπονδία. Δηλαδή ή δύο χωριστά κράτη ή συνομοσπονδία. Αλλά λέμε, ότι η Τουρκία επανήλθε στα δύο συνιστώντα κράτη. Πού θα πάμε; Στον Κραν Μοντανά;
Ο ίδιος ο Πρόεδρος ήταν από αυτούς που ισχυριζόταν και μάλιστα τον κατηγορούσαν οι Πολιτικοί του αντίπαλοι, ότι έφυγαν από τον Κραν Μοντανά διότι όπως έλεγε και ο πρώην Πρόεδρος Αναστασιάδης ήταν μια παγίδα για να περάσει το σχέδιο των δύο κρατών.
