Η ελληνική οικονομία πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα, γύρισε στις αγορές και τώρα ασχολούμαστε με το πώς και το τι θα κάνουν με το χρέος.
Η χώρα όμως έχει σωρευτική ύφεση 25%, 1,5 εκατομμύρια ανέργους και μια λιτότητα που έχει διαλύσει την πραγματική οικονομία.
Πολίτες και επιχειρήσεις βρίσκονται ένα βήμα πριν την κατάρρευση, ενώ η ανάπτυξη….περιμένει στη στάση για να μας επισκεφθεί!
Αλήθεια, πόσο θα χρειαστεί για να επιστρέψουν οι θέσεις εργασίας στα προ κρίσης επίπεδα; Η «δυναμική» της αύξησης του ΑΕΠ δεν είναι η ίδια με αυτή της ύφεσης.
Δηλαδή, οι 1 εκατ. θέσεις εργασίας που χάθηκαν με την ύφεση του 25%, δεν θα καλυφθούν με ανάπτυξη 25%. Πόσα χρόνια θα μας πάρει λοιπόν;
Η εσωτερική υποτίμηση αύξησε την ανταγωνιστικότητα όπως την μετράνε οι «διεθνείς» οίκοι και οι τεχνοκράτες των Υπουργείων, αλλά κανείς δεν μιλά για την συνεχιζόμενη πτώση των εξαγωγών.
Ένα μεγάλο μέρος της λιτότητας είχε ως στόχο τη μείωση των εισαγωγών και την αύξηση των εξαγωγών. Ισοζύγιο που ούτε κι αυτό λειτουργεί.
Πώς περιμένουμε λοιπόν να ανακάμψουμε; Με την υπέρ-φορολόγηση πολιτών και επιχειρήσεων;
Με πρωτογενή πλεονάσματα που στηρίζονται σε λογιστικά τερτίπια και επιστροφές κερδών από τις κεντρικές τράπεζες, όπως το 2013;
{jcomments on}
