Η γεωπολιτική και γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας, από την αρχαιότητα έως σήμερα, είναι αδιαμφισβήτητη.
Στο Μαραθώνα το 490 π.Χ. έγινε μια από τις σημαντικότερες μάχες στην ιστορία της ανθρωπότητας, η σύγκρουση Δύσης και Ανατολής, εκεί ηττήθηκαν τα περσικά στρατεύματα του Δαρείου.
Η γεωγραφική ιδιομορφία της την τοποθέτησε στο γεωπολιτικό σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής, γι’ αυτό και στο πέρασμα των αιώνων υπήρξε «μήλο της έριδας» όλων των ισχυρών δυνάμεων του πλανήτη.
Είναι επόμενο λοιπόν η Ελλάδα να επηρεάζεται δραστικά από τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις που σημειώνονται στον 21ο αιώνα, ενώ η κρίση στην Ουκρανία και η προσάρτηση της Κριμαίας φαίνεται ότι επιταχύνει τις εξελίξεις.
Τα ενεργειακά αποθέματα στην ανατολική Μεσόγειο, στον Καύκασο, στον Περσικό Κόλπο, ωθούν τις ισχυρές δυνάμεις της Δύσης να «σπρώχνουν» τα σύνορά τους ανατολικότερα.
Ο έλεγχος της θάλασσας ανάμεσα στην Κρήτη και την Κύπρο είναι το στρατηγικό διακύβευμα για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής αλλά και της ενδοχώρας της Ευρασίας.
Το πόσο σημαντικός είναι ο θαλάσσιος χώρος ανάμεσα σε Κύπρο και Κρήτη, αποδεικνύεται από τις προσπάθειες ΗΠΑ και ΝΑΤΟ να κρατήσουν έξω από την Ανατολική Μεσόγειο τη Ρωσία. Η Μεσόγειος ήταν και παραμένει μια γεωπολιτική περιοχή, στην οποία αντιπαρατίθενται τα συμφέροντα των μεγάλων αλλά και των περιφερειακών δυνάμεων.
Η χώρα μας βρίσκεται στη στενωπό μιας περιοχής -από την Ουκρανία μέχρι την Τυνησία- όπου εντείνεται η αστάθεια και οι ανησυχίες για τον κίνδυνο ανάφλεξης.
Οι αναταράξεις στην Ανατολική Ευρώπη με την ουκρανική κρίση στο επίκεντρο, οι συνεχιζόμενες κρίσεις στη Λιβύη, στην Αίγυπτο, ο εμφύλιος στη Συρία, η προέλαση των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία, η Τουρκία με το Χαλιφάτο που οραματίζεται ο Ταγίπ Ερντογάν και η έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, στο πλαίσιο της στρατηγικής αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων επί της ΑΟΖ όχι μόνο της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας, δημιουργούν ένα εκρηκτικό σκηνικό, στο οποίο η χώρα μας, πληγωμένη από την οικονομική κρίση και τα μνημόνια, καλείται να αποφασίσει αν θα είναι πάνω στη σκηνή ή πίσω από την αυλαία.
Η γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας, η οποία μπορεί να καταστεί ενεργειακός κόμβος, αλλά και τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα στις θαλάσσιες περιοχές της, της επιτρέπουν να διεκδικήσει αναβαθμισμένο ρόλο στην ευρύτερη περιοχή, ως δύναμη ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας.
Από την Ελλάδα θα μπορούσαν να περνούν όλοι οι ενεργειακοί αγωγοί φυσικού αερίου από τη Ρωσία προς τις ευρωπαϊκές αγορές, ενώ θα μπορούσαν να διασφαλιστούν και όλες οι δίοδοι από τις χώρες της Μέσης Ανατολής προς την Ευρώπη, διότι αποτελεί το σταθερότερο κράτος και είναι η μόνη που είναι μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Το μεγάλο πλεονέκτημά της είναι στο νότο με τα πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα φυσικού αερίου. Η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή του στρατηγικού τριγώνου (Κύπρος-Ισραήλ-Τουρκία) που θεωρείται από τη Δύση σημαντικότατο εξαιτίας των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική.
Απαιτούνται λοιπόν στρατηγικές συμμαχίες και ιεράρχηση των ελληνικών συμφερόντων, ώστε να αξιοποιηθούν τα γεωπολιτικά – γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά πλεονεκτήματα της χώρας μας και να εδραιωθεί η ελληνική παρουσία στον χώρο της Μεσογείου.
Η λογική της «παθητικής προσαρμογής» στις στρατηγικές των κυρίαρχων μεγάλων δυνάμεων, θα επέφερε μόνο τεράστιες αρνητικές συνέπειες στα ζωτικά συμφέροντα της χώρα μας.
{jcomments on}
