Η Ελλάδα μοιάζει να συμπεριφέρεται διεθνώς όπως ένας ασθενής που έχει πάθει βαρύ εγκεφαλικό. Μοιάζει η Αθήνα να μην είναι σε θέση να εξηγήσει πειστικά τι κάνουμε και γιατί στην εξωτερική και αμυντική πολιτική και αν υπάρχει κάποιο σχέδιο πίσω από όλα.
Μοιάζει να δρούμε απλώς και μόνο υπό την επιρροή της πιο ακραίας πτέρυγας του δυτικού και ισραηλινού κατεστημένου (Νετανιάχου-Πενς-Πομπέο), ενός άξονα διατεθειμένου να βάλει φωτιά στη Μέση Ανατολή, αλλά και στη Μεσόγειο και στην ινδική υποήπειρο.
Και μάλιστα όταν η μεγάλη πλειοψηφία των Ευρωπαίων, αλλά και ένα εχέφρον τμήμα του ισραηλινού κατεστημένου είναι αποφασιστικά εναντίον των τυχοδιωκτικών σχεδίων για πόλεμο κατά του Ιράν, που εύκολα μπορεί να εξελιχθεί σε άτυπο παγκόσμιο.
Ας ανοίξουμε στο σημείο αυτό μία παρένθεση για να δώσουμε και στον πιο ανίδεο αναγνώστη μια αίσθηση του περιβάλλοντος ασφαλείας, στο οποίο από περισσή εξάρτηση, από διεθνοπολιτική σύγχυση και άγνοια κινδύνου πάνε να εμπλέξουν την Ελλάδα οι ανερμάτιστοι πολιτικοί της.
Στις αρχές του μήνα ο ανωτέρω άξονας έπεισε ή εξανάγκασε τον Τραμπ να διατάξει τη δολοφονία Σουλεϊμανί. Ισχυρές διεθνείς δυνάμεις παρενέβησαν (το διεθνές κατεστημένο είναι διχασμένο, όπως και στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου) και ευτυχώς απεφεύχθησαν προς ώρας τα χειρότερα.
Ποια ήταν αυτά τα χειρότερα; Να αγκαλιάσει η σύγκρουση όλη τη Μέση Ανατολή, να προκληθούν παγκόσμια οικονομική και οικολογική κρίση, τεράστια προσφυγικά ή/και τρομοκρατικά κύματα, ακόμα να πάμε και σε χρήση ατομικών όπλων. Αυτά δεν είναι οι προβλέψεις του γράφοντος. Ήταν τα σενάρια του mainstream δυτικού Τύπου.
Στην καλύτερη περίπτωση οι δυνάμεις πίσω από τη δολοφονία Σουλεϊμανί αποδέχθηκαν την πιθανότητα να συμβούν όλα αυτά. Στη χειρότερη επεδίωξαν να συμβούν. Αυτό είναι λοιπόν το περιφερειακό περιβάλλον.
Δεν έχει δηλαδή καμία σχέση με το περιβάλλον όταν οι Δυτικοί βομβάρδιζαν τη Γιουγκοσλαβία ή έκαναν εισβολή στο Ιράκ. Ζούμε σ’ έναν τελείως διαφορετικό και πολύ πιο επικίνδυνο κόσμο.
Οι Έλληνες αρμόδιοι, αν σκέφτονταν νηφάλια, θα έπρεπε να κάνουν τον σταυρό τους να μην μπλέξουμε σε αυτή την υπόθεση. Δεν είπαμε να κάνουν αυτά που θα έκανε ένας Ανδρέας Παπανδρέου, ή αυτά που κάνει ο Ερντογάν, έχοντας εκτοξεύσει τις μετοχές της Τουρκίας, κάτι που άλλωστε δεν θα μπορούσαν.
Λέμε, όμως, να μην είναι επισπεύδοντες σε μια κρίση που μπορεί να κάψει τη χώρα μας, για να εξυπηρετήσουν τους πιο ακραίους κύκλους της Δύσης.
Η Ελλάδα μπλέκει στη Μέση Ανατολή
Σ’ αυτήν την κατάσταση, η Αθήνα ετοιμάζεται – προφανώς με παρότρυνση των Πομπέο, Νετανιάχου κλπ – να βάλει το κεφάλι της στον τορβά του μεσανατολικού ηφαιστείου, παρέχοντας ελληνικά Patriot και Έλληνες αξιωματικούς για την άμυνα της Σαουδικής Αραβίας, λες και το Ριάντ χρειάζεται την Ελλάδα, δεν μπορεί να βρει Patriot. Προετοιμάζεται, επίσης, να στείλει πολεμικό πλοίο στα στενά του Ορμούζ, στο πιο επικίνδυνο σημείο του πλανήτη.
Αλήθεια, οι Πολιτικοί και Στρατιωτικοί Ηγήτορες νοιώθουν ότι έχουν το ηθικό δικαίωμα να στείλουν Έλληνες στρατιωτικούς να πεθάνουν για τα συμφέροντα τρίτων δυνάμεων.
Γι’ αυτό στέλνουν οι Έλληνες τα παιδιά τους να κάνουν θητεία, γι’ αυτό πληρώνουν τις ένοπλες δυνάμεις τους; Για να κάνουν οι πολιτικοί τους χατίρια στους Αμερικανούς;
Σε ένα κρεσέντο ανευθυνότητας, η Αθήνα μετατρέπει την Ελλάδα σε τμήμα της Μέσης Ανατολής και του επόμενου μεγάλου πολέμου της!
Ακόμα και στο Μάλι θέλουμε να πάμε για να βοηθήσουμε τη γαλλική επιχείρηση ελέγχου της Αφρικής, η οποία άρχισε με την επιχείρηση ανατροπής του Καντάφι και καταστροφής της Λιβύης το 2011. Πίσω κι από αυτό πάλι βρίσκονται τα φιλόδοξα «αφρικανικά σχέδια» του Νετανιάχου.
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ…..