Σε ανοιχτή σύγκρουση με το Βερολίνο για την πολιτική λιτότητας που επιχειρεί να επιβάλλει, βρίσκονται πλέον πολλές χώρες της Ευρώπης.
Αυτό δείχνουν τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών σε Ισπανία και Πορτογαλία, οι περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία και βεβαίως οι τακτικές πλέον επιθέσεις του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι στην Άνγκελα Μέρκελ και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Βεβαίως, κατά της πολιτικής λιτότητας είναι και η Ελλάδα που έχει «ματώσει» από τα μνημόνια, αλλά και η Κύπρος.
Ο άνεμος αυτός που φυσάει δείχνει να φέρνει αλλαγές στην Ευρώπη, αλλά το ζητούμενο είναι πότε αυτές θα γίνουν. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν θα μπορέσει να σταθεί για πολύ ακόμη δεδομένης της ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που διαθέτει και των σκληρών μέτρων που έχει ακόμη να περάσει. Μία απόφαση για το χρέος ίσως να της έδινε ανάσες, αλλά η Γερμανία με τους δορυφόρους της ανθίσταται.
Αυτό έδειξε η αναβολή του παράλληλου προγράμματος στην οποία υποχρεώθηκε άρον άρον η κυβέρνηση υπό την απειλή των δανειστών πώς δεν θα καταβάλει τη δόση του 1 δισ. ευρώ, για την οποία ψηφίστηκαν ένα σωρό προαπαιτούμενα μέτρα.
Αυτό έδειξε και η σκληρή επίθεση του πολύ κ. Σόιμπλε όταν ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε για μη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Πολλοί όμως στην Ευρώπη λένε πώς η πολιτική που επιβάλει εδώ και χρόνια το Βερολίνο δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι λαοί έχουν εξαντληθεί, οι κοινωνίες συνθλίβονται και απειλείται η σταθερότητα και όχι μόνο η οικονομική πλέον.
Το παράδειγμα της Ισπανίας είναι ενδεικτικό. Ο Μαριάννο Ραχόι, ο φανατικός υποστηρικτής της κυρίας Μέρκελ υπέστη ένα σοκ την Κυριακή βλέποντας τα ποσοστά του κόμματος του να καταποντίζονται.
Ήταν αυτός που πίστεψε, όπως και Αντώνης Σαμαράς πώς εφαρμόζοντας την πολιτική λιτότητας θα τον ανταμείψει το Βερολίνο!
Οι Ισπανοί καταδίκασαν αυτή την πολιτική και πλέον είναι αδύνατο για τον κ. Ραχόι, αν και κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση, να σχηματίσει κυβέρνηση.
Οι σοσιαλιστικές επισημαίνουν πώς δεν πρόκειται να στηρίξουν το Λαϊκό Κόμμα, ενώ οι τρίτοι Podemos ανεβάζουν τους τόνους και δηλώνουν πώς «προτεραιότητα μας είναι η προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας της Ισπανίας».
«Το μήνυμά μας προς την Ευρώπη είναι σαφές. Η εθνική κυριαρχία είναι η προτεραιότητα για εμάς σε ότι αφορά την οργάνωση του πολιτικού συστήματος.
Η Ισπανία δεν είναι ποτέ πια στην περιφέρεια της Γερμανίας»…είπε ο Πάμπλο Ιγκλέσιας και συμπλήρωσε πώς «θα εργαστούμε για να ανακτήσει την έννοια της η φράση εθνική κυριαρχία στη χώρα μας».
Μας θυμίζει κάτι αυτό; Βεβαίως την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας με τα τρία μνημόνιο και τη συνέχιση του εγκλήματος με το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων που πάει να δημιουργηθεί. Πολλοί το ονομάζουν και Κατοχικό Ταμείο.
Και δεν είναι μόνο οι εκλογές στην Ισπανία. Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, που υπερασπίστηκε μαζί με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ τον Αλέξη Τσίπρα στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές εξαπέλυσε νέα επίθεση με στόχο τη Γερμανία.
«Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε εάν η Ευρώπη θα συνειδητοποιήσει τώρα ότι η κοντόφθαλμη πολιτική της οικονομικής αυστηρότητας και της λιτότητας δεν οδηγεί πουθενά»…..σημείωσε χαρακτηριστικά ο Ρέντσι με αφορμή και την πτώση κατά 10 σχεδόν μονάδες των ποσοστών του ισπανικού Λαϊκού Κόμματος.
«Όπως ήδη συνέβη στην Ελλάδα και την Πορτογαλία, οι κυβερνήσεις που εφαρμόζουν σκληρά μέτρα λιτότητας… είναι καταδικασμένες να χάνουν την πλειοψηφία τους»…..ανέφερε ο Ρέντσι σε ένα email που έστειλε στους υποστηρικτές του κόμματος του. «Αυτές οι πολιτικές δεν βοηθούν του πολίτες της Ευρώπης και τιμωρούν εκείνους που τις ακολουθούν»…..πρόσθεσε.
«Δεν μάχομαι κατά της Ευρώπης, όπως κάποιοι έγραψαν. Παλεύω για την Ευρώπη, αλλά μια κοινωνική Ευρώπη που υποστηρίζει τον πολιτισμό, την καινοτομία και την εργασία. Όχι μια Ευρώπη μόνο των αριθμών, των παραμέτρων και των δεσμεύσεων»…. κατέληξε ο Ιταλός πρωθυπουργός.
Οι παρεμβάσεις του το τελευταίο διάστημα κατά της Γερμανίας, με αφορμή τόσο την οικονομική πολιτική όσο και την πολιτική αντιμετώπισης του μεταναστευτικού προβλήματός είναι «φαρμακερές» και βεβαίως με μεγάλη σημασία, καθώς η Ιταλία είναι η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης και το χρέος της είναι τεράστιο.
Άλλα δύο παραδείγματα είναι η αύξηση των ποσοστών της δεξιάς υπό την Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία, που καταδικάζει την πολιτική λιτότητας και την πολιτική στο πρόβλημα της μετανάστευσης και βεβαίως η καταδίκη του πραξικοπήματος που επιχείρησαν οι Βρυξέλλες στην Πορτογαλία. Οι πολίτες έστειλαν στην αντιπολίτευση την κυβέρνηση Κοέλιο στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα στους δανειστές: «Δεν πάει άλλο».
Και στο σημείο αυτό να σημειωθεί πώς οι δανειστές, σύσσωμοι, ανέφεραν ως παράδειγμα την Πορτογαλία και ζητούσαν από την Ελλάδα να σκύψει και άλλο το κεφάλι.
Το έκανε και η κυβέρνηση Τσίπρα, αλλά τώρα διαπιστώνει πώς δεν θα έχει και αυτή ευτυχές τέλος, όπως δεν είχε αυτή των Σαμαρά-Βενιζέλου, αν συνεχίσει να εφαρμόζει μνημόνια.
Ο κ. Τσίπρας σαφώς και περιμένει να φυσήξει ο «αντιγερμανικός» άνεμος στην Ευρώπη για να αλλάξει η πολιτική που εφαρμόζεται, αλλά το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα προφτάσει να σώσει το….καραβάνι από τα «σκυλιά» των δανειστών που απειλούν να κατασπαράξουν ότι έχει μείνει στην ιδιοκτησία των Ελλήνων και του ελληνικού Δημοσίου.
{jcomments on}
