Το Αθηναϊκό κράτος υποβάθμιζε διαχρονικά τις τουρκικές επιδιώξεις και μεθοδεύσεις. Από τη μια διά της υποβάθμισης θεωρούν πως αποτρέπουν τους κινδύνους (ψευδαίσθηση), από την άλλη είναι η κοσμοπολίτικη προσέγγιση των διεθνών σχέσεων.
Επί της ουσίας, φόβος και επιδερμικότατα επικρατούν στα ελληνοτουρκικά αλλά και στο Κυπριακό, το οποίο κάποιοι στην Αθήνα το θεωρούν «βαρίδι».
Το τι πραγματικά έγινε στον Έβρο τις τελευταίες ημέρες, ακόμη συζητείται στη δημόσια σφαίρα καθώς λόγω της διαχείρισης που έγινε από τον Έλληνα ΥΠΕΞ, «ξέφυγε» και πλέον φαίνεται πως δεν… μαζεύεται.
Για ένα συμβάν, όποια εκδοχή και να δοθεί, πρέπει να αντιμετωπίζεται στη βάση της μεγάλης εικόνας που διαμορφώνεται, στη βάση των τουρκικών επιδιώξεων.
Πρώτο δεδομένο, είναι πως ο τουρκικός αναθεωρητισμός επιδιώκει τη διαμόρφωση ενός τόξου διευρυμένης επιρροής που έχει περισσότερες γεωγραφικές περιοχές (Ανατολική Μεσόγειο, Βαλκάνια, Αφρική, Ασία, Καύκασο).
Αυτό, όπως είναι γνωστό, συνδέεται και με τον στόχο Ερντογάν όπως το 2023, όταν δηλαδή θα συμπληρωθούν 100 χρόνια τουρκικού κράτους, μπορέσει να παρουσιάσει αποτελέσματα που θα ενισχύουν, θα μεγαλώνουν, τη χώρα του.
Η «Γαλάζια Πατρίδα» όπως προκύπτει από τις μέχρι τώρα κινήσεις της Άγκυρας δεν είναι πυροτέχνημα, αλλά ένα σχέδιο προς εφαρμογή. Ήδη κάποια βήματα γίνονται.
Δεύτερο δεδομένο, διαχρονικά η Άγκυρα επιδιώκει στρατηγικό έλεγχο της Κύπρου σε θάλασσα και ξηρά κι αυτός ο στόχος εντάσσεται στα πλαίσια των ευρύτερων σχεδιασμών.
Στη θάλασσα έχει εισβάλει με γεωτρύπανα στοχεύοντας να ακυρώσει το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας ή να εδραιωθεί η παρουσία της, αρπάζοντας θαλάσσια περιοχή.
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ…..
