Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκλεισε τη χρονιά με επίδειξη του ήθους που τη διακρίνει: ένα σμήνος υπουργών, γραμματέων και φαρισαίων όρμησαν να φωτογραφηθούν εμβολιαζόμενοι.
Στέρησαν το εμβόλιο από όσους το έχουν ανάγκη-όπως τους κατήγγειλε ο Μόσιαλος, ο Τσίπρας, η Γεννηματά και οι γιατροί.
Ας μην κάνουμε λάθος: Ο υπολογισμός τους δεν είναι υγειονομικός, αλλά πολιτικός. Βλέπουν εκλογές και θέλουν να δείχνουν αποδεδειγμένα εμβολιασμένοι – για να πλησιάζουν τους ψηφοφόρους. Έτσι κι αλλιώς όμως οι εκλογές είναι επί θύραις.
Η κυβέρνηση δεν αντέχει άλλο το βάρος της αποτυχίας της και θα πέσει μέσα στο 2021. Δεν θα τη ρίξει κανείς. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης θα αναγκαστεί να προσφύγει στις κάλπες για να αποφύγει την τύχη του Γ. Παπανδρέου: Να τον διώξουν χωρίς το κόμμα του να έχει χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή.
Ακόμη και δεχθούμε ότι οι εκλογές είναι έτσι κι αλλιώς επιλογή του για το 2021 – προτού βγει ο κόσμος στους δρόμους – οι κάλπες θα αναδείξουν μια προφανή ανάγκη:
Nα αναλάβει τη διακυβέρνηση η Δημοκρατική Παράταξη. Η πολιτική αλλαγή με επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα επικεφαλής αυτοδύναμης κυβέρνησης δεν αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ-και τους ανόητους από τις γραμμές του που διατυμπανίζουν ρεβανσιστικά ότι θα ξανακυβερνήσουν πάλι. Αφορά τη χώρα…
Το ερώτημα είναι ποιος μπορεί να τη βγάλει από την κρίση στην οποία την έβαλε όσο βαθύτερα μπορούσε το σύστημα Μητσοτάκη. Όπως είχε κάνει ο έτερος υιός του πατρός με τα μνημόνια. Αυτός δεν μπορεί να είναι ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση- ανεμομαζώματα που τη χαντάκωσε. Στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Να αρχίσουμε από τα προφανή: Τα lockdown γονάτισαν την Eλληνική οικονομία, που είχε αρχίσει να δοκιμάζεται προτού ενασκήσει ο κορωνοϊός. Οι συνέπειες της πανδημίας επιδεινώθηκαν από την κυβέρνηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρέλαβε διαχειρίσιμη οικονομία, εκτελέσιμο προϋπολογισμό και τους βασικούς δείκτες σε ανοδική πορεία. Αλλά θα παραδώσει κομμάτια και θρύψαλα.
Τα βασικά οικονομικά και κοινωνικά μεγέθη καταρρέουν. Οι εργαζόμενοι χάνουν διαρκώς δικαιώματα, τα συστήματα Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, Ασφάλισης αποδυναμώνονται υπέρ των ιδιωτών. Η φαυλοκρατία θριαμβεύει, η κακοδιαχείριση απλώνεται, η διαφθορά και η σήψη επιστρέφουν, η διαπλοκή ορίζει εκ νέου τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού.
Οι θεσμοί καταλύονται ή παρακάμπτονται και η Δικαιοσύνη χειραγωγείται. Η ακροδεξιά εδραιώνεται εντός της ΝΔ, ο δημόσιος βίος οδηγείται στους υπονόμους, σε σύμπραξη με τη μιντιοκρατία. Το ήθος της εξουσίας έγινε πάλι προκλητικό και αλαζονικό και οι αντιδημοκρατικές πρακτικές είναι κανόνας.
Στα Ελληνοτουρκικά οι διπλωματικές ήττες οδηγούν σε Εθνικές υποχωρήσεις. Η κυβέρνηση διαρκώς αποδυναμώνει τη χώρα στην Ευρώπη. Η λίστα των αποτυχημένων υπουργών, με τις σκανδαλίσεις ρυθμίσεις και την εξυπηρέτηση συμφερόντων, μεγαλώνει. Η αστυνομοκρατία ανοίγει πάλι το χάσμα πολιτών-αστυνομίας.
Η χειρότερη κυβέρνηση από την Μεταπολίτευση
Η ιδέα ότι θα συνεχίσει να κυβερνάει το σύστημα Μητσοτάκη είναι ζοφερή. Όσο νωρίτερα φύγει τόσο καλυτέρα. Έτσι κι αλλιώς θα παραδώσει τη χώρα σε χειρότερη κατάσταση από ότι την πήρε. Οι εκτιμήσεις των ανεξάρτητων πολιτικών παρατηρητών συγκλίνουν: το τέλος της πανδημίας θα είναι και το τέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Όταν σταματήσει ο φόβος θα αναδειχθούν τα ερείπιά της.
Οι πολίτες θα αντιμετωπίσουν σωρευτικά απαιτήσεις για φόρους, εισφορές, δάνεια, επιστροφές «διευκολύνσεων». Οι υποτυπώδεις ενισχύσεις, θα σταματήσουν. Επιχειρήσεις θα βάλουν λουκέτο και η ανεργία θα αυξηθεί. Αντικοινωνικοί νόμοι που ψηφίσθηκαν νύχτα θα μπουν σε εφαρμογή.
Αναπόφευκτα οι πολίτες θα βγουν στο δρόμο για να πάρουν πίσω τα δικαιώματα τους και η κοινωνική ένταση θα κορυφωθεί. Όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για την χειρότερη κυβέρνηση από τη Μεταπολίτευση.
Το οκτάμηνο που κυβέρνησε ο Μητσοτάκης μέχρι να προκύψει ο κορωνοϊός άφησε ένα συμπέρασμα: Η κυβέρνηση δεν έχει ένα πρόβλημα για κάθε λύση. Είναι φανερό ότι δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση.
Όπως το ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν μπορούσαν να τη βγάλουν από τα μνημόνια που την έβαλαν. Η κυβερνητική αλλαγή είναι προϋπόθεση για να ξανά-σταθεί στα πόδια της η χώρα. Μια νέα προοδευτική κυβέρνηση με ισχυρή λαϊκή εντολή θα την ωθήσει στην ανάπτυξη, προστατεύοντας την κοινωνία. Θα αποκαταστήσει τη βλάβη της διακυβέρνησης Μητσοτάκη και θα προσελκύει επενδύσεις με όρους διαφάνειας.
Πιο απλά: Με δεδομένο ότι το ζητούμενο είναι η ανόρθωση τη χώρας, αυτοί που την καταβαράθρωσαν δεν μπορούν να την αναλάβουν. Αντίθετα θα επιδεινώσουν την κατάσταση με τις πρακτικές και την πολιτική τους.
Το 2021 θα κριθεί με ποια πολιτική θα βγει η χώρα από την κρίση. Αυτή η πολιτική δεν μπορεί να προέλθει από τη Δεξιά και ειδικά το βουλιμικό σύστημα Μητσοτάκη. Με την διαπλοκή, την οικογενειοκρατία, την ανικανότητα, τους τυχοδιωκτισμούς και την κακοδιαχείριση, που όζει.
Η δεύτερη διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα
Η πολιτική που επιδείνωσε το 2020 την κρίση, δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει το 2021. Κυρίως δεν μπορεί ένας Πρωθυπουργός που εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη ελλιπής.
Οι συνθήκες θα οδηγήσουν στην ανάγκη για νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ υπό τον Αλέξη Τσίπρα. Η πρώτη διακυβέρνησή του έχει αρνητικά και θετικά στοιχεία επιτυχίες και λάθη, άξιους διαχειριστές της εξουσίας και ακατάλληλους.
Αλλά ήταν κυβέρνηση καλών προθέσεων που γύρισε μπροστά τον τροχό της χώρας. Είχε άσπιλό πρωθυπουργό που συγκρούσθηκε και πήρε κρίσιμες αποφάσεις. Οι Συριζαίοι δεν χρησιμοποίησαν την εξουσία για προσωπικό όφελος.
Έχουν όμως επιβαρύνσεις:
-Με πρώτο το άγος της συγκυβέρνησης με τον Καμμένο,
-Ανέχθηκαν σούργελα στις γραμμές τους,
-Έδειξαν άγνοια και ανικανότητα σε κάποια θέματα.
Αλλά ιστορικά δικαίωσαν τον σκοπό της εκλογής τους το 2015.
Η δεύτερη διακυβέρνηση Τσίπρα είναι περισσότερο αναγκαία από την πρώτη. Θα αποδώσει περισσότερο καθώς δεν θα είναι σιδηροδέσμια σε μνημόνια και περιορισμούς που της κληροδότησαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Αυτή η κυβέρνηση δεν θα προκύπτει επειδή θα καταρρεύσει ο Μητσοτάκης με την κομπανία του. Θα προέλθει με πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλάβει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: Πρωτίστως αφού ξεκαθαρίσει το κόμμα του από τα Βαρίδια…δηλαδή την εσωκομματική μάχη των «ρευμάτων» στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ορίζοντας τους Στόχους, να αναδείξει με ποιους θα τους υλοποιήσει και να καλέσει τους πολίτες να στηρίξουν ως Εθνική προτεραιότητα τη νέα διακυβέρνηση των προοδευτικών δυνάμεων.
Με απλά λόγια: Το 2021 ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει χρέος να ηγηθεί της πολιτικής εξόδου από την κρίση – ως φυσικός επικεφαλής της Δημοκρατικής Παράταξης.
