Η πληροφόρηση στην εποχή μας είναι εξουσία. Αυτή είναι η αλήθεια που επικρατεί στους πολίτες για τα μέσα ενημέρωσης.
Όταν δε αυτά προέρχονται κάτω από τον έλεγχο αντιδημοκρατικών δυνάμεων και ξένων κέντρων αποφάσεων, τότε αποτελούν θανάσιμη απειλή τόσο για τη Δημοκρατία, όσο και για την ίδια μας την επιβίωση.
Πολλά μέσα ενημέρωσης προκειμένου να εξυπηρετήσουν μικροκομματικά ή οικονομικά συμφέροντα χρυσώνουν το χάπι για να προκαλέσουν φοβικό κλίμα στους πολίτες και τη δημιουργία αρνητικής εικόνας απέναντι στην κυβέρνηση, με τους βαρύγδουπους τίτλους:
«Θα κοπούν οι συντάξεις» ή «Θα αυξηθούν οι φόροι» ή ακόμη με πιο χυδαίους τίτλους όπως: «Είναι προδότης ο Πρωθυπουργός», «Κυβέρνηση απατεώνων» κ.α.
Με τον κατευθυνόμενο αποπροσανατολισμό, τη βάναυση διαστροφή των ειδήσεων και την προσβολή της υπόληψης και της προσωπικότητας ατόμων από τις εφημερίδες, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και από τις ιστοσελίδες (οι οποίες έχουν πεθάνει πολλές μεγάλες προσωπικότητες προκειμένου να κερδίσουν διαφημιστικά κλικ, τελευταίο παράδειγμα η περίπτωση του διεθνής φήμης σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά).
Αυτές τις κρίσιμες μέρες επιχειρείται από τα ντόπια και ξένα κέντρα της ανωμαλίας, να εκμεταλλευτούν την κατάσταση προκειμένου να χειραγωγήσουν το εκλογικό σώμα για λογαριασμό τους.
Να κατανοήσουμε ότι μπορεί να μπει τίτλος σε μια είδηση για να προκαλέσει το ενδιαφέρον του πολίτη ή διαστρεβλώνοντας σκόπιμα την είδηση για να σαμποτάρει την εκλεγμένη κυβέρνηση, είναι πράξη ανήθικη, αντιδεοντολογική.
Η χώρα πέρασε από μια οικονομική πτώχευση, δεν πρέπει να οδηγηθούμε σε κοινωνική και πολιτιστική πτώχευση, αλλά να προσπαθήσουμε να επανέλθουμε στην κανονικότητα, να διαρθρωθούμε τα κακώς κείμενα, που προξένησαν τα επιδόματα, να διορθωθεί η φορολογική ανισότητα, να γίνει εξ ορθολογισμός των δημοσίων δαπανών, για να μη συνεχίσουμε να ζούμε με δανικά.
Οι Τράπεζες θα πρέπει να κατανοήσουν έστω και με κυβερνητική παρέμβαση ότι λειτουργούν σήμερα με τα χρήματα του Έλληνα πολίτη, τον οποίο πρέπει να σέβονται, να αποκατασταθούν έστω και σταδιακά οι μικρομολογιούχοι, για να αποκτήσει και πάλι την εμπιστοσύνη των πολιτών τους.
Θα πρέπει πάνω από όλα και ο μεγαλύτερος ρόλος είναι των μέσων ενημέρωσης να σταματήσει ο διασυρμός της χώρας και του πολιτικού προσωπικού.
Οι παλαιότεροι γνωρίζουμε ότι άλλο είναι η είδηση, το σχόλιο, και άλλο το άρθρο – ανάλυση. Η δεοντολογία του δημοσιογράφου στα περισσότερα αναπτυγμένα κράτη και η είδηση είναι σεβαστή ως ευαγγέλιο για κάθε δημοσιογράφο.
Ακούμε και διαβάζουμε σήμερα «κούρεμα μισθών και συντάξεων» και όχι την αρνητική και κυριολεκτική λέξη «μείωση», η συμφωνία οικονομικού δανεισμού, βαπτίστηκε σε «μνημόνιο», που έχει πολλαπλές ερμηνείες.
Τις ψευδείς «ειδήσεις» που δείχνουν τη βαρύτητα του δημοσιογραφικού παραπτώματος τις βαφτίζουν με λέξεις άγνωστες προς τους πολίτες και δύσκολες προς στην κατανόηση τους με μοναδικό σκοπό την παραπλάνηση και τον αποπροσανατολισμό τους.
Η επαγγελματική ακεραιότητα του δημοσιογράφου, (και όχι κάποιων άσχετων Τήλε- παρουσιαστών ή ευκαιριακών αρπακτικών δημοσιογράφων) λόγω του κοινωνικού ρόλου, πρέπει να διατηρεί ορισμένα ελάχιστα πρότυπα ακεραιότητας χαρακτήρα.
Είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη να ενημερώνεται με μια αντικειμενική εικόνα της πραγματικότητας, αυτών που συμβαίνουν γύρω του.
Ο κάθε πολίτης απαιτεί να δίνεται ακριβής και ολοκληρωμένη ενημέρωση και όχι μονόπλευρή (όπως π.χ. η Τουρκία παρ’ όλα τα οικονομικά προβλήματα της είναι ισχυρή δύναμη και η κυβέρνηση δεν πρέπει να αντιδράς!), αποσπασματική και σκόπιμη ενημέρωση.
Στην περίοδο που ανοίγεται μπροστά μας, το τέλος του 2018 και αρχές του 2019 είναι βέβαιο ότι θα συμβούν πολλά ιστορικά γεγονότα.
Η σωστή ενημέρωση, θα πρέπει να γίνεται με αντικειμενικότητα, χωρίς να διαστρεβλώνεται. Μόνο με αυτή τη διαδικασία θα μπορέσουν και πάλι τα μέσα ενημέρωσης και επανακτήσουν την χαμένη τιμή τους.
