Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου στην Αθήνα, είναι ένα δυναμικό κι ευαίσθητο «Καρκινάκι», ένα νέο, εκφραστικό και δροσερό κορίτσι, αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά Οικονομικά.
Τέλειωσε τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν, έχει πάρει μέρος σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικά σήριαλ, θεατρικά έργα.
Με τη συμμετοχή της στην ταινία μικρού μήκους του Σταύρου Στάγκου «Μικρός Ινδιάνος» κέρδισε το Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου στο Φεστιβάλ Δράμας.
Τελευταία τη θαυμάσαμε στην έξοχη ερμηνεία της δίπλα στη Χρυσούλα Διαβάτη στο έργο του Ζουρνέ «Δυο Γυναίκες Χορεύουν» που συνεχίστηκε για δεύτερη χρονιά υπό τη σκηνοθετική συγκινητική ματιά του Τάσου Ιορδανίδη.
Ο ίδιος ο συγγραφέας μάλιστα που βρέθηκε στην πρεμιέρα τόνισε ότι αυτή ήταν η καλύτερη εκδοχή του έργου του, από όπου κι αν παίχτηκε. Καλωσορίζουμε τη Θάλεια Mατίκα
Κυρία Ματίκα, πως είσαστε σαν μικρό κοριτσάκι;
«Μεγάλωσα σε ένα πολύ ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον και έχω μόνο καλές αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια. Κάτι που με χαρακτήριζε ήταν ότι ήμουν πολύ ντροπαλό παιδί.»
Το μικρόβιο του ηθοποιού, αφού σπουδάσατε Οικονομικά, πότε το ανακαλύψατε;
«Δεν το ανακάλυψα τότε. Το αποφάσισα σε πολύ μικρή ηλικία και ήμουν πολύ τυχερή γιατί οι γονείς μου υπήρξαν ιδιαιτέρως υποστηρικτικοί».
Για την τεράστια επιτυχία του «Δυο Γυναίκες Χορεύουν» τι έχετε να μας πείτε;
«Είμαι πολύ χαρούμενη και τυχερή που βρέθηκα στη σκηνή με τη Χρυσούλα Διαβάτη. Βέβαια παραπονιέται, αλλά αναγνωρίζεις ότι είναι γεννημένη για το θέατρο. Έχει πάντα δίκιο και τρομερό θεατρικό ένστικτο.
Παίζει τα πάντα με τόση ευκολία που σου σπάει τα νεύρα. Αν παίζεις καλά θα σου το πει αμέσως, αν πάλι όχι , θα σου το πει κατάμουτρα. Αυτό ήταν σοκαριστικό τις πρώτες μέρες της γνωριμίας μας.
Ξεδίπλωνε σε κάθε παράσταση το σπάνιο ταλέντο της, το μοιραζόταν μαζί μου και από τις αντιδράσεις του κοινού αυτά τα δύο χρόνια πιστεύω ότι βρήκαμε ένα πολύ δυνατό σκηνικά κώδικα επικοινωνίας.
Ήταν τιμή μου να παίξω μαζί της, σ αυτό το έργο – ύμνο στην γυναικεία φύση. Ένας άντρας συγγραφέας ο Ζουζέπ – Μαρία Μπενέτ – Ζουρντέτ – που είχα την τιμή να γνωρίσω – και κατάφερε μέσω των «γυναικών του» να μπει τόσο βαθιά στην ψυχολογία, τα «θέλω» και τα «πρέπει» του γυναικείου φύλου. Ένας πραγματικός γλύπτης των συναισθημάτων, της ιδιοσυγκρασίας και των αναγκών μιας γυναίκας.»
Με το σύζυγό σας τον Τάσο Ιορδανίδη – που σκηνοθέτησε και το έργο-είστε στον ίδιο χώρο. Δεν είναι επικίνδυνο για ένα ζευγάρι να εργάζεται μαζί, δεν υπάρχουν περισσότερες διαφωνίες και προστριβές;
«Για εμάς έχει γίνει τρόπος ζωής. Σίγουρα υπάρχουν δυσκολίες , όπως και σε όλα τα ζευγάρια, αλλά ομολογώ ότι αισθάνομαι ασφαλής που δουλεύω με τον άνθρωπο μου.»
Σε τι σας άλλαξε η απόκτηση του γιου σας;
«Με γέμισε ευθύνες, άγχη και χαρές που δεν είχα υπολογίσει ποτέ ότι θα βίωνα. Όλα στον υπερθετικό βαθμό. Η εγκυμοσύνη μου ήταν εντελώς απρόοπτη. Το ανακάλυψα όταν ήμουν σχεδόν δύο μηνών . Πιστεύω δεν θα ήμουν ποτέ έτοιμη να γίνω μητέρα, οπότε ο τρόπος που μου ήρθε ήταν ο κατάλληλος για μένα.
Θεωρώ ότι το να γίνεις μάνα είναι μια τεράστια ευθύνη, από τα λίγα πράγματα που δεν μπορείς να αλλάξεις στη ζωή σου. Για να πάρεις συνειδητά μια τέτοια απόφαση όσο μεγαλώνεις είναι πιο δύσκολο.
Αντίθετα με τον σύζυγό μου που όταν έμαθε ότι περίμενα παιδί διοργάνωσε προς τιμήν μου από τη χαρά του πάρτι- έκπληξη, γιατί θεωρεί το υπέρτατο αγαθό τον ερχομό ενός παιδιού. »
Πως βιώνετε σαν νέος εργαζόμενος άνθρωπος την αβεβαιότητα στην οποία ζούμε τώρα σαν χώρα;
«Περνάμε πολύ δύσκολες στιγμές. Το επάγγελμα μας ανέκαθεν ήταν αβέβαιο. Πόσο μάλλον τώρα. Προσπαθώ να διατηρώ την ψυχραιμία μου, να βουτάω στο νερό και να κρατάω την αναπνοή μου όσο περισσότερο μπορώ.»
Θα σκεφτόσαστε να φύγετε εκτός Ελλάδας;
«Δε θέλω να το σκέφτομαι. Θέλω να μείνω εδώ. Να δουλέψω στη χώρα μου και να τη στηρίξω. Μακάρι να μας στηρίξει και αυτή.»
Ο πιο αγαπημένος σας ρόλος;
«Η Αμάντα από τις «Ιδιωτικές ζωές» του Νόελ Κάουαρντ.»
Κι εκείνος που ονειρεύεστε να υποδυθείτε;
«Δε μ´ ενδιαφέρουν οι ρόλοι. Με ενδιαφέρουν οι καλές συνεργασίες. Οι καλλιτέχνες που θα συναντήσω.»
Οι αξίες σας στη ζωή που θα περάσετε και στο παιδί σας ποιες είναι;
«Αξιοπρέπεια, συμπόνια και ειλικρίνεια.»
Η Θάλεια πως είναι σαν σύζυγος, μαμά και άνθρωπος γενικότερα;
«Α, γι αυτό θα πρέπει να ρωτήσετε τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά μου.»
Είναι ο καλύτερος φίλος σας ο άνδρας σας και τι θαυμάζετε σ εκείνον;
«Είναι. Θαυμάζω τη τόλμη του, το συναισθηματισμό του και την τιμιότητά του. Η συνάντηση που με καθόρισε…..ήταν με τον σύζυγο μου. Επρόκειτο για μια επαγγελματική συνάντηση, που τελικά μου άλλαξε τη ζωή, συναισθηματικά και επαγγελματικά. Ήταν τομή.»
Μελλοντικά σχέδια;
«Από τον Οκτώβριο θα είμαστε στο θέατρο «Άνεσις» στο «Έγκλημα και Τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι σε σκηνοθεσία Λεβάν Τσουλάτζε με τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη, το Θοδωρή Κατσαφάδο, τη Σοφία Πανάγου, το Δημήτρη Καπετανάκο και το Δημήτρη Διακοσάββα.
{jcomments on}
