Οι αποκαλύψεις -με ή χωρίς εισαγωγικά η λέξη- της Οργάνωσης OCCRP (Organized Crime and Corruption Reporting Project) για τις σχέσεις δικηγορικών γραφείων της Κύπρου με Ρώσους ολιγάρχες, δεν είναι κάτι το νέο.
Έχει εξελιχθεί σε μάστιγα και αρκετοί δικηγόροι στο νησί, αλλά και λογιστές, έχουν γίνει πλούσιοι, σε σημείο που να έχουν κτυπήσει…καμπάνες στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον.
Η οργάνωση έγραψε τελευταία για τα δικηγορικά γραφεία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Κύπρου Χρυσοστομίδη. Βεβαίως, ειδικά στο κείμενο για τον κ. Νίκο Αναστασιάδη, αναφέρει η οργάνωση ότι δεν παραβιάστηκαν οι κυπριακοί νόμοι.
Τότε, θα πείτε, ποιο είναι το πρόβλημα; Στην Κύπρο οι νόμοι ψηφίζονται ανάλογα με τα συμφέροντα που εξυπηρετούν τα κόμματα και οι πολιτικοί.
Και ας μην φωνάζουν, διότι αυτή είναι η αλήθεια. Κατά καιρούς, κόμματα και πολιτικοί εξυπηρέτησαν μεγάλα συμφέροντα. Άλλωστε, πόσοι και πόσοι επιχειρηματίες εντός και εκτός Κύπρου, δεν το έχουν κάνει: έδωσαν εκατομμύρια στα κυπριακά κόμματα αλλά και εξυπηρετήσεις σε πολιτικούς για «να γίνει η δουλειά τους».
Οι αποκαλύψεις του Ανδρέα Βγενόπουλου για το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ έπρεπε να προκαλέσουν την παρέμβαση της Δικαιοσύνης, η οποία ευτυχώς ακόμα κρατά γερά στο νησί, αν και συγκεκριμένα δικηγορικά γραφεία προσπαθούν να επιβάλουν αποφάσεις για τους πελάτες τους.
Δεν παραβιάστηκαν οι νόμοι, λοιπόν, διότι οι Κύπριοι νομοθέτες πρόσφεραν κάλυψη στα δικηγορικά και λογιστικά γραφεία. Με λίγα λόγια, το ξέπλυμα χρήματος, είτε έρχεται από τη Ρωσία, είτε από άλλες χώρες είναι νόμιμο.
Το «πιάσαμε»…..Το καταλάβαμε…..Χωρίς αμφιβολία είναι επικίνδυνο για οποιονδήποτε αποφασίζει να ασχοληθεί με αυτό το μείζον ζήτημα, διότι τα συμφέροντα είναι τεράστια. Και μερικές αυταρχικές κυβερνήσεις και οι ολιγάρχες τους, έχουν αποδείξει ότι μπορούν και κλείνουν στόματα.
Αλλά πρέπει να μιλάμε, πρέπει να λέμε τη γνώμη μας για τη διαφθορά που μαστίζει την Κύπρο, την Ελλάδα και άλλες χώρες. Θυμάμαι όταν οδηγήθηκε η Ελλάδα από τους Ευρωπαίους εταίρους της στη «θηλιά» του μηχανισμού του ΔΝΤ και της Ε.Ε., ένας Έλληνας ΚΑΘΑΡΟΣ πολιτικός, μου έλεγε ότι το μισό χρέος της χώρας θα μπορούσε να ήταν από τη διαφθορά.
Από τα χρήματα που έκλεβαν πολιτικοί και φίλοι τους επιχειρηματίες από το ελληνικό κράτος. Στην Κύπρο η κατάρρευση ήρθε από τη διαφθορά αλλά και τις παρανομίες του τραπεζικού συστήματος.
Οι τράπεζες τρέχουν τους πολίτες για τα δάνεια τους στα δικαστήρια. Αρκετοί επιχειρηματίες και πολιτικοί – όχι όλοι – συστηματικά δεν πληρώνουν. Και πάντα οι τράπεζες βρίσκουν τον τρόπο να τους την χαρίζουν. Απαράδεκτα πράγματα. Και ελεεινές είναι οι συμπεριφορές. Οι πολίτες πλήρωσαν το «κούρεμα». Όχι οι πολιτικοί και επιχειρηματίες που γνώριζαν και έσπευσαν να στείλουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό.
Μέχρι και ώρες πριν από την απόφαση των εταίρων μας Ευρωπαίων, όσοι γνώριζαν έσωσαν τα χρήματα τους. Και πλήρωσε ο λαός, που έχει και αυτός τις ευθύνες του διότι δεν κάνει την επανάστασή του στις κάλπες.
Για εκείνο το έγκλημα του κουρέματος δεν πλήρωσε κανένας. Ο σημερινός Πρόεδρος, που κληρονόμησε την κρίση από την κυβέρνηση του ΑΚΕΛ, δεν πάλεψε όσο έπρεπε. Και επέλεξε να καλύψει και την πρώτη «κομμουνιστική» κυβέρνηση του τόπου. Δημόσια «σκοτώνονται» και βρίζονται αλλά πάντα τα βρίσκουν στο παρασκήνιο.
Όλοι καλύπτουν όλους. Το «βαθύ κράτος» της Κύπρου είναι χειρότερο και από αυτό της πιο αυταρχικής χώρας. Και επί κυβέρνησης του μακαρίτη Δημήτρη Χριστόφια το «βαθύ κράτος» κρατούσε τα γκέμια. Να μην έχετε αμφιβολία γι’ αυτό.
Η οργάνωση OCCRP, που έκανε τις αποκαλύψεις – με ή χωρίς εισαγωγικά – αυτοπαρουσιάζεται σαν ανεξάρτητη. Είναι και αυτή όπως όλες τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ). Δέχεται χρήματα και από κυβερνήσεις. Τρελά πράγματα. Μη κυβερνητικές αλλά τις στηρίζουν κυβερνήσεις…
Βλέπουμε ανάμεσα στους χρηματοδότες της, όπως η ίδια αναφέρει στην ιστοσελίδα της, το βρετανικό Φόρεϊν Όφις, την οργάνωση του Τζόρτζ Σόρος, το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Όταν κάποιος σου δίνει χρήματα επιβάλει και τις απόψεις του. Η ανεξαρτησία σου πάει περίπατο. Αυτό το γεγονός το γνωρίζουν και οι πέτρες. Δεν λέω ότι ο Σόρος και τα υπουργεία Εξωτερικών της Βρετανίας και των ΗΠΑ επέβαλαν στην οργάνωση να ασχοληθεί με το ξέπλυμα χρήματος.
Διότι, έτσι και αλλιώς, είναι ένα τεράστιο πρόβλημα για την Κύπρο, η οποία έπρεπε μόνη της να καθαρίσει τον στάβλο της και να μην γινόμαστε όλοι ρεζίλι. Πολλοί άνθρωποι στο εξωτερικό ακούνε τη λέξη «Κύπρος» και δεν την συνδέουν με την εισβολή και την κατοχή, όπως θα έπρεπε, αλλά με αυτή την δραστηριότητα των δικηγορικών και των λογιστικών γραφείων. Με το ξέπλυμα. Δεν αξίζει στην Κύπρο και στο λαό της.
Κατά καιρούς οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον έχουν κάνει παρεμβάσεις στη Λευκωσία για το μείζον αυτό ζήτημα. Θυμάμαι ότι ο πρώην αντιπρόεδρος Τζόζεφ Μπάιντεν, που εκείνη την ημέρα βρισκόταν στη Λατινική Αμερική, τηλεφώνησε στον κ. Αναστασιάδη, όχι για το Κυπριακό, αλλά για την περίπτωση ενός Ουκρανού ολιγάρχη. (Σ.Σ.: Η διάψευση απορρίπτεται κύριε εκπρόσωπε).
Όταν το θέμα των ξεπλύματος φτάνει στα ανώτατα δώματα του Λευκού Οίκου καταλαβαίνει ο καθένας πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα. Μερικοί φίλοι δικηγόροι διαμαρτύρονται όταν αναφέρομαι στα δικηγορικά κυκλώματα, διότι – όπως λένε – «δεν είμαστε όλοι το ίδιο».
Σίγουρα, αλλά πρέπει και οι ίδιοι, όσοι είναι «καθαροί» και δεν ασχολούνται με το ξέπλυμα, να διαμαρτυρηθούν, να βγάλουν φωνή μεγάλη. Τι κάνουν οι δικηγορικοί σύλλογοι, όταν κατηγορείται σύσσωμος ο δικηγορικός κόσμος; Γιατί δεν τοποθετούνται;
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Μετά τα δημοσιεύματα της OCCRP για τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, είδαμε μία κινητοποίηση μεγάλων μέσων ενημέρωσης και ένα ενδιαφέρον πάλι για τις κυπριακές τράπεζες.
Έρευνες βρίσκονται σε εξέλιξη, άλλες ξεκινούν οσονούπω και η Κύπρος θα γίνει πάλι παγκόσμιο ζήτημα. Όχι για την εισβολή και την κατοχή, αλλά για το ξέπλυμα παράνομου (;) χρήματος. Πρόκειται, στην πραγματικότητα, για τραγωδία…
