Το ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε δημοκρατία είναι γνωστό σε όλους. Έχουμε ένα καθεστώς κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης, όπου οι πολίτες προσέρχονται σε εκλογές και ψηφίζουν τους αντιπροσώπους τους βουλευτές, που υποτίθεται θα τους εκπροσωπούν στο κοινοβούλιο, μέχρι την επόμενη εκλογική διαδικασία.
Και αυτό δεν είναι δημοκρατία, αλλά η ρεπάμπλικ που επέλεξαν τα δυτικά κράτη και υιοθέτησε και η Ελλάδα.
Όμως, έστω και σ’ αυτό το καθεστώς, υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή του κράτους δικαίου που θα πρέπει να τηρείται, για να είναι έστω κατ’ ελάχιστον λειτουργικό και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολιτών και της πατρίδας. Είναι η αρχή της διάκρισης των εξουσιών.
Η Νομοθετική εξουσία, που αποτελείται από το σώμα των βουλευτών, νομοθετεί, η Εκτελεστική εξουσία, που ασκείται από την Κυβέρνηση και το κράτος, εφαρμόζει τους νόμους και η Δικαστική Εξουσία ελέγχει την εφαρμογή των νόμων αλλά και τη συνταγματικότητα του παραγόμενου νομοθετικού έργου.
Στην Ελλάδα όλα αυτά έχουν παραβιασθεί βάναυσα και τα πάντα ελέγχονται ασφυκτικά από μια ευάριθμη και κλειστή ομάδα εξουσίας που εγκαθίσταται κάθε φορά στο Μέγαρο Μαξίμου.
Από κει εκπορεύονται οι νόμοι, και οι βουλευτές, κυριολεκτικά ως πρόβατα, ψηφίζουν κατά πώς αποφασίζει και διατάσσει, λες και πρόκειται για λόχο νεοσυλλέκτων, η κλειστή ομάδα του Μαξίμου.
Όσο για τη Δικαιοσύνη, ούτε αυτή μπορεί να παίξει το ρόλο της με βάση την αρχή της διάκρισης των εξουσιών, γιατί οι ανώτατοι δικαστές, άκουσον άκουσον, διορίζονται από την κυβέρνηση και ελέγχονται από τον εκάστοτε υπουργό Δικαιοσύνης, δηλαδή από κείνους που κανονικά θα έπρεπε να ελέγχουν για τον τρόπο που ασκούν την εξουσία, που εφαρμόζουν τους νόμους και τηρούν το Σύνταγμα.
Τραγέλαφος. Με άλλα λόγια, Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει, όσον αφορά την εκάστοτε κυβέρνηση και συγκεκριμένα την κλειστή ομάδα του Μαξίμου.
Αυτό, σε συνδυασμό με το νόμο περί Ευθύνης Υπουργών και την ασυλία που απολαμβάνουν οι βουλευτές, μετατρέπει το καθεστώς σε κωμωδία και τη χώρα κυριολεκτικά σε μπανανία.
Υπουργοί παρανομούν και έχουν το ακαταδίωκτο, παραβιάζοντας κατάφωρα το Σύνταγμα, το οποίο στο Άρθρο 4 αναφέρει ότι:
1. Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
2. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Αυτή η κατάσταση έχει ως συνέπεια την σταδιακή καταστροφή όχι μόνο της χώρας αλλά και του ίδιου του Ελληνικού έθνους.
Αυτή η κατάσταση έχει ως συνέπεια να αναπαράγονται πάντα τα ίδια προβλήματα και οι ίδιες παθογένειες, ανεξάρτητα με το ποιο κόμμα και το ποια πρόσωπα βρίσκονται στην κυβέρνηση.
Και αυτό αποτελεί απόδειξη ότι το σύστημα αυτό πρέπει να αλλάξει. Ο βουλευτής εκλέγεται κάθε τέσσερα χρόνια και δεν υπάρχουν θεσμοθετημένες διαδικασίες συνεχούς λογοδοσίας στους πολίτες τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσωπεί.
Δηλαδή, ο βουλευτής και το εκάστοτε κυβερνών κόμμα παίρνει «λευκή επιταγή» και όποιος θέλει να κλέψει κλέβει μπροστά στα μάτια του κόσμου, όποιος θέλει να ξεπουλήσει την δημόσια περιουσία την ξεπουλά, μπροστά στα μάτια των ανήμπορων πολιτών, όποιος θέλει να εξευτελίσει την πατρίδα, την εξευτελίζει διεθνώς, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα να αποτραπούν όλα αυτά, ή να λογοδοτήσουν όσοι διαπράττουν αυτές τις αθλιότητες.
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. mΔεν μπορεί οι εκάστοτε πρωθυπουργοί και αρχηγοί κομμάτων να μοιράζουν στις γκόμενές* τους υπουργικές και βουλευτικές θέσεις.
Δεν μπορεί να εκπροσωπούν τον Έλληνα πολίτη στο κοινοβούλιο και στην Ε.Ε. άτομα προφανώς ακατάλληλα, επειδή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είναι φίλοι με τον αρχηγό του κόμματος ή είναι γνωστοί από την παρουσία τους στα γήπεδα ή στην τηλεόραση.
Λίγο σεβασμό σ’ αυτήν τη χώρα. Για όλα αυτά η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει.
Η σωρεία των σκανδάλων των προηγουμένων ετών, με κορυφαία τη σκανδαλάρα της SIEMENS και του Χρηματιστηρίου, αλλά και τα τελευταία γεγονότα, έχουν εξευτελίσει διεθνώς την πατρίδα μας.
Παρατηρούν οι ξένοι τα όσα έγιναν και γίνονται καθώς και τις αγωνιώδεις και άγαρμπες κινήσεις για το κουκούλωμα του σκανδάλου, και αδυνατούν να πιστέψουν ότι μπορεί να συμβαίνουν αυτά σε μια σύγχρονη χώρα το 2017.
Αιδώς αναίσχυντοι πολιτικοί. Να είστε σίγουροι ότι θα έλθει η ώρα που θα πληρώσετε. Αρκεί να το συνειδητοποιήσουν αυτό οι πραγματικά ελεύθεροι και ελευθερόφρονες πολίτες.
*Για όσους ενδεχομένως θεωρήσουν άκομψη τη χρήση της συγκεκριμένης λέξης, καλό είναι να δουν την σκληρή αλήθεια κατάματα, που είναι πολύ χειρότερη από αυτήν τη λέξη.
{jcomments on}
