«Η Ελλάδα μπορεί να γέννησε τη δημοκρατία, την τραγωδία και πολλά άλλα σημαντικά, αλλά κάποια στιγμή ξεχάστηκαν και σήμερα είναι μια ανεύθυνη χώρα και κατά συνέπεια φαίνεται αναξιόπιστη στους ξένους», ……δήλωσε πρόσφατα σε συνέντευξη του ο πολυβραβευμένος Μεξικανός συγγραφέας, Juan Villoro, κατά την επίσκεψη του στην Αθήνα.
Όταν διάβασα την ως άνω δήλωση, μπορώ να πω ότι εξοργίστηκα. Θύμωσα, αφού είναι μία άποψη που κυριαρχεί στο εξωτερικό για την Ελλάδα και για τους Έλληνες, αλλά και από εμάς τους ίδιους. Προσωπικά, δηλώνω Ελληνίδα και νιώθω περήφανη.
Στην Ελλάδα, στη χώρα μου και στη χώρα σου, γεννήθηκε η δημοκρατία, η φιλοσοφία, οι Ολυμπικακοί αγώνες, το δράμα, η τραγωδία, η κωμωδία. Η Ελλάδα αποτελεί το νου και την καρδιά της ανθρωπότητας. Και ναι, είτε το πιστεύετε, είτε όχι ζούμε στην ομορφότερη χώρα στον κόσμο με τον ήλιο και τις χρυσές αμμουδιές της.
Κι όσο γκρίζες και ζοφερές κι αν είναι οι μέρες που διανύουμε, πάντα θα υπάρχει η Ακρόπολη, ο Λυκαβηττός, η Αγορά, το Ηρώδειο, η Επίδαυρος, το Σούνιο, οι Δελφοί, η Βεργίνα, η Φαιστός, η Κνωσσός να μας θυμίζουν τις ρίζες μας και τις καταβολές μας.
Ούτε η Ελλάδα πεθαίνει, ούτε ο Ελληνισμός, αντιθέτως βρίσκεται σε εξέλιξη και θα είναι…..Το οφείλουμε σε εμάς και εσάς, στους προγόνους μας και στους απογόνους μας….
Στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Και ναι, στην Ελλάδα γεννήθηκε, το φιλότιμο, φιλέω + τιμή, ένα ελληνικό ουσιαστικό το οποίο είναι αδύνατο, να μεταφραστεί σε άλλη γλώσσα, κι όσο κι αν θέλετε μερικοί να πιστεύετε πως ο Έλληνας, είναι λαμόγιο και δεν διαθέτει φιλότιμο, κάνετε λάθος.
Ο Έλληνας διαθέτει φιλότιμο και το απέδειξε. Ας μην ξεχνάμε, πως στο προσφυγικό, η Ελλάδα, παρέδωσε μαθήματα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης σε ολάκερη την Ευρώπη. Παρά τα δεινά μας, σηκωθήκαμε όρθιοι, στο ανάστημα μας και δείξαμε το μεγαλείο ψυχής μας.
Και θεωρώ, πως κανένας άλλος λαός δεν έδειξε τόση συμπόνια στο προσφυγικό, όσο εμείς κι ας μην ξεχνιόμαστε είμαστε, η χώρα που επωμίστηκε όλο του το βάρος…..
Άρα πως είναι δυνατόν, να ξεχάστηκε η δημοκρατία; Η δημοκρατία, ναι, ξεχάστηκε από τους πολιτικούς, από τους νυν και τους πρωην που μας βούλιαξαν και σήμερα τους πετάμε καφέδες και μούντζες στους δρόμους. Αυτοί που εμείς χτες επιλέξαμε.
Αυτοί που εμείς χτες ψηφίσαμε. Αυτοί που σήμερα μας φιμώνουν κι όποιος έχει αντίθετη άποψη από αυτούς και δημόσιο λόγο, φιμώνεται, απολύεται, φυλακίζεται, καταδικάζεται……Ναι, αυτοί έφαγαν το “λίπος” αλλά μαζί με αυτό και τις σάρκες μας.
Παρουσιαζόμαστε, αναξιόπιστοι, γιατί δεν έχουμε τηρήσει τις συμφωνίες μας. Το χαράτσι, τον ΕΝΦΙΑ και όλους αυτούς τους ατελείωτους φόρους, ο απλός ο κόσμος τους πληρώνει.
Και αν δεν είμαστε συνεπείς στα χρωστούμενα, με ένα πλήκτρο ενός υπολογιστή, μας παίρνουν τα σπίτια και και μας τα βγάζουν σε πλειστηριασμούς.
Με ένα άλλο πλήκτρο σου κατάσχουν το λογαριασμό ή ότι άλλο έχεις. Δεν είμαστε οι τεμπέληδες και οι οκνηροί του πλανήτη. Ο Έλληνας, εργάζεται και ξενιτεύεται και μεγαλουργεί.
Σκεφτείτε, μόνο, πόσο διαφορετική θα ήταν η Ελλάδα, αν όλα αυτά τα ταλέντα, όλα αυτά τα «κεφάλια» έβρισκαν χώρο και χρόνο στον τόπο τους.
Δύο είναι τα μεγαλύτερα μας λάθη ως λαός: Οι πολιτικοί μας και, η μεταξύ μας διχόνοια……
Αν υπήρχε ενότητα, ίσως η χώρα μας να μην ήταν άλλη…..
{videobox}aXPJNDVfBgU{/videobox}
{jcomments on}