Είναι μια από τις πολύ όμορφες και παραμένει , ηθοποιούς της γενιάς της, έχει συμμετάσχει σε θεατρικές παραστάσεις, ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, μεταφράσει έργα, και τελευταία έγινε και επιχειρηματίας.
Έχει κάνει δύο γάμους που έχουν απασχολήσει τον κόσμο των media , έχει μια υπέροχη μεγάλη κόρη από τον πρώτο σύζυγο και δυο πανέξυπνα μικρά αγόρια από τον δεύτερο. Έχει ασχοληθεί και με τα πολιτικά.
Το ζώδιό της είναι Ζυγός, έχει γεννηθεί στις 6 Οκτωβρίου στη Μυτιλήνη κι έχει αποφοιτήσει από τη Δραματική Σχολή Αθηνών του Γ. Θεοδοσιάδη. «Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» είναι το πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο όλων των εποχών μετά τη Βίβλο.
Την ίδια θερμή αποδοχή έχει και το ομώνυμο θεατρικό έργο, όποτε και όπου ανέβει. Προ διετίας η παράσταση παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία σε μετάφραση Βάσιας Παναγοπούλου – Δημήτρη Μοθωναίου και έτσι επιλέχθηκε να παρουσιαστεί εκ νέου στο θέατρο του Πολιτιστικού Χώρου Χυτήριο και τη φετινή σεζόν κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 18.30, με νέα σκηνοθετική προσέγγιση και με καινούριο cast.
Γι αυτό θα μας μιλήσει η «ψυχή» του Χυτηρίου, ηθοποιός Βάσια Παναγοπούλου.
-Κυρία Παναγοπούλου, πείτε μας για τα παιδικά σας χρόνια, πως ήταν στο όμορφο νησί και πως αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός;
«Η απόφαση να δοκιμάσω να γίνω ηθοποιός, πάρθηκε προς το τέλος των σχολικών μου χρόνων.. Δεν ήταν κάτι που από μικρή με γοήτευε.. Θα έλεγα πως ήμουν ένα μάλλον δειλό παιδί που κάθε φορά που ανέβαινε στη σκηνή να πει κάτι, έτρεμε..»
Πόσο δύσκολο είναι το επάγγελμα για ένα νέο που ξεκινάει;
«Όλα στην εποχή τη δύσκολη που διανύουμε, δύσκολα μοιάζουν.. Ποιος όμως μπορεί να στερήσει από ένα νέο παιδί το δικαίωμα να ονειρεύεται και να προσπαθεί να πραγματοποιήσει τα όνειρά του;»
Έχετε παίξει στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση. Ποιο σας εκφράζει καλύτερα;
«Κάθε μέσο έχει τη χάρη του.. Εγώ έγινα γνωστή μέσα από την τηλεόραση….Συμμετείχα σε σειρές που αγάπησα και αγαπήθηκαν από το κοινό….Πήρα μέρος στον «Μελισσοκόμο» του Θόδωρου Αγγελόπουλου δίπλα στον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι….Είχα την τιμή και την τύχη να με σκηνοθετήσουν στο θέατρο ο Βολανάκης και ο Βουτσινάς….Τι να διαλέξω και πώς;;…»
Ο πρώτος ρόλος και πως αισθανθήκατε πάνω στη σκηνή;
«Η πιο σημαντική θεατρική στιγμή μου ήταν η συνεργασία μου με τον Ανδρέα Βουτσινά στο ΚΘΒΕ στην παράσταση «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα». Γνώρισα έναν μεγάλο δάσκαλο στο θέατρο και μια σχέση ζωής..»
Ο ποιο αγαπημένος σας χαρακτήρας που υποδυθήκατε και ο πιο δύσκολος;
«Θα έλεγα πως ο ρόλος της Λαβίνια, στην παράσταση που προανέφερα, ήταν ο πιο δύσκολος και γι’ αυτό και ο πιο αγαπημένος…»
Είναι μια δύσκολη δουλειά αυτή του ηθοποιού, και ιδιαίτερα στην εποχή μας, ακόμη και του σκηνοθέτη και του θιασάρχη και του θεατρικού επιχειρηματία. Το όνειρο που είχατε ξεκινώντας πραγματοποιήθηκε με την επιλογή σας;
«Είχα όνειρο από την αρχή, να κάνω δουλειές που θα με κάνουν περήφανη. Σε μεγάλο βαθμό, το πέτυχα.»
Με την κατάσταση που βιώνουμε τώρα τι θα λέγατε στους πολιτικούς μας;
«Σήμερα, ζούμε την εποχή της απομυθοποίησης και στην πολιτική. Βιώνουμε την μεταγραφολογία, λες και η έννοια «ιδανικά», να μην έχει σχέση με την πολιτική ηθική.. Σε πολλούς θα έλεγα: ΝΤΡΟΠΗ!»
Είστε κήρυκας Εθελοντισμού για τα Special Olympics Hellas, και από το 2012 ασχολείσθε επιχειρηματικά με τον Πολυχώρο Πολιτισμού Χυτήριο. Φέτος ανεβάσατε εκεί, στην Σκηνή Ανδρέας Βουτσινάς «Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» των Φράνσες Γκούντριχ και Άλμπερτ Χάκετ, που είχατε ανεβάσει το 2010-2011 και το 2011-2012. Παρουσιάζετε διαφορετικά το έργο; Και γιατί το επιλέξατε πάλι;
«Θεωρώ πως σήμερα βιώνουμε τον ρατσισμό, την άνοδο του φασισμού και φασιστοειδών συμπεριφορών, την ανέχεια, τη δοκιμασία των αξιών….Όλα αυτά, κάνουν όσα έγραψε στο ημερολόγιό της η Άννα Φρανκ, τραγικά επίκαιρα….Αποφασίσαμε με τον σκηνοθέτη της παράστασης Αλέξανδρο Κοέν, πως αυτός θα είναι ο άξονας του νέου ανεβάσματος της παράστασης.»
Η Βάσια πως είναι σαν άνθρωπος και σαν μαμά; Τι εκτιμάτε και τι απεχθάνεστε σε ένα άτομο;
«Σαν άνθρωπος, είμαι καλοπροαίρετη και δοτική. Σαν μαμά, η πιο χαζομαμά του κόσμου. Εκτιμώ την ειλικρίνεια, όσο σκληρή κι αν είναι και απεχθάνομαι τα ψέματα και τους ψεύτες.»
Πιστεύετε στην τύχη ή στη σκληρή δουλειά;
«Πιστεύω στην τύχη αλλά στην τύχη που με τη σκληρή δουλειά, την κάνεις κάτι.. Η τύχη από μόνη της δεν είναι αρκετή.»
Αν κάποιο από τα παιδιά σας ήθελε να γίνει ηθοποιός θα συμφωνούσατε;
«Χμμ…..Ποιος θα με ρώταγε;; Τα παιδιά, αποφασίζουν μόνα τους….Εμείς οφείλουμε να στεκόμαστε στο πλευρό τους και να τους στηρίζουμε…»
Υπάρχει φιλία μεταξύ καλλιτεχνών ή ανταγωνισμός;
«Εμένα, η έννοια «ανταγωνισμός» μου φέρνει δυσφορία….Δεν με απασχολεί και δεν μου αρέσει….Αν υπάρχει φιλία;; Δεν ξέρω….Με τον Βουτσινά απέκτησα όπως είπα, μια σχέση ζωής….Λίγο είναι αυτό;;»
Το μότο σας για τη ζωή;
«Ουδέν κακόν, αμιγές καλού»….Πιστεύω στο φως….Πιστεύω ότι όλα και τα καλά και τα δύσκολα για κάποιο λόγο συμβαίνουν….Και θέλω να πιστεύω, πως στο τέλος θριαμβεύει το καλό…»
Μελλοντικά σχέδια;
«Τα σχέδια μου, αφορούν το μέλλον των παιδιών μου που λατρεύω.. Τα σχέδια που αφορούν τη δουλειά μου, παίρνουν το δρόμο τους με γνώμονα πάντα ότι η προτεραιότητά μου είναι τα παιδιά μου και η ζωή μου μαζί τους.»
{jcomments on}
