Το Brexit θα μπορούσε να είναι η απόλυτη δικαίωση του Αλέξη Τσίπρα…..Πρώτος και μόνος, σαν άλλος Δαβίδ με σφεντόνα, σ ένα πόλεμο ασύμμετρο, τα έβαλε με τον Γολιάθ της Ευρώπης σε μια κομβική πολιτική στιγμή για όλη την Ευρώπη……
Η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ δομήθηκε από το 2012 σε αντιγερμανική βάση και η στρατηγική του η οποία ανταμείφθηκε με απανωτές εκλογικές νίκες σε διάστημα μηνών, στηρίχθηκε στην πολεμική εναντίον της σκληρής λιτότητας, που επέβαλε στην Ευρώπη το οικονομικό 4ο Ράιχ των συμφερόντων τα οποία επαξίως εκπροσωπεί από το 2008 και μετά ο Σοϊμπλε…
Η πρώτη φάση της διαπραγμάτευσης, εκείνο το σύντομο καλοκαίρι του ριζοσπαστισμού που τόσο λοιδωρείται ακόμη, πολλές φορές και … εκ των ένδον, μπορεί να οδήγησε στην οδυνηρή συμφωνία της 13ης Ιουλίου (με στόχο κυρίως τον παραδειγματισμό των όποιων ανυπότακτων) αλλά αυτό δεν αλλάζει ούτε τη χρησιμότητα, ούτε τη διαχρονική αξία του ελληνικού «αντάρτικου» απέναντι στο γερμανοκρατούμενο ευρωπαϊκό ιερατείο…
Ποιός δεν θυμάται τη σκηνή στην κοινή συνέντευξη Τύπου Βαρουφάκη-Σοϊμπλε στις 5 Φεβρουαρίου του 2015 στο Βερολίνο!
Σε ζωντανή σύνδεση με όλο τον πλανήτη, ο τότε υπουργός Οικονομικών, ήδη παγκόσμιος στάρ με θηριώδη επιδραστικότητα, πέταξε κατάμουτρα στον Σοϊμπλε μέσα στην έδρα του, αυτό που κανένας Έλληνας πολιτικός δεν είχε τολμήσει μέχρι τότε ούτε καν να διανοηθεί: Ότι η λιτότητα που επιβάλλει η Γερμανία δεν οδηγεί πουθενά ούτε την Ελλάδα, ούτε την Ευρώπη, παρά μόνο στην άνθηση της Ακροδεξιάς!
Όταν, δε, άνοιξε θέμα SIEMENS λέγοντας στον εβρόντητο Σοϊμπλε, «δώστε μας τον Χριστοφοράκο», ο Βαρουφάκης είχε ήδη προγραφεί…
Ενάμιση χρόνο μετά, με αναδιατάξεις τρομακτικές και τον πολιτικό χρόνο να μας τρελαίνει όλους με την πυκνότητά του και τα καταιγιστικά γεγονότα του, το βρετανικό Brexit – εκτός των άλλων – ξαναφέρνει στο προσκήνιο την Ελλάδα και την καταλυτική της συνδρομή σ’ ένα γίγνεσθαι ανατρεπτικό που δυο χρόνια πριν θα φάνταζε εξωπραγματικό …
Ο γερμανικός Τύπος διατύπωσε ευθέως αυτό που η ελληνική κυβέρνηση απέφυγε να κάνει σημαία, φοβούμενη υποθέτω να μην κατηγοηρηθεί για έπαρση και μικρομεγαλισμό, ή για λόγους που συνδέονται με την επικείμενη αξιολόγηση…
«Ο Αλέξης Τσίπρας δεν βιάστηκε να μιλήσει. Πολλοί Ευρωπαίοι αρχηγοί κυβερνήσεων είχαν κάνει ήδη δηλώσεις για το Brexit όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας μίλησε δημόσια. Αυτά που είπε ο ίδιος και οι υπουργοί του μπορεί να συμπυκνωθούν νοηματικά σε μια πρόταση: Εμείς τα λέγαμε!» …….σχολίασε την επομένη του Brexit, η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung…
Η Ελλάδα είχε την καταλυτική πρωτιά: Έριξε πρώτη και μόνη το σπόρο της αμφισβήτησης από τα αριστερά, άνοιξε τον κύκλο της προοδευτικής στροφής και η τιμωρία της λειτούργησε ως φαίνεται, αντίστροφα από αυτό που επιδίωκαν οι τιμωροί. Αφύπνισε…
Μοιάζει μακρινό αλλά ήταν μόλις ένα χρόνο πριν που όλος ο διαδικτυακός πλανήτης βροντοφώναζε «This Is a Coup»….Το «This Is a Coup» (αυτό είναι πραξικόπημα) ήταν το δεύτερο πιο δημοφιλές χάσταγκ στο Twitter παγκοσμίως – και πρώτο στη Γερμανία και στην Ελλάδα.
«Δεν μπορώ να υποστηρίξω μία Ευρώπη η οποία ενεργεί ως φονικός δικαστικός κλητήρας εναντίον της Ελλάδας «This is a coup»…..έγραφε στο Twitter η Σούζαν Μουρ, αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας Guardian.
Τώρα το αρρωστημένο ιερατείο πληρώνει τα επίχειρα και τρέμει την ακολουθία του ντόμινο…
Έχει τους νόμους της λοιπόν αυτή η Ιστορία και είναι οι αδυσώπητοι νόμοι της διαλεκτικής, τους οποίους κανείς δεν δικαιούται να χαραμίσει με μικρότητες διαχειριστικού τύπου και λογικές ενσωμάτωσης σ’ ένα μόρφωμα το οποίο έχει ήδη πεθάνει…
{jcomments on}
