Μια έκτακτη φορολόγηση της τάξεως του 10% στις καθαρές καταθέσεις θα μπορούσε να συμβάλλει καθοριστικά στη μείωση του χρέους των χωρών της Ευρωζώνης, σημειώνει το ΔΝΤ σε έκθεση εργασίας με τίτλο Fiscal Monitor.
Όπως αναφέρει το Ταμείο, η έντονη επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών σε πολλές χώρες έχει οδηγήσει σε αναβίωση του ενδιαφέροντος για έναν έκτακτο φόρο στον ιδιωτικό πλούτο, ως ένα έκτακτο μέτρο για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους.
Το ΔΝΤ σημειώνει ότι μια τέτοια επιβάρυνση είναι ελκυστική, εάν εφαρμοστεί προτού μπορέσει κανείς να την αποφύγει και είναι δεδομένο ότι δεν θα επαναληφθεί, ενώ δεν επηρεάζει την καταναλωτική συμπεριφορά και ορισμένοι θεωρούν ότι είναι δίκαιη.
Αναφέρεται σε οικονομολόγους που υποστηρίζουν έναν τέτοιο φόρο, όπως οι Pigou, Ricardo, Schumpeter και Keynes.
Οι πιθανότητες επιτυχίας είναι ισχυρές αλλά θα πρέπει να σταθμιστούν έναντι των κινδύνων των εναλλακτικών λύσεων, σημειώνει, τονίζοντας ότι μέτρα όπως το «κούρεμα» στα ομόλογα αποτελούν μορφές φορολόγησης πλούτου που επιβάλλονται και σε άτομα εκτός της χώρας.
Τέτοιες μορφές φορολογίας είχαν υιοθετηθεί ευρέως στην Ευρώπη μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και σε Γερμανία και Ιαπωνία μετά τον Β' Παγκόσμιο.
Το ΔΝΤ υπογραμμίζει ωστόσο ότι το ύψος της έκτακτης φορολόγησης που θα πρέπει να επιβληθεί για να υποχωρήσει το χρέος σε επίπεδα προ κρίσης, είναι σημαντικό.
Τονίζει δε ότι για να μειωθεί το χρέος των 15 χωρών της Ευρωζώνης, στα επίπεδα του 2007, θα απαιτηθεί ένας φόρος περίπου 10% σε νοικοκυριά με θετικό καθαρό πλούτο.
{jcomments on}
