Η περίπτωση της δυσαναλογίας εγκλήματος και ποινής της άτυχης καθαρίστριας είναι αποτέλεσμα εφαρμογής νόμου του κακού νομοθέτη.
Μην αναζητείτε τις ευθύνες στους εφαρμοστές του νόμου δικαστές. Αναζητήστε τις ευθύνες στον κακό νομοθέτη του νόμου 1608/1950 που εφαρμόστηκε.
Κακός είναι ο νομοθέτης όχι αυτός κατά το χρόνο ψήφισης του νόμου αυτού, όσο αυτός μεταγενέστερα, και δη αυτός κατά το χρόνο του οποίου άρχισε να αποκαλύπτεται η σωρεία των πλαστογραφιών πτυχίων και τίτλων σπουδών εργαζομένων στο Δημόσιο και που δεν αντέδρασε νομοθετώντας με ρύθμιση στην οποία υπάρχει αναλογία εγκλήματος και ποινής.
Ο ν.1608/1950 προβλέπει ποινή ισοβίου καθείρξεως για περιουσιακού χαρακτήρα παραβατικές συμπεριφορές, τοποθετώντας έτσι το έννομο αγαθό της περιουσίας του Δημοσίου – σε μια χώρα όπου οι καταχραστές του δημόσιου χρήματος εκλέγονται κιόλας βουλευτές και ορίζονται υπουργοί των εκλογέων με εξουσία να νομοθετούν – στο ίδιο επίπεδο με τα υπέρτερα έννομα αγαθά του πολιτεύματος και της ανθρώπινης ζωής.
Η καθαρίστρια καταδικάστηκε για παραβατική συμπεριφορά που είχε οικονομική-περιουσιακή διάσταση για το Δημόσιο.
Αντί των εφαρμοστών του νόμου, αναζητήστε την ευθύνη στους νομοθέτες, στις πάμπολλες μετριότητες – ακόμη και αθλιότητες – που αναδείξατε στο Κοινοβούλιο με έργο, μεταξύ άλλων, να νομοθετούν με σύνεση και σοφία.
Που να τη βρουν; Αναζητήστε τις ευθύνες σας για τον εγκλεισμό της άτυχης καθαρίστριας στις επιλογές σας ως εκλογείς ασκώντας το δικαίωμα ψήφου σας αναλογιζόμενοι ποιους εκλέγετε ως αντιπροσώπους σας και τι έκαναν ή μπορούν να κάνουν αυτοί για την ευταξία κι ευνομία της Ελλάδας.
