Πέρασαν λίγα δεύτερα του λεπτού μετά το πέρας της ημέρας για να σκεφτεί αυτό το δόλιο το μυαλό την επόμενη μέρα.
Και πως να συνηθίσεις, όταν ήδη «μιζεριάζεις» για την ηρεμία της καθημερινότητας, που στην ερώτηση «Πώς είσαι;» απαντούσες «Μια από τα ίδια».
Και που να ήξερες πόσο σπουδαίο ήταν τελικά το «Μια από τα ίδια».
Έτσι είναι ο άνθρωπος ανικανοποίητος, μίζερος, αχάριστος. Τελικά η φύση εκδικείται, όσο καταστρέφεις, δεν χτίζεις, είναι νόμος.
Κι όταν ο Εφιάλτης τελικά θα προδώσει, τι να σου κάνει ο κάθε Λεωνίδας με τους τριακόσιους, με στηθοσκόπια, αντί για λόγχες να παλεύει άνισα και άδικα με κορώνες και αυτοκράτορες.
Ας μη χάσουμε αυτή τη μάχη, γυρισμό δε θα έχει, μη θρηνήσουμε ποτέ ότι μας χάρισε η ζωή κι ας φανούμε για μια φορά ευγνώμονες που αναπνέουμε.
Η Επόμενη Μέρα έφτασε και ας ευχηθούμε να είναι «Μια από τα ίδια»…
Πηγή exomatiakaivlepo.blogspot.com
