Υποτίθεται ότι ζούμε σε ένα Δημοκρατικό Πολίτευμα, η λειτουργία του οποίου καθορίζεται από νόμους. Τι γίνεται όταν οι νόμοι αυτοί, καταλύονται από το ίδιο το κράτος;
Διαβάζουμε, 28.000 νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων κτισμάτων. Δηλαδή όσοι καταπάτησαν δάση, κτήματα κλπ αντί να τιμωρηθούν επιβραβεύονται και από πάνω. Πως θα νοιώθουν όσοι ήθελαν να είναι νόμιμοι και αγόρασαν οικόπεδο;
Γιατί να μην πάω και εγώ τώρα να καταπατήσω ένα ωραίο κτηματάκι στο βουνό και να περιμένω να με ανταμείψουν και από πάνω.
Κάποιοι (ευτυχώς όχι όλοι) Δήμαρχοι, δεν επιτρέπουν να γίνει έλεγχος στα ΝΟΜΙΜΑ δικαιολογητικά των υπαλλήλων. Δηλαδή, όσοι είπαν ψέματα , δικαιώνονται πλήρως; Και το χειρότερο, με την αιγίδα του κράτους; Ανταμοιβή για το ψέμα και την κλοπή; Γιατί δεν επεμβαίνει ο εισαγγελέας;
Δυστυχώς η ασυδοσία και η ατιμωρησία επεκτείνεται παντού στην καθημερινότητα μας σε βαθμό που διαφθείρει ακόμα και όσους θέλουν να τηρούν τους νόμους.
Μήπως έχουμε φτάσει στο σημείο δίχως επιστροφή και πλέον χαζοί είναι μόνο όσοι τηρούν τις υποχρεώσεις τους;
{jcomments on}
