Στην τελευταία κίνηση Βενιζέλου και Σαμαρά να αποκαλυφθούν οι κατ αυτούς, «ψευδομάρτυρες» της NOVARTIS, μόνο πανικό, με την ακριβή έννοια του όρου, προδίδει.
Αφού είναι αθώοι ως οι ίδιοι δηλώνουν, τί ανησυχούν; Ο αθώος είναι απόλυτα ήρεμος μέχρι την δίκη, αφού ως οι πάντες πιστεύουν στις δίκες μόνο οι αλήθειες λάμπουν.
Ειδικά όταν από κατηγορούμενοι έχουν βρεθεί κατήγοροι…έστω και ελέω Αγγελή.
Αντί λοιπόν να αναμένουν την διεξαγωγή ή και να ζητούν επίσπευση, κάτι πού καθόλου δεν δείχνουν να θέλουν, της δίκης, (των λοιπών κατηγορουμένων) καταδικάζουν και πιέζουν από πρίν τήν δικαιοσύνη οι ίδιοι με την παρέμβαση τους.
Ποιός τούς έχρισε δικαστές; Τότε τί τα θέλουμε τα δικαστήρια; Όταν οι φερόμενοι μόνοι τους δικάζουν, αποφασίζουν, και δικαιωμένοι κηρύσσονται; Τελεσίδικα. Ένα καλό επιχείρημα δεν ακούγεται, όπως τιμές φαρμάκων, πριν και μετά.
Αντιθέτως υπέρ-επείγονται για διεξαγωγής δικών κατά πολύ χρονικά μεταγενέστερων πού υπήρξαν προϊόν κομματικής διαδικασίας και όχι λόγω αποσταλμένων άλλων στοιχείων από δικαστικές άλλων χωρών αρχές.
Αλήθεια ακόμα με την δικαστική συνδρομή τι έχει γίνει;
