Ο τίτλος του θεατρικού έργου του Λουίτζι Πιραντέλο από το μακρινό 1976 «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε» δεν μπορεί να περιγράφει πουθενά αλλού καλύτερα την πραγματικότητα παρά στη σημερινή Ελλάδα της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Με συμπεράσματα αυτοθαυμασμού και ικανοποίησης για τις μέχρι σήμερα παρεμβάσεις της κυβέρνησής του απέναντι στην ακρίβεια και με βεβαιότητες ότι θα ελέγξει στο αόρατο μέλλον τα κέρδη των Εταιρειών Ηλεκτρικής Ενέργειας ο Πρωθυπουργός στην ομιλία του στη Βουλή ήταν σαν να βρίσκεται σε άλλη χώρα.
Μπορεί να μην έχει ζήσει με 800 ευρώ τον μήνα όπως ο ίδιος παλαιότερα είχε παραδεχτεί αλλά με την πολιτική του εκατομμύρια εργαζόμενοι κινδυνεύουν να ζουν με πολύ μικρότερο εισόδημα από αυτό.
Με τη Eurostat να φωτογραφίζει την τραγική κατάσταση των Ελληνικών νοικοκυριών καθώς το κατά κεφαλή ακαθάριστο εγχώριο προϊόν βρίσκεται 35% κάτω από τον μέσο όρο των χωρών της ΕΕ, ελάχιστα υψηλότερο από αυτό της τελευταίας του καταλόγου Βουλγαρίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι υπουργοί του πανηγυρίζουν ως σωτήρες της οικονομίας.
Μόνο που η πραγματικότητα εκτός του τριγώνου, Βουλή-Κολωνάκι-Λυκαβηττός, δεν είναι συνάδει με το φαντασιακό που έχει στο μυαλό του ο Πρωθυπουργός.
Δραματικές αυξήσεις στα βασικά προϊόντα, λογαριασμοί ηλεκτρικού δύο και τρεις φορές μεγαλύτεροι από τους περυσινούς, βενζίνη στα 2,00 ευρώ, παγωμένα σπίτια, πολίτες να ψάχνουν μετά από δέκα χρόνια και πάλι στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να κοπάσουν την πείνα τους, πολλαπλασιασμός των ανέργων στα φανάρια που αναζητούν ελεημοσύνη, αυτή είναι η σημερινή Ελλάδα.
Μέσα σε τρία σχεδόν χρόνια κατάφερε να γυρίσει την ελληνική κοινωνία δεκαετίες πίσω, κρύβοντας την πραγματικότητα πίσω από τα καλοπληρωμένα Μέσα Ενημέρωσης και τους Ταλιμπάν υπαλλήλους τους.
Πλέον το μοναδικό ερώτημα είναι πόσο ακόμη θα τους ανεχτεί ο Ελληνικός λαός….
