Ο κόσμος ρευστός και αποσταθεροποιημένος. Οι ισορροπίες που τον καθιστούσαν σε ένα βαθμό προβλέψιμο έχουν σχεδόν καταρρεύσει. Νέες απόπειρες συσπειρώσεων βρίσκονται, ήδη εν εξελίξει, μεταξύ των εν δυνάμει εναλλακτικών σχεδίων των ισχυρότερων δυνάμεων, προκειμένου αυτές να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους στον κόσμο. Στον κόσμο που διαδέχεται αυτόν που πέρασε ήδη στην ιστορία και εισήλθε σε αυτόν που αποτελεί τη νέα πραγματικότητα.
Εγχειρήματα όπως εκείνο της δημιουργίας της Σοβιετικής Ένωσης σβήνει ακόμη και από τη μνήμη του κοινού υποσυνείδητου της ανθρωπότητας. Το ανάλογης σημασίας εγχείρημα του σχηματισμού της Ενωμένης Ευρώπης μετά τα τόσα στάδια οικοδόμησής της, (ΕΚΑΧ,ΕΟΚ,Ε.Ε),μοιάζει να συγκλονίζεται από την μεγάλη και διαρκείας οικονομική κρίση, και η δοκιμασία του να θέτει υπό αμφισβήτηση τόσο το παρόν όσο και το μέλλον της.
Οι μεγάλες Δυνάμεις, μάλλον πανικόβλητες, κινούνται σπασμωδικά και χωρίς σχέδιο ποδοπατώντας όπως οι ελέφαντες τα μυρμήγκια στο πέρασμά τους. Επιδιώκουν να πάρουν θέση ασφαλή και κατά το δυνατόν προνομιακή στους νέους συσχετισμούς δυνάμεων του μετασχηματιζόμενου νέου κόσμου.
Αδιαφορούν αν το πάτημά τους συνθλίβει τα μικρά κράτη και καταστρέφει ολόκληρους Λαούς. Αλλά έτσι γινόταν πάντοτε. Η μοίρα λοιπόν της Χώρας μας είναι και θα παραμείνει άρρηκτα συνδεδεμένη από την εξέλιξη των πραγμάτων της μεγάλης Ευρώπης και να είναι συναρτημένη από την κατανομή των βαρών ανάμεσα στα κράτη μέλη της ευρωπαϊκής αυτής οντότητας.
Μέχρι σήμερα τα λάθη μας, τα ελληνικά λάθη , θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, βασίμως, πως έπαιξαν και πως εξακολουθούν να παίζουν ακόμη, τον πρωταρχικό ρόλο στην αυτοκαταστροφή μας. Τώρα όμως γίνεται ολονέν διαυγέστερο πως είναι και τα λάθη των κυρίαρχων δυνάμεων της Ε.Ε που προδιέγραψαν το παρόν και εξακολουθούν να προδιαγράφουν το μέλλον της πατρίδας μας και λειτουργούν καθοριστικά βλαπτικώς στις δικές μας πατροπαράδοτες αδυναμίες.
Είναι η ώρα τώρα να μετατραπούμε όλοι σε συνεπείς και σε φανατικούς, θα έλεγα, ευρωπαϊστές προκειμένου εντός του όλου να σωθούμε ως μικροί και αδύναμοι. Είναι η ώρα να αγωνιστούμε για να προληφθούν λάθη από το ευρωπαϊκό διευθυντήριο που φαίνεται να οδηγούν στην αντιστροφή την πορεία της οικοδομημένης και επί δεκαετίες ενοποιούμενης Ευρώπης και κινδυνεύουμε. τα λάθη αυτά, να την οδηγήσουν στην κατάρρευση.
Η Ελλάδα, όλες οι Χώρες, η Ευρώπη ολόκληρη έχουν μέλλον, στην εποχή των συνταρακτικών αλλαγών του παγκόσμιου χάρτη, μόνο ως αρραγές σύνολο.
Ειδάλλως σκοτεινό και βάρβαρο ακόμη μέλλον, μας επιφυλάσσεται . Το τέρας του φασισμού πήρε ήδη, με περισσό θράσος, ρόλο στη ζωή μας ενώ οι ανταγωνισμοί συμφερόντων ανάμεσα στους μέχρις χθες εταίρους, στην περίπτωση αποδυνάμωσης ή ακόμη χειρότερα στην περίπτωση διάλυσης της ΕΕ, θα προκαλέσουν ενδεχομένως ακόμη και συρράξεις ανάμεσα σε μόλις μέχρις εχθές χώρες-μέλη της ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ουδέποτε επιλογές, που επιδιώκεται να επιλύσουν προβλήματα ιδιαιτέρως μεγάλου μεγέθους, δεν μπορεί να αναζητούνται σε πρότυπα ή τη μίμηση καταστάσεων του παρελθόντος. Μόνον στο μέλλον περιέχεται η δυνατότητα υπέρβασης της κρίσης.
Το παρελθόν δεν είναι μετατρέψιμο, το παρόν έχει στιγμιαία διάρκεια, το μόνο διαχειρίσημο είναι το μέλλον. Αυτό μας ανήκει ,αυτό είναι πολύτιμο, αυτό περιέχει τις ευκαιρίες μας. Αυτό μπορούμε και οφείλουμε να αξιοποιήσουμε.
Την οικονομική κρίση έρχεται να επιδεινώσει η ανατροπή των πραγμάτων στη βόρεια Αφρική που γειτονεύει επικινδύνως με τα δικά μας , καλώς εννοούμενα, συμφέροντα. Μυαλό και ορθολογισμό χρειαζόμαστε και να τα αναζητήσουμε εδώ και τώρα πριν είναι ανεπιστρεπτί αργά. Τελεία και παύλα.
{jcomments on}
