O σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας μιλάει δημόσια περισσότερο από τους προηγούμενους. Ξέρει όμως τι λέει, πότε το λέει και σε ποιους απευθύνεται.
Όταν, επομένως, επαναλαμβάνει με έμφαση και σε όλους τους τόνους ότι η προκαταβολική ψήφιση νέων μέτρων λιτότητας, εκτός από προδήλως αντισυνταγματική, αντιστρατεύεται και βασικές έννοιες του ευρωπαϊκού δικαίου, κάτι υπαινίσσεται.
Στην προκειμένη περίπτωση, μάλιστα, ο κ. Παυλόπουλος δεν απευθύνεται πρωτίστως στους έξω. Στους μέσα απευθύνεται, καλώντας τους για έστω μία στιγμή να μονοιάσουν και να υπερασπίσουν τη χώρα με μια φωνή μπροστά στις παράλογες αξιώσεις των δανειστών.
Για να λέει ο Πρόεδρος με τόσο κατηγορηματική διατύπωση ότι προκαταβολικοί «κόφτες» και άλλα τιμωρητικά μέτρα περικοπών δεν νοείται να νομοθετηθούν στη λογική της «μπροστάντζας», έναντι μελλοντικών δημοσιονομικών εκτροχιασμών, σημαίνει ότι έχει παγιωμένη άποψη επί του ζητήματος.
Και ο Παυλόπουλος, δόξα τω Θεώ, δεν είναι άσχετος από τα νομικά. Κοινό μυστικό είναι ότι αυτός οργανώνει τη νομική άμυνα της χώρας σε κρίσιμα διεθνή ζητήματα, από τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς στο ευρωπαϊκό πλαίσιο μέχρι την ελληνική παρουσία στις συνομιλίες για το Κυπριακό.
Πιστεύει, επομένως, ο Πρόεδρος, με την τεράστια πείρα που διαθέτει, ότι μια στιβαρή ελληνική άρνηση για τη νομοθέτηση προκαταβολικών μέτρων λιτότητας, ως προϋπόθεση για να κλείσει η αξιολόγηση, εκτός από επιβεβλημένη είναι και διαπραγματευτικά μαχητή!
Όμως μια τέτοια ελληνική θέση πρέπει να αποτελέσει συλλογικό και διακομματικό κεκτημένο. Δεν μπορεί να εκφράζεται μόνο από την εύθραυστη κυβέρνηση μιας ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, με την αξιωματική αντιπολίτευση να λέει «αφήστε τα αυτά και πάμε αύριο για εκλογές».
Είναι τεράστια η ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη αυτές τις ώρες και δεν φαίνεται να τη συναισθάνεται. Ο Πρόεδρος του το υπενθυμίζει με τον πιο κομψό τρόπο. Αλλά ο αρχηγός της Ν.Δ. δεν είναι διατεθειμένος να ακούσει.
Οχυρώνεται πίσω από την πιο στείρα μικροκομματική αντίληψη αδιαλλαξίας και παίζει καταστροφικό παιχνίδι με την ελπίδα «ξαφνικού θανάτου» της κυβέρνησης.
Δεν έχει καταλάβει ο δόλιος τι τον περιμένει. Γιατί αν νομίζει ότι ο Τσίπρας πρώτα θα νομοθετήσει τα μέτρα και μετά θα του παραδώσει το κλειδί του Μαξίμου είναι γελασμένος. Θα το βρει μπροστά του το πακέτο-λαιμητόμο.
Και τότε θα καταριέται τον εαυτό του που δεν είχε την πρόνοια να συνταχθεί με την εθνική θέση του Παυλόπουλου…
{jcomments on}
