Η εξέλιξη των δεδομένων σε ευρωπαϊκό επίπεδο για το Interconnector EuroAsia δεν δίνει μόνο προοπτικές στην Ελλάδα αλλά δημιουργεί και απαιτήσεις για το ελληνικό δίκτυο. Και τα πράγματα είναι αντικειμενικά, διότι η δυνατότητα που παρέχει είναι 2GW, ενώ η διασύνδεση GRITA μπορεί να υποστηρίξει 0,5GW.
Επειδή ο κύριος όγκος θα είναι για εξαγωγή, αφού το ηλεκτρικό ρεύμα θα προέρχεται από τη καύση του μεθανίου των κοιτασμάτων, πρέπει να σκεφτούμε συνολικά το θέμα της αναβάθμισης του ελληνικού δικτύου αλλά και των υποδομών.
Το πιο εύκολο, βέβαια, σε κοινοτικό πλαίσιο είναι να υποστηριχθεί το καλώδιο GRITA αφού βρίσκεται σε διασυνοριακή περίπτωση, πράγμα το οποίο μπορεί να χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ταυτόχρονα όμως πρέπει εσωτερικά να αναβαθμίσουμε τις υποδομές για να περνά το καλώδιο από περιοχές και αυτές να έχουν και οφέλη, αλλιώς θα τις αποφύγει για να ελαχιστοποιήσει το κόστος της επένδυσης.
Τέτοιου τύπου περιοχές είναι η Κρήτη και η Πελοπόννησος. Ανάλογα με τον στρατηγικό σχεδιασμό θα υλοποιηθεί και ένα από τα δύο σενάρια που υπάρχουν για τη διαδρομή του Interconnector σε καθαρά ελληνική επικράτεια αλλά και ΑΟΖ.
Κατά συνέπεια χρειάζεται μια ενημέρωση των δεδομένων όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο αλλά και στις περιφέρειες. Γιατί ακόμα και η σύνδεση Αττικής- Εύβοιας αλλάζει τα πράγματα, ενώ είναι 80 χιλιόμετρα καλωδίωσης.
Μπορούμε να φανταστούμε με 1000 χιλιόμετρα που έχει το Interconnector EuroAsia τι μπορεί να γίνει. Γιατί άλλο γέφυρα και άλλο Ρίο- Αντίρριο.
