Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Μαρέβα Γκραμπόφσκι Μητσοτάκη, μαζί με την Δήμητρα Κολοτούρα δημιούργησαν μια επιχείρηση μόδας, την Ζευς και Διώνη και ασχολούνται με την δημιουργία ρούχων εμπνευσμένα από τη ελληνική κουλτούρα και παράδοση.
Από την έρευνα που κάναμε σε άρθρα, συνεντεύξεις τους και εκπομπές, όπως όλα δείχνουν η εταιρία συνεργάζεται με τοπικούς κατασκευαστές και βιοτέχνες από τους οποίους η εταιρία προμηθεύεται την πρώτη ύλη επεξεργασμένη δηλαδή ύφασμα.
Στα μεταξωτά υφάσματα λοιπόν, βασικός προμηθευτής της εταιρίας, ίσως και αποκλειστικός είναι η βιοτεχνία μεταξωτών Μουχταρίδης Α.Ε που έχει έδρα το Σουφλί στον νομό Έβρου.
Το Σουφλί είναι ευρέως γνωστό για την παράδοση στην παραγωγή μεταξιού για περισσότερα από 100 χρόνια. Για αυτό άλλωστε και δικαίως ονομάζεται και Πόλη του Μεταξιού. Μέχρι εδώ όλα καλά.
Πέρσι, τέτοια εποχή η Μαρέβα Γκραμπόφσκι Μητσοτάκη με επικεφαλής τον αδερφό της συνεταίρου της, τον Γιάννη Κολοτούρα δημιουργεί μια ΜΚΟ την «Κοινωνική Δημιουργικότητα», και ζητά να νοικιάσει από το Δήμο Σουφλίου, 200 περίπου τετραγωνικά από το πρόσφατα ανακαινισμένο κτίριο του Βιοτεχνικού Συγκροτήματος Τζίβρε.
Το μέρος που όντως μίσθωσε η ΜΚΟ, είναι το μπροστινό κομμάτι του αναπινηστηρίου χωρίς όμως το αναπινηστήριο το οποίο ανήκει πάντα στο Δήμο Σουφλίου και στους δημότες του.
Η ΜΚΟ δημιουργήθηκε με σκοπό να προβάλλει την κοινωνική δημιουργικότητα, το μετάξι και την ιστορία του και άλλα πολλά παραμύθια καθώς δυο τρεις εκδηλώσεις/δραστηριότητες που πραγματοποίησε στέφθηκαν με απόλυτη αποτυχία.
Χωρίς κόσμο και με θεματικό αντικείμενο χιλιοπαιγμένο αλλά αυτή τη φορά κακώς δοσμένο και πρόχειρα παρουσιασμένο. Από την έρευνα προκύπτει ότι το μίσθωμα αναφέρει 210 ευρώ μηνιαίως, η καθαρογραμμένη απόφαση αναφέρει 210 ευρώ ετησίως και φυσικά να υπάρχει όντως δράση και αποτέλεσμα με κοινό όφελος για την περιοχή.
Αν’ αυτού και η τελική απόφαση ζημιώνει την περιοχή και από ότι μαθαίνουμε δεν έχει καταβληθεί κανένα ενοίκιο ακόμα και το χειρότερο;
Στην ξένη ιστοσελίδα Wallpaper, η δημοτική περιουσία (Βιομηχανικό Συγκρότημα Τζίβρε) και συγκεκριμένα το αναπινηστήριο παρουσιάζεται ως εργοστάσιο της Ζευς και Διώνης. Ως εργοστάσιο της Μαρέβας και της συνεταίρου της.
Ένα εργοστάσιο που έχει να λειτουργήσει για περισσότερα από 40 χρόνια και στα μέσα του 90μπέρασε από τους ιδιοκτήτες στο Δήμο Σουφλίου. Παρουσιάζεται γενικότερα ως ιδιοκτήτης εργοστασίου επεξεργασίας μεταξιού όπως θα δούμε και στις φωτογραφίες του αφιερώματος της σελίδας wallpaper.
Ίσως να έχουν εξαγοράσει τη Μουχταρίδης Α.Ε, αλλά δεν έχει συμβεί. Δεν μπορούν όμως να καπηλεύονται την περιουσία του Δήμου και των Δημοτών, την ιστορία της περιοχής που είναι και πλούσια από καθαρή ιδιοτέλεια.
Είναι ξεκάθαρη εκμετάλλευση της εμπιστοσύνης που κάποιοι έδειξαν στις συγκεκριμένες κυρίες και στην εταιρία τους. Είναι πλέον υπεύθυνοι και υπόλογοι όσοι συνεχίσουν να δέχονται αυτούς τους ανθρώπους στην περιοχή αφού πλέον έχουν δείξει το σκοπό τους και τις προσθέσεις τους. Ιδιοτέλεια και προσωπικό κέρδος λέγεται εις βάρος μιας κοινωνίας και της ιστορίας της.
Υπεύθυνος και ο Δήμος Σουφλίου με το Δήμαρχο και την δημοτική αρχή αν συνεχίσει να τους επιτρέπει όχι απλά να καπηλεύονται την ιστορία και την περιουσία του Σουφλίου αλλά αν τους αφήσει να παραμείνουν την περιοχή.
Δεν έχει κανένα δικαίωμα η εταιρία να εκδίδει ημερολόγια με τη φίρμα της και να χρησιμοποιεί φωτογραφίες του Τζίβρε. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να παραβρίσκεται η εταιρία ως συνομιλητής σε επισκέπτες και υψηλούς προσκεκλημένους στο Σουφλί ως εκπρόσωποι του Μεταξιού.
Δεν έχουν κανένα δικαίωμα, ηθικό πλέον να ξαναπατήσουν το πόδι τους στο Βιομηχανικό Συγκρότημα Τζίβρε. Η έδρα τους μάλιστα και της εταιρίας αλλά και της ΜΚΟ είναι πάντα στην Αθήνα.
Όποιος μετά από αυτό συνεχίσει να το ανέχεται και το επιτρέπει δεν ξεπουλά μόνο την ιστορία του τόπου προς όφελος μιας εταιρίας αλλά ξεπουλά και τη ασύνειδη του ταυτόχρονα . Στο Σουφλί είναι πλέον ανεπιθύμητη.
Ο Δήμαρχος Σουφλίου κύριος Ευάγγελος Πουλιλιός πρέπει ο ίδιος όχι αύριο, σήμερα κιόλας να πάει να κατεβάσει τις πινακίδες της ΜΚΟ βιτρίνας και ΜΚΟ φάντασμα.
Ας επισκέπτεται τις εταίρες που συνεργάζεται και ας φεύγει. Καμία ανοχή πλέον σε ζητήματα ιστορίας και περιουσίας της περιοχής και του μεταξιού.
Από εδώ και στο εξής όλοι είναι υπεύθυνοι και υπόλογοι γιατί μια συγνώμη δεν αρκεί. Το κακό πρέπει να αποκατασταθεί και η ΜΚΟ να αδειάζει το μέρος από τις πινακίδες, αφού είναι και το μόνο που έκανε ως δράση.
Οι άλλες δύο εικόνες είναι χαρακτηριστικές από τη μονάδα της Μουχταρίδης Α.Ε που κάποια μηχανήματα, αργαλειοί, υφαίνουν αποκλειστικά υφάσματα για την Ζευς και Διώνη.
Όμως η εταιρίας Ζευς και Διώνη παρουσιάζει και αυτές ως δικό της εργοστάσιο και φυσικά ότι η εταιρία είναι αυτή που αναβιώνει το μετάξι του Σουφλίου.
Έχει και η ιδιοτέλεια τα όρια της.
Ανεπιθύμητη πλέον στο Σουφλί και κάτω τα χέρια σας από την ιστορία του τόπου.
Πηγή: www.epikairo.com
{jcomments on}
