Τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και τα μνημόνια που έχουν επιβληθεί σε Κύπρο και Ελλάδα , συνιστούν τις νέες παραμέτρους στην επαναφορά του Κυπριακού ψηλά στην ατζέντα του Διεθνούς Παράγοντα, υπό την αιγίδα του οποίου δρομολογείται ένας νέος γύρος κρίσιμων διαβουλεύσεων.
Αν και είναι αλήθεια πως η Λευκωσία είναι η τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης από το τοίχος που δημιούργησε ο Αττίλας το 1974 και η Κύπρος η μοναδική Ευρωπαϊκή χώρα στην οποία υπάρχει στρατός κατοχής, ωστόσο το κείμενο οδηγός που έχει συνταχθεί για τις διαπραγματεύσεις και η αδιάλλακτη στάση της Τουρκίας για πλήρη έλεγχο της Μεγαλονήσου, δημιουργούν προβληματισμούς και αντιπαραθέσεις.
Τα τελευταία χρόνια με τον εντοπισμό σημαντικών ποσοτήτων φυσικού αερίου στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ., φαίνεται να άλλαξαν οι όροι του παιχνιδιού.
Υπό προϋποθέσεις μάλιστα το φυσικό αέριο της Κύπρου, μπορεί να αποτελέσει ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για την ελληνική πλευρά.
Ωστόσο κάποιοι και κατά κύριο λόγο ο αγγλοσαξονικός παράγων, επιχειρεί χρησιμοποιήσει το χαρτί του φυσικού αεριού εις βάρος της Λευκωσίας μετατρέποντάς το σε μοχλό εκβιασμών και πιέσεων.
Παράλληλα Κύπρος και Ελλάδα βρίσκονται στη δίνη της οικονομικής κρίσης και έχουν φορτωθεί με προβληματικά Μνημόνια και εξαρτήσεις που κατά πολλούς δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για κάθε λογής πιέσεις και παράδοξα παιχνίδια.
Πάντως η ανακάλυψη των κοιτασμάτων φυσικού αερίου έχει οδηγήσει σε αύξηση παροτρύνσεων και πιέσεων από τον Διεθνή Παράγοντα για επίλυση του Κυπριακού ώστε να μπορέσει, χωρίς τον κίνδυνο εντάσεων και κρίσεων με την Τουρκία να προχωρήσει η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου.
Η Αμερικανική πλευρά που δείχνει τεράστιο ενδιαφέρον για τα ενεργειακά θέματα, είναι αυτή που έπαιξε το ρόλο του καταλύτη των εξελίξεων και ουσιαστικά η όλη διαδικασία των διαβουλεύσεων τελεί υπό την αιγίδα της , ενώ ο Ο.Η.Ε φαίνεται να έχει περιθωριακοί ρόλο για την ώρα.
Δεν είναι τυχαίο ότι πριν την τελική τυπική συμφωνία για επανέναρξη των συνομιλιών, η Αμερικανίδα υφυπουργός εξωτερικών αρμόδια για τα Ευρωπαϊκά θέματα Β. Νουλαμ πραγματοποίησε ταξίδι αστραπή σε Αθήνα και Λευκωσία για κλείσει όλες τις εκκρεμότητες, ενώ ακολούθησε και τηλεφώνημα του Αμερικανού Αντιπροέδρου Τ. Μπαϊντεν στον Κύπριο Πρόεδρο Ν. Αναστασιάδη.
Το κείμενο-οδηγός που έχει διαμορφωθεί για τη σύνταξη κοινού ανακοινωθέντος στο οποίο καλούνται να συμφωνήσουν Λευκωσία και Τουρκοκύπριοι ώστε να επανεκκινήσουν οι διαπραγματεύσεις, έγινε δεκτό από τον Κύπριο Πρόεδρο και από την ελληνική κυβέρνηση, μετά τη συνάντηση του Νίκου Αναστασιάδη με τον Αντώνη Σαμαρά στην Αθήνα όμως έχει πολλά γκρίζα σημεία τα οποία παραπέμπουν δημιουργούν εντάσεις στην Κύπρο.
Οι ενστάσεις για το κείμενο εστιάζονται στο ότι φρασεολογία που χρησιμοποιεί και κυρίως οι προβλέψεις και οι πρόνοιες του μοιάζουν με τις αντίστοιχες του σχεδίου Ανάν, το οποίο είχε απορριφθεί με συντριπτική πλειοψηφία από τους Ελληνοκυπρίους πριν από δέκα χρόνια.
Παρά την τοποθέτηση του ηγεσίας της Κύπρου ότι το κοινό ανακοινωθέν αποτελεί βάση διαπραγμάτευσης και όχι λύση, οι επικριτές του θεωρούν ότι προδιαγράφει λύση δυσμενή για την ελληνοκυπριακή πλευρά.
Στο πολυσυζητημένο κείμενο του κοινού ανακοινωθέντος περιλαμβάνεται η δέσμευση στα τρία σημεία αιχμής, στα λεγόμενα τρία singles, με την εξής διατύπωση, η οποία, ωστόσο, παραμένει ασαφής:
Η ενωμένη Κύπρος, ως μέλος των Η.Ε. και της Ε.Ε., θα έχει μια ενιαία νομική προσωπικότητα και μια κυριαρχία, η οποία θα καθορίζεται ως η κυριαρχία που απολαμβάνουν όλα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών, υπό το χάρτη του ΟΗΕ και η οποία προέρχεται εξίσου από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους.
Σε ότι αφορά στον τρόπο με τον οποίο διατυπώνεται στο κείμενο η αναφορά για την ιθαγένεια, σαφώς και παραπέμπει σε εσωτερική και εξωτερική ιθαγένεια.
«Θα υπάρχει μια ενιαία κυπριακή ιθαγένεια, που θα ρυθμίζεται από την ομοσπονδιακή νομοθεσία. “Όλοι οι πολίτες της ενωμένης Κύπρου θα είναι και πολίτες είτε του ελληνοκυπριακού συνιστώντος κράτους, είτε του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους. Αυτή η ιδιότητα θα είναι εσωτερική και θα συμπληρώνει και όχι να αντικαθιστά με οποιοδήποτε τρόπο την ενωμένη κυπριακή ιθαγένεια».
Πάντως, στο κείμενο του κοινού ανακοινωθέντος, δεν υπάρχει καμία αναφορά στις απαιτήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς σε σχέση με το εδαφικό, το περιουσιακό και τα θέματα ασφάλειας.
Ταυτόχρονα, γίνεται λόγος για ενωμένη Κυπριακή ομοσπονδία, η οποία θα προκύψει, όπως επισημαίνεται, από την επίλυση, μετά την έγκριση της επίλυσης σε ξεχωριστά ταυτόχρονα δημοψηφίσματα.
Το ομοσπονδιακό σύνταγμα θα ορίζει ότι η ενωμένη Κυπριακή Ομοσπονδία θα αποτελείται από δυο συνιστώντα ίσα κράτη. Η δικοινοτική, διζωνική φύση της ομοσπονδίας και οι αρχές πάνω στις οποίες βασίζεται η Ε.Ε. θα διασφαλίζονται και θα γίνονται σεβαστές σε όλο το νησί.
Το ομοσπονδιακό σύνταγμα θα αποτελεί τον ανώτατο νόμο του νησιού και θα δεσμεύει, σύμφωνα με το προσχέδιο του κειμένου του κοινού ανακοινωθέντος, όλες τις εξουσίες της ομοσπονδίας και των συνιστώντων κρατών.
Πάντως δικλείδα ασφάλειας φαίνεται να αποτελεί η πρόβλεψη για δυο ξεχωριστά ταυτόχρονο δημοψηφίσματα, στην Κυπριακή Δημοκρατία και τα Κατεχόμενα, με τα οποία θα εγκριθεί ή θα απορριφθεί η όποια λύση συμφωνηθεί από την κυπριακή κυβέρνηση και την ηγεσία των Τουρκοκυπρίων.
Είναι ενδεικτικό ότι στο δημοψήφισμα, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την επισφράγιση της λύσης, έχει αναφερθεί επανειλημμένως ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, όπως και μετά τη συνάντηση με τον Κύπριο Πρόεδρο στο Μέγαρο Μαξίμου.
Ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος, το κόμμα του οποίου συμμετέχει στη συγκυβέρνηση με το ΔΗΣΥ του Νίκου Αναστασιάδη, απέρριψε το κείμενο ως πρόπλασμα για μία παραλλαγή του σχεδίου Ανάν και κάλεσε τον Κύπριο Πρόεδρο να το απορρίψει.
Είναι μάλιστα ανοιχτό το ενδεχόμενο – μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές – αποχώρησης του ΔΗΚΟ από τη συγκυβέρνηση.
Σκληρή αντίδραση κατά του κειμένου υπήρξε και από τον πρόεδρο της Συμμαχίας Πολιτών και πρώην υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Λιλλήκα, ο οποίος χρησιμοποίησε οξείς χαρακτηρισμούς κατά του Νίκου Αναστασιάδη τον οποίο κάλεσε να προκηρύξει εκλογές.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Αλφόνσος είναι δημοσιογράφος. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ερμούπολη της Σύρου. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στο Παρίσι, όπου έλαβε το πτυχίο της Ανωτάτης Σχολής Κοινωνικών Επιστημών (E.H.E.S.S) και το πτυχίο του 10ου Πανεπιστημίου (PARIS 10) και μεταπτυχιακό τίτλο (DEA) στην Πολιτική Κοινωνιολογία.
Από το 1990 ασχολείται επαγγελματικά με την δημοσιογραφία και για την διαδρομή του αυτή τιμήθηκε και με το Βραβείο του Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου. Α. Μπότση, το 2007.
{jcomments on}
