Είναι κάποια γεγονότα, που όσο και να θέλει κανείς να τα προσπεράσει, αδυνατεί, ιδιαίτερα αν πιστεύει στη δύναμη της Δημοκρατίας και στο κράτος δικαίου.
Οι «σύντροφοι» του ΣΥΡΙΖΑ με πρώτο τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα μας έχουν…..μπερδέψει και μας έχουν προβληματίσει.
Διότι δεν γίνεται να είσαι και με τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ – σε θέματα στρατηγικών συμφερόντων – και με την Καγκελάριο της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ, και με τον «αντάρτη» του γλυκού νερού Γιώργο Κυρίτση, που γνωρίζουμε γιατί παίζει το παιγνίδι και σε ποιους απευθύνεται, αλλά και με την – χωρίς λόγο και αιτία – οργισμένη Μυρσίνη Λοΐζου, η οποία κάνει την «επανάσταση» της εκ του ασφαλούς, αφού τη χώρα κυβερνά μία αριστερή κυβέρνηση.
Οπότε τι χάνει τον χρόνο της να ξημεροβραδιάζεται στα κοινωνικά δίκτυα, να οργίζεται και να στενοχωριέται αφού το κόμμα της είναι αυτό που κυβερνά τη χώρα.
Η πρώτη περίπτωση, λοιπόν, αφορά τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην δημοσιογράφο, Γιώργο Κυρίτση.
Είπε την απίστευτη βλακεία για τα αθώα θύματα που βρήκαν φρικτό θάνατο στο κτίριο της Μαρφίν, όταν διαδηλωτές – γνωστοί άγνωστοι όπως συνηθίσαμε να γράφουμε – έριξαν μολότοφ, διαμαρτυρόμενοι για τα μνημόνια. Και δολοφόνησαν αθώους.
Ο αξιότιμος κ. βουλευτής, 24 ώρες μετά τον απαράδεκτο ισχυρισμό του απολογήθηκε μιλώντας στο Έθνος, αλλά οι κάκιστες εντυπώσεις και ο αποτροπιασμός έμειναν στο αέρα για να θυμίζουν ότι η υπευθυνότητα των πολιτικών ανδρών δεν είναι δεδομένη.
Βέβαια, ήταν ακόμα πιο ενοχλητική η στάση μερικών συναδέλφων του, που έσπευσαν να τον στηρίξουν, μη γνωρίζοντας ότι ο ισχυρισμός του δεν είχε εγκριθεί από ψηλά.
Την ίδια στιγμή ήταν και καταλύτης για την απολογία του, το γεγονός ότι κάποιοι συνάδελφοί του, που ανδρώθηκαν μαζί του στον μικρό ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσαν να τον αποκηρύξουν.
Ειλικρινά τους αξίζουν συγχαρητήρια, διότι γεννήθηκε μία ελπίδα ότι αντιλαμβάνονται πως τα υπολείμματα του ΣΥΡΙΖΑ του 4% είναι μία αναχρονιστική υπόθεση, που δεν πρέπει και δεν ανήκει σε πραγματικές Δημοκρατίες.
Και ευτυχώς στην Ελλάδα η Δημοκρατία αντέχει, μόνο που δεν είναι αυστηρή, διότι δεν τιμωρεί νοοτροπίες όπως αυτή που φανέρωσε ο κ. Κυρίτσης.
Η δεύτερη περίπτωση είναι αυτή της κόρης του αείμνηστου Μάνου Λοΐζου, την οποία επέλεξε ο πρωθυπουργός να αντιπροσωπεύσει τον ελληνικό λαό στην Ευρωβουλή.
Με όλο το σεβασμό στον πατέρα της, ο οποίος έχει καταγωγή από το ηρωικό χωριό της Βαβατσινιάς της Κύπρου, οι αναρτήσεις της στο Twitter δείχνουν ένα προβληματικό άνθρωπο, παρά το γεγονός ότι οι υποστηρικτές της υποστηρίζουν το αντίθετο.
Ρε «μάγκες» μου, δεν είναι δυνατόν να βρίζεις τους Θεσμούς και μετά να απαιτείς να τους υπηρετήσεις; Πως θα γίνει αυτό; Προσπάθησα ειλικρινά να μπω στα…..παπούτσια της όταν έγραφε το μήνυμα για τα θύματα της τρομοκρατίας.
Προσπάθησα να δικαιολογήσω και τις άλλες απαράδεκτες αναρτήσεις της. Ήταν αδύνατο. Δεν υπάρχει περίπτωση ένα άτομο με λογική, το οποίο έχει ευαισθησία για τον άνθρωπο, να υμνεί δολοφόνους. Διότι η περίπτωση της ελληνικής τρομοκρατίας δεν έχει κανένα στοιχείο ενός απελευθερωτικού κινήματος.
Αντίθετα. Αποδείχθηκαν κοινοί εγκληματίες και τσαρλατάνοι που δεν πίστευαν σε τίποτα. Και το κυριότερο παραμένουν και σήμερα εχθροί της Δημοκρατίας. Θεωρώ ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έπρεπε να λάβει θέση και για τις δύο περιπτώσεις.
Διότι αυτό που «εισπράττουν» οι πολίτες είναι ότι συμφωνεί με τις θέσεις του κ. Κυρίτση και της κ. Λοϊζου. Ενώ υποτίθεται ότι έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει τον παλιό κακό ΣΥΡΙΖΑ και να τον μετατρέψει σε ένα κεντροαριστερό δημοκρατικό κόμμα…
Με λίγα λόγια, δεν μπορεί να τα βρίσκει και με τον Τραμπ, και με την κ. Μέρκελ, που κατέστρεψε την Ελλάδα για ένα «στοίχημα» με τον άθλιο Σόιμπλε, και – την ίδια στιγμή – να νοιώθει άνετα με τους ισχυρισμούς του κ. Κυρίτση και της θυγατέρας του αείμνηστου Μάνου Λοΐζου.
Κάποιο πρόβλημα υπάρχει Αλέξηηηηη…..Και στις ξένες πρωτεύουσες συζητούν αυτή τη στάση σου. Άσε που με αυτά, και με εκείνα, η σίγουρη νίκη θα μετατραπεί σε σίγουρη ήττα…
Και επειδή μελέτησες τον Ανδρέα Παπανδρέου, ξέρεις τι του συνέβη εκείνη την Κυριακή που έχασε τις εκλογές από τον πατέρα του Κυριάκου Μητσοτάκη;
