Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αποκαλύπτει ότι ο Καντάφι είχε 7 δις $ σε χρυσό και ασήμι για το σκοπό αυτό.
Ένα αποχαρακτηρισμένο μέιλ που στάλθηκε στις 2 Απριλίου 2011 στην τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον, αποκαλύπτει ότι η εισβολή της Λιβύης ξεκίνησε να αποτρέψει τον Μουαμάρ Καντάφι από την καθιέρωση του Παναφρικανικού νομίσματος με βάση το Λιβυκό χρυσό Δηνάριο.
Σύμφωνα με το έγγραφο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, σύμβουλοι του Σαΐφ αλ-Ισλάμ Καντάφι, δεύτερου γιου του Μουαμάρ Καντάφι, είπαν σε πηγές ότι η κυβέρνηση της Λιβύης είχε 143 τόνους χρυσού και ένα παρόμοιο ποσό σε ασήμι, αξίας πάνω από 7 δισεκατομμύρια $.
Το χρυσό και το ασήμι επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός εναλλακτικού νομίσματος για το γαλλικό φράγκο για τις γαλλόφωνες χώρες της Αφρικής.
Ένας μεγάλος αριθμός εθνών της Δυτικής Αφρικής είναι πρώην γαλλικές αποικίες και πολλές εξακολουθούν να έχουν τη γαλλική ως επίσημη γλώσσα. Η Μαδαγασκάρη στην Ανατολική Αφρική είναι επίσης μια χώρα γαλλόφωνη.
«Γάλλοι αξιωματικοί πληροφοριών ανακάλυψαν αυτό το σχέδιο αμέσως μετά το ξεκίνημα της εξέγερσης», αναφέρει το mail «και αυτός ήταν ένας από τους παράγοντες που επηρέασαν την απόφαση του προέδρου Νικολά Σαρκοζί να συμμετέχει η Γαλλία στην επίθεση κατά της Λιβύης».
Εκτός από το να εμποδίσει τη Λιβύη να φύγει από τη γαλλική νομισματική κυριαρχία, ο Σαρκοζί ήθελε να «κερδίσει μεγαλύτερο μερίδιο της λιβυκής παραγωγής πετρελαίου», να αυξήσει τη γαλλική επιρροή στη Βόρεια Αφρική και να τσακίσει «τα μακροπρόθεσμα σχέδια του Καντάφι να υποσκελίσει την Γαλλία ως την κυρίαρχη δύναμη στην γαλλόφωνη Αφρική».
Κατά τη διάρκεια της εισβολής της Λιβύης, αναλυτές υποστήριξαν ότι ο Καντάφι σχεδίαζε να σταματήσει την πώληση του πετρελαίου σε δολάρια ΗΠΑ και να απαιτήσει διαπραγμάτευση σε χρυσά δηνάρια.
Πριν από την εισβολή ο Καντάφι κάλεσε άλλες χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής να ακολουθήσουν το παράδειγμά του.
«Οποιαδήποτε κίνηση σαν αυτή, σίγουρα δεν θα ήταν ευπρόσδεκτη από την ελίτ της εξουσίας σήμερα, οι οποία είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο των κεντρικών τραπεζών του κόσμου», είπε ο χρηματοοικονομικός αναλυτής Anthony Wile στο RT.
«Οπότε ναι, αυτό θα ήταν σίγουρα κάτι που θα προκαλούσε την άμεση απόρριψή του και την ανάγκη για άλλους λόγους να επισπευσθούν [για] την απομάκρυνσή του από την εξουσία».
«Το κεντρικό τραπεζικό σύστημα Ponzi απαιτεί μια συνεχώς αυξανόμενη βάση ζήτησης και την άμεση φίμωση εκείνων που θα απειλήσουν την ύπαρξή της.
Ίσως αυτό είναι πίσω από τη βιασύνη για την απομάκρυνση του Καντάφι συγκεκριμένα και εκείνων που θα μπορούσαν να έχουν συμπάθεια προς τη νομισματική ιδέα του», έγραψε ο Wile το Μάιο του 2011.
Ο Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ είχε παρόμοια μοίρα, αφότου ανακοίνωσε ότι το πετρέλαιο της χώρας του θα πωλείτο σε ευρώ, όχι σε δολάρια. «Κυρώσεις και στη συνέχεια, ακολούθησε εισβολή των ΗΠΑ. Σύμπτωση;
‘Η ιδέα του Χουσεΐν θα ενίσχυε το ευρώ, αλλά η ιδέα του Καντάφι θα ενίσχυε ολόκληρη την Αφρική κατά τη γνώμη των σκληρών οικονομολόγων.
«Ο χρυσός είναι το απόλυτο ειλικρινές χρήμα και το στήριγμα έναντι του οποίου όλα τα άλλα νομίσματα τελικά υποτιμούνται», σημείωσε ο Wile.
{videobox}GuqZfaj34nc{/videobox}
{jcomments on}
