Εδώ και 2000 χρόνια ισχύει, χωρίς αμφιβολία, ότι η Ελλάδα είναι η πατρίδα της Τραγωδίας. Και κυρίως, ότι με αυτό το λογοτεχνικό μέσο, ο μύθος έφτασε ως εμάς στην αρχική του μορφή, γράφει σε άρθρο γνώμης ο Mario Fortunato στην Süddeutsche Ζeitung.
Προσθέτει:
Όλη η Ευρώπη ευχαριστεί τον ελληνικό κόσμο και την γλώσσα του. Ο Freud, εκκινώντας από τον ελληνικό πολιτισμό, μίλησε για (…) το «αίσθημα ενοχής», το έγκλημα, την προδοσία, την ύβρη, όλα όσα μας συνθέτους.
Για αυτόν το λόγο, θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στο αποτέλεσμα των τελευταίων ελληνικών βουλευτικών εκλογών.
Γιατί η νίκη της Νέας Δημοκρατίας και του αρχηγού της Κυριάκου Μητσοτάκη, ενός 51χρονου, πρώην τραπεζίτη, με πτυχίο από το Harvard, έχει μια σημασία, η οποία τον τραβά από την περιοχή των μπανάλ πολιτικών ειδήσεων κοντά στον μύθο – και με αυτόν τον τρόπο στην Τραγωδία.
Ο Μητσοτάκης ανήκει στην ίδια ιδεολογική και αστική οικογένεια, η οποία οδήγησε την Ελλάδα στην καταστροφή πριν χρόνια.
Για να το πούμε πιο απλά: Είναι ο Πρόεδρος του ίδιου κόμματος και ο γιος του ίδιου άνδρα, που παραποίησε τους ισολογισμούς της χώρας και σφαγίασε την ελληνική κοινωνία.
Σημείωση της ιστοσελίδας μας: Εδώ ο αρθρογράφος κάνει λάθος διότι για την παραποίηση των στοιχείων κατηγορήθηκε από την αντιπολίτευση ο Κώστας Καραμανλής.
Η λέξη «σφαγή» εδώ δεν είναι η σκληρή λέξη ενός Νότιου, που ενδίδει στην υπερβολή και το μελόδραμα. Όποιος έχει βρεθεί στην Αθήνα τα προηγούμενα χρόνια, γνωρίζει για τι μιλάω. Ανεργία, φτώχια, οικονομική καταστροφή.
Εξαιτίας της «προδοσίας» της Νέας Δημοκρατίας και της ηγεσίας της – ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν Πρόεδρος του κόμματος έως το θάνατό του, ο γιος του Κυριάκος Υπουργός στην Κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, που έχασε την εξουσία το 2015 εξαιτίας της λαϊκής οργής – πρέπει να πληρώσουν στους Έλληνες ένα υψηλό τίμημα, από τους οποίους η επονομαζόμενη Τρόικα απαίτησε σαδιστική, και όπως πιστεύω, όχι εντελώς ανιδιοτελή σχολαστικότητα.
Τώρα η Ελλάδα εξέλεξε και πάλι λίγο-πολύ τα ίδια πρόσωπα, τα οποία είναι υπεύθυνα για αυτήν την καταστροφή.
Αυτοκαταστροφή; Έλλειψη αυτοπεποίθησης; Ή απλά το τόσο τρομακτικό όσο και συναρπαστικό κλασσικό παράδειγμα του πνεύματος της εποχής;
Αυτό είναι: Έλλειψη μνήμης. Απώλεια του εαυτού.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
