«Η Ιερουσαλήμ είναι περισσότερο φλόγα παρά πόλη και κανείς δεν μπορεί να χωρίσει μια φλόγα» (Σ. Πέρες)
Γιατί τόση αναταραχή στην Ευρώπη, στον Αραβικό κόσμο, αλλά και σε άλλες χώρες απομακρυσμένες από την Ιερουσαλήμ, επειδή ο Πρόεδρος Τραμπ θέλησε να εφαρμόσει μία απόφαση της Γερουσίας του 1995, αν δεν κάνω λάθος, που όριζε ότι οι ΗΠΑ έπρεπε να αναγνωρίσουν ως πρωτεύουσα του Ισραήλ την Ιερουσαλήμ;
Η απάντηση είναι απλή. Αν ανατρέξουμε λίγες δεκαετίες πίσω, θα διαπιστώσουμε ότι το δολοφονικό Ολοκαύτωμα συνέβη στην Ευρώπη, με τη σύμφωνη γνώμη και των Αράβων, ιδιαίτερα της περιοχής της Ιερουσαλήμ.
Όμως σήμερα έχουμε ακόμη έναν παράγοντα, τον κ. Ερντογάν, ο οποίος θέλοντας να ηγηθεί ΟΛΟΥ του Μουσουλμανικού κόσμου, συγκαλεί διασκέψεις δεκάδων ηγετών του Αραβικού κόσμου, με θέμα την Ιερουσαλήμ, χαιρετώντας τους Έλληνες Μωαμεθανούς στην Κομοτηνή με την παλάμη υψωμένη με τον αντίχειρα μαζεμένο και τα 4 δάκτυλα ανοικτά.
Και τι σημαίνει αυτός ο χαιρετισμός; «Ένα Έθνος, μια Πατρίδα, μια Σημαία, ένα Κράτος». Είναι ο χαιρετισμός των Αδελφών Μουσουλμάνων και παλαιότερα των ναζιστών του Χίτλερ. Και ποιος θα ηγηθεί σ’ αυτό το Έθνος, Πατρίδα, Κράτος, Σημαία; Σίγουρα ο κ. Ερντογάν!!
Ζούμε σε εποχές ταραγμένες. Δεν μας φτάνει η οικονομική κρίση, έχουμε και τις διαθέσεις ενός νέου Οθωμανού αυτοκράτορα. Γύρω από την ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ παίζονται πολλά επικίνδυνα παιχνίδια, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι ηγέτες της Ευρώπης και του Αραβικού κόσμου δεν το αντιλαμβάνονται αυτό; Ο Μακρόν, η Μέι, η Μέρκελ συντάχθηκαν κατά του Τραμπ γιατί φοβήθηκαν την αναταραχή που θα έφερναν στις χώρες τους, τα εκατομμύρια των Μουσουλμάνων, που κατοικούν εκεί.
Το αμαρτωλό αντισημιτικό ρεύμα της Γερμανίας και όχι μόνο, προβάλλει μίσος κατά του Τραμπ και φυσικά κατά του Ισραήλ και γενικότερα των Εβραίων της διασποράς.
Έχουν γραφεί πολλά για τη μαρτυρική πόλη της Ιερουσαλήμ, που τη διεκδικούν πολλοί και που ακόμη ο ΟΗΕ την θέλει «Διεθνή» πόλη. Η Χαμάς και η Χεσμπολάχ παραμένουν προσηλωμένες στον αφανισμό του Ισραήλ, καθώς και το Ιράν.
Όμως, ο υπερήφανος Ισραηλινός λαός δεν θα τους κάνει τη χάρη. 3.000 χρόνια η Ιερουσαλήμ είναι η πρωτεύουσα του Ισραήλ, με κάποιες διακοπές από διάφορους κατακτητές που έσφαζαν τους Εβραίους.
Αιώνες ο Εβραϊκός λαός σφάζεται βάναυσα. Κι όμως, δεν εξαφανίζεται. Ούτε τώρα θα εξαφανιστεί, από το τεράστιο κύμα που ορμά εναντίον του σε παγκόσμια κλίμακα.
«Η Αθήνα και η Ιερουσαλήμ έχουν το προνόμιο, οι δύο αυτές πόλεις, να επηρεάσουν την ανθρωπότητα περισσότερο από οποιεσδήποτε άλλες» (Ουΐνστον Τσώρτσιλ).
Στις μέρες μας, η δυνατή συμμαχία Ελλάδος-Ισραήλ φανερώνει αυτόν τον επηρεασμό. Μη τον αφήσουμε να μαραθεί από μικρόψυχες σκέψεις.
Θέλω να τονίσω εδώ την εβραϊκότητα της Ιερουσαλήμ, δανειζόμενος τα λόγια του μεγάλου φιλέλληνα Δαυΐδ Μπεν Γκουριόν: «Αν μία χώρα μπο-ρεί να έχει ψυχή, η Ιερουσαλήμ είναι η ψυχή της χώρας του Ισραήλ».
Όταν ο Ομπάμα ήταν Πρόεδρος της Αμερικής, το 2010, πήρε μια επιστολή από τον Έλι Βίζελ, που του έλεγε πόσο βαθιά είναι ριζωμένη η Ιερουσαλήμ στον Εβραϊκό λαό: «Η Ιερουσαλήμ άλλη μια φορά κέντρο διεθνών καταιγίδων.
Ούτε η Αθήνα, ούτε η Ρώμη προκάλεσαν τόσα πάθη. Όταν ένας Εβραίος επισκέπτεται την Ιερουσαλήμ για πρώτη φορά, δεν είναι η πρώτη φορά, είναι επιστροφή στην πατρίδα».
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Βενιαμίν Νετανιάχου, σε μία ομιλία του το 2010, είπε: «Ο εβραϊκός λαός έχτισε την Ιερουσαλήμ πριν από 3.000 χρόνια και σήμερα ο εβραϊκός λαός χτίζει στην Ιερουσαλήμ. Η Ιερουσαλήμ δεν είναι οικισμός. Είναι η πρωτεύουσά μας».
Κάθε Πάσχα, που διαβάζεται η ιστορία της εξορίας του εβραϊκού λαού, γύρω από το πασχαλινό τραπέζι, σε εκατομμύρια σπίτια σε όλο τον κόσμο της Διασποράς, οι εορτάζοντες για 2.000 χρόνια κλείνουν την ανάγνωση με την ευχή: «Και του χρόνου στην Ιερουσαλήμ».
Και ο ψαλμός 137: 5-6, μας δίνει την εικόνα της ενότητας της Ιερουσαλήμ με τον εβραϊκό λαό: «Εάν σε λησμονήσω Ιερουσαλήμ, ας λησμονήσει η δεξιά μου, ας κολληθεί η γλώσσα μου εις τον ουρανίσκο μου, εάν δεν σε ενθυμάμαι, εάν δεν προτάξω την Ιερουσαλήμ την αρχήν της ευφροσύνης μου».
Κανένα κράτος, κανένας ΟΗΕ δεν μπορούν ν’ αλλάξουν τη θέση και την ιδιοκτησία της Ιερουσαλήμ. Αυτή ανήκει ολοκληρωτικά στο λαό του Ισραήλ, με την υπογραφή του Θεού.
Σήμερα με διαδηλώσεις στα «Παλαιστινιακά» εδάφη και όχι μόνον, οι Άραβες διαδηλωτές ζητούν την καταστροφή του Ισραήλ και ο Αμπάς ανακοινώνει ότι η Ιερουσαλήμ είναι μόνο Παλαιστινιακή.
Δυστυχώς, ο κόσμος βρίσκει την ευκαιρία να εναντιώνεται στο Ισραήλ, όποτε οι Άραβες απαιτούν την καταστροφή του Ισραήλ, με κάθε μέσον και οικειοποίηση της Ιερουσαλήμ.
Με το μίσος που φουντώνει κατά του Ισραήλ και όλων των Εβραίων, τίθεται ένα ερώτημα. Η πιθανότητα μιας νέας μαζικής εξόντωσης των Εβραίων είναι αδύνατον να αποκλειστεί;
Τα ΜΜΕ διαλαλούν με φρίκη όταν σκοτώνεται ένας Άραβας, αλλά καμία αναφορά όταν οι Παλαιστίνιοι μαχαιρώνουν αθώους Ισραηλινούς στους δρόμους της Ιερουσαλήμ και όχι μόνο.
Για να υπάρξει μια πραγματική ειρήνη στη Μέση Ανατολή, μόνο μια λύση υπάρχει. Όπως τα 22 Αραβικά κράτη έδιωξαν τους Εβραίους κατοίκους τους, έτσι και το Ισραήλ, να διώξει όλους τους Άραβες κατοίκους του, και να πάνε στα 22 τεράστια Αραβικά κράτη.
Οι Άραβες έδιωξαν όλους τους Εβραίους τους, το Ισραήλ γιατί να μη τους διώξει; Όταν οι Αραβικές χώρες έδιωχναν τους Εβραίους τους, δεν είδα καμία απολύτως διαμαρτυρία, όλα τα στόματα ήταν κλειστά. Όταν το Ισραήλ διώξει τους Άραβες του, ΟΛΟΙ θα βγουν να φωνάζουν για το «κακό Ισραήλ»!
Ας πούμε μια αλήθεια, που πολλοί θέλουν να την κουκουλώσουν. «Κάτω από το λάβαρο του αντί-σιωνισμού τολμά να σηκώσει και πάλι κεφάλι ο παλιός άθλιος αντισημιτισμός» (J. Amery).
Θα κλείσω το θέμα αυτό με τα λόγια που διάβασα στην ιστοσελίδα της κ. Χριστίνας Σιδέρη: «Αν μπορούσε να έχει κάποιος αντίρρηση – που καλά κάνουν και δεν έχουν – αυτοί θα ήταν οι Χριστιανοί, ΑΛΛΑ είτε μας αρέσει είτε όχι, ο Ιουδαϊσμός προηγείται του Χριστιανισμού και δικαιωματικά η Ιερουσαλήμ είναι η Ιερή τους πόλη».
{jcomments on}
