Η δράση των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων, καθώς και των πολιτικών τους προϊσταμένων, δεν αρκεί να είναι σύμφωνη με τους κανόνες δικαίου, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα στο πλαίσιο της αρχής της νομιμότητας, πρέπει να είναι συμβατή και με τη δεοντολογία και την ηθική.
Η σύμφωνη με το δίκαιο δράση είναι εκ των ων ουκ άνευ, αλλά αποτελεί το minimum της ηθικής συμπεριφοράς. Η ηθική και η δεοντολογία είναι κάτι περισσότερο από το ισχύον δίκαιο.
Τοποθέτηση συρόμενης μεταλλικής καγκελόπορτας και κατασκευή βάσης από σκυρόδεμα με μεταλλική ράγα, σε τμήμα πεζοδρομίου επί της οδού Μ. Μπότσαρη.
Η ηθική και η δεοντολογία στη δράση των δημοσίων λειτουργών, υπαλλήλων και πολιτικών προϊσταμένων τους συνιστούν τους υπέρτατους κανόνες, τις θεμελιώδεις αρχές, καθώς και τις αξίες που είναι ουσιώδεις για τη διασφάλιση της επιβίωσης του κοινωνικού συμβολαίου, το οποίο συνιστά τη βάση κάθε κοινωνίας, όπως επίσης και του δημοκρατικού χαρακτήρα των πολιτικών μας συστημάτων.
Η ηθική και δεοντολογία στην άσκηση δημόσιας εξουσίας ουσιαστικά, εγγυώνται τη νομιμότητα του δημοσίου τομέα όσον αφορά στο έργο του και διασφαλίζουν την αξιοπιστία των φορέων της δημόσιας διοίκησης κατά την άσκηση του έργου τους στο όνομα και προς εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου.
Επιπλέον, θέτουν τις προϋποθέσεις για το σεβασμό του πολίτη μέσα στην κοινωνική ομάδα όπου ζει, αλλά και για την τήρηση των συνθηκών και των νόμων. Εν κατακλείδι, διασφαλίζουν την ίδια την ύπαρξη του πολίτη.
Όλοι γνωρίζουμε, a contrario, τις δυσμενείς συνέπειες μίας διεφθαρμένης δημόσιας διοίκησης. Πρόκειται κατ’ αρχήν για έναν παράγοντα ο οποίος αυξάνει τις ανισότητες, δεδομένου ότι τα θύματα είναι τα φτωχότερα στρώματα, δηλαδή αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν.
Η διεφθαρμένη δημόσια διοίκηση στο πρόσωπο λειτουργών της που βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία της διοίκησης υπονομεύει σοβαρά την εμπιστοσύνη των πολιτών έναντι του κράτους και έναντι των θεσμών, κάτι που τελικώς δημιουργεί σημαντικούς κινδύνους για την ίδια τη δημοκρατία. Συνεπώς, η δημόσια διοίκηση πρέπει να έχει απαραίτητα μια υποδειγματική συμπεριφορά.
Τη συμπεριφορά των δημοσίων λειτουργών, υπαλλήλων και πολιτικών προϊσταμένων τους τη διέπουν βασικές αρχές που κατά το διοικητικό δίκαιο είναι θεμελιώδεις για την εξασφάλιση της χρηστής διοίκησης.
Αυτές οι αρχές είναι: 1) η αρχή της νομιμότητας, 2) η αρχή της ισότητας και αμεροληψίας, 3) η αρχή της διαφάνειας, 4) η αρχή της χρηστής και αδιάφθορης διοίκησης, 5) η αρχή της εξυπηρέτησης και προστασίας του πολίτη, 6) η αρχή της ποιότητας των αποτελεσμάτων, 7) η αρχή της αναλογικότητας, 8) η αρχή της πλησιέστερης προς τον πολίτη διοίκησης.
Δεν αποσκοπώ να προβώ στο παρόν άρθρο σε ανάλυση όλων αυτών των αρχών στην άσκηση διοικητικής δράσης, αλλά θα σταθώ μονάχα στην αρχή της χρηστής και αδιάφθορης διοίκησης.
Υπόψη αυτής της αρχής οι λειτουργοί, υπάλληλοι και πρωτίστως οι πολιτική ηγεσία αυτών, δηλαδή οι αιρετοί στην άσκηση της δημόσιας διοίκησης οφείλουν να διασφαλίζουν την «χρηστότητα» στη δημόσια διοίκηση, δηλαδή την έντιμη και άμεμπτη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας, την καλόπιστη εφαρμογή των νόμων, την προστασία της εμπιστοσύνης των πολιτών στους αιρετούς της δημόσιας διοίκησης αλλά και την διαφύλαξη της πίστης των πολιτών στην αναγκαιότητα της λειτουργικής και ορθολογικής δημόσιας διοίκησης.
Στα πλαίσια της αρχής της χρηστής και αδιάφθορης δημόσιας διοίκησης οι λειτουργοί αυτής κάθε βαθμίδας αλλά πρωτίστως οι αιρετοί αυτής υποχρεούνται να απέχουν από αντιφατική συμπεριφορά. Υποχρεούνται δηλαδή να μη συμπεριφέρονται με οποιονδήποτε τρόπο που μαρτυρεί περιφρόνηση στο νόμο αφού οι ίδιοι υποχρεούνται στα πλαίσια της άσκηση δημόσιας εξουσίας να τηρούν απαρέγκλιτα το νόμο.
Υπόψη των ανωτέρω που ισχύουν τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο, δηλαδή αφορούν τόσο λειτουργούς, υπαλλήλους και αιρετούς του κράτους, της Περιφέρειας και του Δήμου, αναρωτιέται κανείς αν ο αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κηφισιάς κ. Κωνσταντίνος Τσιλιγκίρης είχε την ευχέρεια να μελετήσει και εμπεδώσει το αναγκαίο ήθος και δεοντολογία που αφορούν στην άσκηση της δημόσιας διοίκησης στην Κηφισιά, και εξ αυτής της μελέτης και εμπέδωσης του αναγκαίου ήθος και δεοντολογίας, αν είχε το χρόνο ν’ ασχοληθεί έμπρακτα μ’ αυτά.
Θέλω να πω πως μου φαίνεται ακραία αντιφατικό από τη μια μεριά να είναι κανείς αντιπρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου στην Κηφισιά, δηλαδή να έχει υποχρέωση εφαρμογής των νόμων και δη στα πλαίσια ήθους και δεοντολογίας που οριοθετούν αυστηρά νομοταγή συμπεριφορά προς όφελος δημοσίου συμφέροντος, και από την άλλη στην οικογενειακή επιχειρηματική του συμπεριφορά, εν προκειμένω στο εστιατόριο «ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ BBQ Club» επί της οδού Φραγκοπούλου 22 και Μπότσαρη να ελέγχεται για εξόφθαλμη – καραμπινάτη – πολεοδομική αυθαιρεσία τελεσθείσα άνευ αδείας και κατά παράβαση των σχετικών νόμων σε χρόνο που ο ίδιος διεκδικεί την άσκηση δημόσιας εξουσίας.
Σχετικό άρθρο / καταγγελία με τίτλο «Η ανακατασκευή της περίφραξης του «ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ BBQ Club» είναι σύννομη;;»…..δημοσιεύθηκε στις 06/10/2014 στην εφημερίδα Kifisia Press.
Με το υπ’ αριθμό 55612/25.11.2014 έγγραφο της υπηρεσίας δόμησης Κηφισιάς και κατόπιν της υπ’ αριθμό 925/2014 αυτοψίας της εν λόγω υπηρεσίας ευρέθη ότι στην οικογενειακή επιχείρηση του εν λόγω αντιπροέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Κηφισιάς τελέστηκαν παράνομες και αυθαίρετες κατασκευές τις οποίες καταγγείλαμε αρμοδίως αμέσως μόλις αυτές έγιναν αντιληπτές.
Μάλιστα, σ’ αυτές περιλαμβάνεται μέχρι και κατάληψη τμήματος του πεζοδρομίου, δηλαδή δημοσίου κτήματος, χάριν ικανοποίησης της παραβατικής και αυθαίρετης συμπεριφοράς του εργοδότη προς τον εργολάβο και το συνεργείο του για την κατασκευή στο εν λόγω εστιατόριο που ευρέθη αυθαίρετη, παράνομη, και κατεδαφιστέα.
Δεν θα σταθώ στο αν πρέπει στα πλαίσια του ήθους και δεοντολογίας των δημοσίων λειτουργών, υπαλλήλων και αιρετών στη δημόσια διοίκηση να νιώθει ντροπή και καταισχύνη ο κ. Τσιλιγκίρης για τα διαπιστωθέντα από την υπηρεσία δόμησης Κηφισιάς στο εν λόγω εστιατόριο συμφερόντων της οικογενείας του, δηλαδή κι αυτού.
Θα σταθώ, όμως, στην ανάγκη να προβεί ο ίδιος ο αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κηφισιάς σε δήλωση συγγνώμης.
Μιας συγγνώμης που είναι εκ των ων ουκ άνευ στο ήθος και δεοντολογία των υπηρετών της δημόσιας διοίκησης.
Μια δήλωση μετάνοιας ικανής να μας πείσει πως για ν’ αναλάβεις τα ηνία στη διαχείριση των πεπραγμένων ενός δήμου, είτε είσαι αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου είτε κατέχεις οποιοδήποτε άλλο αξίωμα δεν αρκεί να φαίνεσαι, αλλά πρέπει και να είσαι ικανός ν’ αναλάβεις και διαχειριστείς τις υποθέσεις άλλων όπως και τις δικές σου υποθέσεις, δηλαδή στα πλαίσια της νομιμότητας και χωρίς αντιφάσεις που αναιρούν κάθε έννοια «χρηστότητας».
Αλλιώς, αν δηλαδή δεν μπορεί ο αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου να ζητήσει συγγνώμη, μία εναλλακτική επιλογή του μένει: ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ……
