Ως δικαίωμα νοείται η εκ του νόμου αναγνωριζόμενη εξουσία προς ικανοποίηση έννομου συμφέροντος. Ειδικά για το δικαίωμα άσκησης δημόσιας εξουσίας ως τέτοιο δικαίωμα ορίζεται η εκ του νόμου αναγνωριζόμενη εξουσία προς ικανοποίηση έννομου συμφέροντος και προς εκπλήρωση της κοινωνικής αποστολής του προσώπου που συνδέεται με την εξυπηρέτηση του συμφέροντος της ολότητας.
Στο πλαίσιο της έννοιας του δικαιώματος άσκησης δημόσιας εξουσίας, γίνεται αντιληπτή η κοινωνική αποστολή του προσώπου ως το σύνολο των κοινωνικών υποχρεώσεών του προκειμένου αυτό να συμβάλει στην πραγματοποίηση του κοινωνικού αγαθού, δηλαδή του συμφέροντος της ολότητας, το οποίο αποτελεί ύψιστο σκοπό της όλης ηθικής και κοινωνικής τάξης.
Υπό το πρίσμα αυτής άποψης μπορεί να γίνει κατανοητό το δικαίωμα άσκησης δημόσιας εξουσίας υπό την ιδιότητα δημόσιου λειτουργού η οποία συνδέεται με την ανάθεση καθηκόντων σε αιρετό ή μη, ένστολο ή μη, κρατικό λειτουργό.
Όπως μάλιστα υποστηρίζεται, με την ένταξη της εκπλήρωσης της κοινωνικής αποστολής στο εννοιολογικό περιεχόμενο του δικαιώματος για την άσκηση δημόσιας εξουσίας εγκαταλείπεται ο ατομικιστικός χαρακτήρας και ενισχύεται η κοινωνική λειτουργία του δικαιώματος που επιτυγχάνεται μέσω της τελολογικής θεώρησης της έννοιας του δικαιώματος.
Η κοινωνική λειτουργία ενός δικαιώματος άσκησης δημόσιας εξουσίας έχει την έννοια ότι το πρόσωπο που είναι φορέας του δικαιώματος δεν πρέπει να ενεργεί κατά τρόπο βλαπτικό για το κοινωνικό σύνολο.
Η κοινωνική λειτουργία του δικαιώματος άσκησης δημόσιας εξουσίας αποτελεί στοιχείο της έννοιας του έννομου συμφέροντος της ολότητας προς ικανοποίηση του οποίου αναγνωρίστηκε η σχετική εξουσία.
Το επιτρεπτό της παραίτησης από το δικαίωμα άσκησης δημόσιας εξουσίας βρίσκει έρεισμα στην έννοια του δικαιώματος αυτή καθαυτή.
Ειδικότερα, από τον εν λόγω ορισμό προκύπτει ότι η ύπαρξη και η διατήρηση της αναγνωριζόμενης εκ του νόμου εξουσίας στο πρόσωπο του δικαιούχου δικαιολογείται από την ικανοποίηση ορισμένου έννομου συμφέροντος του δικαιούχου που όμως δεν μπορεί να νοηθεί αποκομμένο από την ικανοποίηση του συμφέροντος της ολότητας.
Τούτο σημαίνει ότι, αν για τον δικαιούχο δεν υπάρχει πλέον συμφέρον άξιο προστασίας που να νοηματοδοτεί την αναγνώριση του δικαιώματος άσκησης δημόσιας εξουσίας, τότε κρίνεται εύλογη η δυνατότητά του να αποξενώνεται από την εξουσία που του παρείχε το δικαίωμα άσκησης δημόσιας εξουσίας παραιτούμενος από αυτό.
Όμως, εν προκειμένω, παραίτηση από δικαίωμα άσκησης δημόσιας εξουσίας που δεν συνοδεύεται από ρητή μνεία της έλλειψης έννομου συμφέροντος του δικαιούχου για την άσκηση της επειδή ακριβώς δεν ικανοποιείται το συμφέρον της ολότητας, είναι δεκτική ερμηνείας σύμφωνα με την οποία η παραίτηση από το δικαίωμα άσκησης δημόσιας εξουσίας αναγνωρισμένης για την εξυπηρέτηση του συμφέροντος της ολότητας αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση αλλότριων ιδιοτελών σκοπών και δη στην αποσύνδεση του προσώπου που παραιτείται από την ιδιότητα του δικαιούχου άσκησης δημοσίας εξουσίας χάριν προσωπικού συμφέροντος του.
Η ατολμία του πρώην Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας να εκφράσει ρητά τους λόγους της παραίτησης του και να γνωστοποιήσει αυτούς στο κοινωνικό σύνολο προς το συμφέρον του οποίου αποσκοπεί το δικαίωμα άσκησης δημόσιας εξουσίας που σχετίζεται με την ιδιότητα του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας και δη η ατολμία του να κοινολογήσει την παραίτηση του κατά τρόπο σαφούς σύνδεσης αυτής με την αποτυχία εξυπηρέτησης του συμφέροντος της ολότητας, είναι σαφής ένδειξη ότι, ακόμη και κατά την παραίτηση αυτή, πρυτάνευσαν αλλότριοι ιδιοτελείς σκοποί.
{jcomments on}
