«Λόγια….πυρός….ιστορίες και γεγονότα» όπως τα έζησε με όλη την τρομερή πραγματικότητα, ο συγγραφέας, Γιώργος Παναγιωτακόπουλος.
Μεταξύ φωτιάς και ζωής. Πύρινες γλώσσες να καταπιούν το σύμπαν κι εκείνος λιοντάρι, με άλλα λιοντάρια συναδέλφους του να ρίχνονται δίχως φόβο στην κατάσβεσή τους και να παλεύουν, να σώζουν ζωές.
Έμψυχα και άψυχα…..Θα πείτε πως ένας πυροσβέστης είναι συγγραφέας, ποιητής, λυρικός; Και όμως είναι.
Πρόσφατα κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ το 4ο βιβλίο του «Λόγια…πυρός» και από τις εκδόσεις www.captainbook.gr τα ποιήματά του με τίτλο «Ποιητικές Καταθέσεις».
Ο πρόεδρος της UNICEF Λάμπρος Κανελλόπουλος εκφράζεται με θαυμασμό για τον ταλαντούχο συγγραφέα και Άνθρωπο. « Με το τελευταίο βιβλίο του «Λόγια….πυρός» ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, έρχεται να επιβεβαιώσει τις πνευματικές και λογοτεχνικές αναζητήσεις του.
Αναδεικνύεται έτσι – μελετώντας το έργο του – μια προσωπικότητα με ξεχωριστή μορφωτική συγκρότηση, με κοινωνικές ευαισθησίες και ανησυχίες.
Τα «Λόγια…πυρός» δεν αποτελούν απλά ένα ημερολόγιο ζωής ενός ανθρώπου που εργάστηκε με ευθύνη και αξιοπρέπεια σε έναν πολύ δύσκολο και απαιτητικό χώρο, στο Πυροσβεστικό Σώμα, αλλά αποτελούν ιστορικό κοινωνιολογικό ντοκουμέντο, ένα χρονικό μιας κατηγορίας εργαζομένων που την καθημερινή τους εργασία τη χαρακτηρίζει άγχος, ετοιμότητα, ευθύνη, αλληλεγγύη και προσφορά. Δηλαδή τα μεγάλα ανθρωπιστικά ιδεώδη του σύγχρονου ανθρώπου».
Η 2η συλλογή του με ποιήματα «Ποιητικές Καταθέσεις» ξεκλειδώνουν τις ευαισθησίες του ποιητή και μας μεταλαμπαδεύουν όλη τη συγκίνηση και το ρομαντισμό που κρύβει η ψυχή του και οι στίχοι του.
Ο ίδιος αμφισβητεί την ιδιότητά του ως ποιητής, που θεωρεί σπουδαίο τίτλο. Ο αναγνώστης όμως καταλαβαίνει πολύ καλά διαβάζοντας το πόνημά του πως όντως υπηρετεί το λειτούργημα με ποιοτικό λόγο και επάξια μπορεί να φέρει το όνομα του ποιητή.
Εξ άλλου η αείμνηστη και κορυφαία συγγραφέας – ποιήτρια – λογοτέχνης ΔΑΝΑΗ Στρατηγοπούλου έγραψε για την πρώτη του ποιητική συλλογή «Ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος είναι ποιητής «ευρείας ωφέλειας» .
Μια από τις ωφέλειες τις οποίες επιτελεί, ως υγιές ανθρωπιστικό καθήκον, είναι να καλμάρει, να κατευνάζει το νευρικό σύστημα, συν την απόλαυση του στίχου. Ομολογώ ότι από ον της ζούγκλας τα βράδια διαβάζοντας τους στίχους του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου ξαναγίνομαι Άνθρωπος». Πόσο ωραία τα είπε!
Και ο Λάμπρος Κανελλόπουλος τον αποκάλεσε «όχι απλά έναν άνθρωπο που ασχολείται με την ποίηση, αλλά αυθεντικό μαχόμενο, διανοούμενο Ποιητή».
Και για του λόγου το αληθές σας παραθέτω ένα του ποίημα:
ΥΠΑΡΧΩ
Ήθελα από παιδί να ανακαλύψω
Τι σημαίνει «υπάρχω».
Η πιο εύκολη, γρήγορη απάντηση
Ήταν «ΖΩ».
Όμως, όχι.
«Υπάρχω» σημαίνει αγωνίζομαι
να επιζήσω σε κόσμο ψεύτικο,
σκληρό, βρόμικο.
Και να ζήσω έντιμα.
Αυτό σημαίνει «υπάρχω».
Και μόλις σήμερα το έμαθα!
Βιογραφικό
Ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα από Αρκάδες γονείς και μεγάλωσε στην Καλλιθέα. Στο Πυροσβεστικό Σώμα υπηρέτησε από το 1980 έως το 2011 έχοντας θητεύσει σε διάφορες μάχιμες κι επιτελικές θέσεις του Σώματος αλλά και του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, λαμβάνοντας μέρος σε πολλά και διαφορετικά συμβάντα.
Σπούδασε Προγραμματισμό και γαλλικά. Μέχρι την αποστρατεία του ήταν πρόεδρος Ένωσης Πυρονόμων, Αρχιπυροσβεστών, Πυροσβεστών Αττικής κλπ.
Στη νεαρή του ηλικία ασχολήθηκε ενεργά με τον αθλητισμό και την κινηματογραφία.
Υπήρξε μέλος της ΕΕΔΣ. Στίχοι του μελοποιήθηκαν και τραγουδήθηκαν από γνωστές ερμηνεύτριες όπως η μεγάλη Ελίζα Μαρέλλη.
Ασχολήθηκε με την πολιτική και τα δημοτικά δρώμενα της πόλης του.
