Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, δεν προσφέρεται μόνο για πολιτικές επαφές. Τα τελευταία χρόνια καταφθάνουν μαζί με τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, και τους χιλιάδες διπλωμάτες, και αρκετοί υπουργοί Οικονομικών αλλά και σημαντικοί παράγοντες του «επιχειρείν».
Την περασμένη εβδομάδα, η Νέα Υόρκη ήταν και φέτος το κέντρο πολιτικών, διπλωματικών, και οικονομικών επαφών. Στους διαδρόμους των Ηνωμένων Εθνών, είδαμε τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, υπουργούς Οικονομικών και επιχειρηματίες.
Μέσα και έξω από τον ΟΗΕ, έκλεισαν και οικονομικές, και ενεργειακές συμφωνίες. Οι υπουργοί Εξωτερικών και Ενέργειας της Κυπριακής Δημοκρατίας είχαν τα ενεργειακά θέματα στην πρώτη γραμμή των συζητήσεων τους. Και έφυγαν με καλές συμφωνίες που θα ανακοινωθούν προσεχώς…..
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκος Κοτζιάς, συνομίλησε για τα θέματα της ανατολικής Μεσογείου με τους Αμερικανούς και έφυγε ικανοποιημένος με όσα άκουσε. Είναι η πρώτη φορά που γίνονται πράγματα και δεν δημοσιοποιούνται και αυτό είναι καλό.
Όταν ξανάρθει στην Ουάσιγκτον, στις 13 Δεκεμβρίου, θα γίνουν οι σχετικές ανακοινώσεις. Θα έχει προηγηθεί ο «καυτός» Οκτώβριος στην κυπριακή ΑΟΖ, όπου θα φανερωθούν οι πραγματικές διαθέσεις της Αμερικής.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, άδραξε την ευκαιρία της παρουσίας του στη Γ.Σ. του ΟΗΕ για να συναντήσει επιχειρηματίες, τραπεζίτες και εκπροσώπους των αγορών. Εξήγησε και το όραμα της κυβέρνησής του, για την επόμενη μέρα, αλλά και τα σχέδια του μετά την έξοδο από τα Μνημόνια.
Δεν προλάβαινε τα δείπνα και τα γεύματα ο πρωθυπουργός. Και απέναντι του είχε πάντα σημαντικούς παράγοντες της οικονομικής ζωής της Αμερικής. ΔΕΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΟΓΟ.
Ήταν καλή η παρουσία του κ. Τσίπρα ενώπιον όλων αυτών των «θηρίων», και είχε εξασφαλισμένη την υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης.
Ο υπουργός Εμπορίου Γουίλμπορν Ρος, που συνόδευε τον πρόεδρο Τραμπ στον ΟΗΕ, αφιέρωσε χρόνο μαζί με τον Πρωθυπουργό, του έκλεισε και συναντήσεις. Στο γεύμα που διοργάνωσε προς τιμή του παραβρέθηκε η αφρόκρεμα της επιχειρηματικής κοινότητας.
Όλα αυτά είναι καλά και σημαντικά. Αλλά απαιτούνται και πράξεις. Χωρίς να θέλω επουδενί να δικαιολογήσω τους Αμερικανούς, πρέπει να γνωρίζουμε για να έχουν και ουσία τα επιχειρήματά μας, ότι η ίδια η αμερικανική κυβέρνηση δεν μπορεί να επενδύσει σε καμία χώρα. Αυτό είναι ξεκαθαρισμένο.
Η Αμερική, ούτε η Κίνα είναι, ούτε η Ρωσία, που όλα ελέγχονται από τον πρόεδρό τους. Το μόνο που μπορεί να κάνει ο κ. Τραμπ, ο κ. Ρος και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, είναι να ενθαρρύνουν τους Αμερικανούς επενδυτές. Αυτό γίνεται σε υπερθετικό βαθμό.
Απ’ εκεί και πέρα, επειδή οι επιχειρηματίες έχουν καλά αισθήματα μόνο για το κέρδος, πρέπει να έχουν και συμφέρον για να επενδύσουν. Μερικοί θα μπορούσαν να προβάλουν το φιάσκο με την Εθνική Ασφαλιστική.
Είναι μία πικρή ιστορία, που ΔΕΝ πρέπει να επαναληφθεί. Το γνωρίζει και ο Αμερικανός πρέσβης, το γνωρίζει ειδικά και ο κ. Ρος. Εμπιστεύθηκαν λάθος ανθρώπους, που αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων.
Η Ελλάδα χρειάζεται τις ξένες επενδύσεις, χωρίς αμφιβολία. Και μπορεί να τα καταφέρει χωρίς να παραδώσει και τη ψυχή της…….
Για να υπάρξει ανάπτυξη πρέπει να έρθει πραγματικό χρήμα από το εξωτερικό. Η όποια ανάπτυξη στηρίζεται τώρα στα δανεικά. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο, ούτε και επιτρέπεται.
Διαφορετικά θα βρεθούμε ξανά στο δρόμο της Αργεντινής και της Τουρκίας. Απαιτείται σύνεση και συναίνεση και συνεχής προσπάθεια. Και όπως είπαμε πολλές φορές η οικονομία είναι εθνική υπόθεση. Στην Ελλάδα ΔΕΝ είναι δυστυχώς.
Πρέπει να παραδειγματιστούμε από την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Κύπρο, που βρέθηκαν στη θέση της Ελλάδας και σήμερα είναι σε καλύτερη κατάσταση διότι μπροστά στον κίνδυνο ενώθηκαν οι πολιτικές δυνάμεις. Σε αντίθεση με την Ελλάδα, όπου ο καθένας κάνει του κεφαλιού του.
Οι εν δυνάμει «επόμενοι» πιστεύουν ότι θα τα κάνουν καλύτερα από τους «προηγούμενους». Είδαμε όλων τα χάλια τους. Οι ξένοι για να επενδύσουν απαιτούν σταθερότητα.
Η Ελλάδα είναι μία χώρα ασφαλής. Αλλά ο εσωτερικός πολιτικός διχασμός δεν εμπνέει κανένα σοβαρό επενδυτή……..
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Τα ίδια θα λέγαμε εάν ήταν ο πρωθυπουργός ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης.
Μόνος του είναι αδύνατον να επιτύχει το επιθυμητό…….Χρειάζεται τη βοήθεια όλων των πολιτικών δυνάμεων, στην περίπτωση που οι ψηφοφόροι αποφασίσουν να τον στείλουν στο Μαξίμου.