Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Αττικής, κι από μικρή το είχε το καλλιτεχνικό. Tέλειωσε τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, τη Σχολή Δημοσιογραφίας και το Πάντειο. Εργάστηκε σαν δημοσιογράφος στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο. Έπαιξε στην τηλεόραση, το θέατρο, χρημάτισε δημοτική σύμβουλος και αντιδήμαρχος Πολιτισμού στον Δήμο Ηρακλείου Αττικής.
Είναι παντρεμένη με τον ιατροδικαστή Φίλιππο Κουτσαύτη, ο γιος τους Νίκος είναι φαρμακοποιός και η κόρη τους Ειρήνη είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας θεατρικών έργων.
«Η προσφορά στον συνάνθρωπο είναι μια μεγάλη μου αγάπη και το έχω πάντα ως ένα καλά κρατούμενο για το μέλλον. Η στήριξη του ανέργου, του νέου, του ηλικιωμένου, το να στέκεσαι στο πλάι του πολίτη και των ευπαθών ομάδων, είναι σαν να συμπυκνώνεις όλη την αξία της ζωής.»
Το 2000 δημιούργησε το δικό της θέατρο «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ» Λέσβου 8 και Απειράνθου (στάση Καλλιφρονά).
Μικρό μουσείο θα το έλεγε κανείς. Στο χώρο υποδοχής υπάρχει το καμαρίνι του Λυκούργου Καλλέργη με προσωπικά του αντικείμενα και από την απέναντι πλευρά αυτό της Άννας Παϊταζή. Φέτος ανεβάζει το έργο του Μολιέρου «Ο Φιλάργυρος».
Η Μαίρη Ιγγλέση, η χαμογελαστή, η αγαπητή, με μεγάλη ιστορία και πολλές συνεργασίες στην καριέρα της…..είναι μαζί μας.
Μιλήστε μας για τα παιδικά σας χρόνια και πως ξεκίνησαν όλα, γιατί ξέρω ότι έχει πολύ ενδιαφέρον η ιστορία σας.
«Γεννήθηκα στο Ηράκλειο Αττικής, από γονείς που αγαπούσαν την Τέχνη και που προώθησαν την δική μου κλίση. Πριν πάω στο Δημοτικό Σχολείο, ήδη με είχαν βοηθήσει στο να κάνω τα πρώτα μου βήματα στον διαφημιστικό χώρο, σε ραδιοφωνικές σειρές αλλά και στον κινηματογράφο.
Με το χαρτζιλίκι μου έβγαιναν τα έξοδα του σχολείου, αλλά και τα δώρα που ήθελα να κάνω στους συμμαθητές μου για τα γενέθλιά τους. Στο Γυμνάσιο ξεκίνησα να γράφω σε τοπικές εφημερίδες και σε περιοδικά. Βλέπετε, δεν μου αρκούσε μόνο το σχολείο.
Ήθελα παράλληλα στον ελεύθερο χρόνο μου να κάνω το μεράκι μου, που δεν ήταν άλλο παρά η Τέχνη και η επαφή με το κοινό. Και για μένα το «κοινό» μεταφραζόταν σε 10 άτομα, γιατί μέχρι εκεί ήξερα να μετράω!»
Τώρα ασχολείστε με τα κοινά;
«Αν και πολύ θα το ήθελα, οι ευθύνες του χειρισμού ενός θεάτρου, μάλλον είναι πολλές για να καλύψω όλα τα θέλω μου. Εντούτοις, η προσφορά στον συνάνθρωπο είναι μια μεγάλη μου αγάπη και το έχω πάντα ως ένα καλά κρατούμενο για το μέλλον.
Η στήριξη του ανέργου, του νέου, του ηλικιωμένου, το να στέκεσαι στο πλάι του πολίτη και των ευπαθών ομάδων, είναι σαν να συμπυκνώνεις όλη την αξία της ζωής. Χωρίς την κοινωνική προσφορά, η ζωή δεν έχει ομορφιά.»
Ο πρώτος σας ρόλος και πως αισθανθήκατε;
«Ο πρώτος μου ρόλος στην τηλεόραση ήταν στα «Αγρίμια», με σκηνοθέτη τον Μήτσο Λυγίζο. Ο αγαπημένος αυτός σκηνοθέτης, αξιοκρατικά, χωρίς καν να με γνωρίζει (πού να με ήξερε άλλωστε…) μου έδωσε ρόλους και την μεγάλη ευκαιρία να γνωρίσω την Ελβίρα Ράλλη, το μυαλό και την ψυχή των μεγαλύτερων τηλεοπτικών παραγωγών, της εταιρείας «ΑΣΤΗΡ TV».
Έτσι, έφτασα και στην περιβόητη σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», του Νίκου Καζαντζάκη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη και σε τόσα άλλα…»
Και στο θέατρο, το ραδιόφωνο;
«Ο Στέφανος Ληναίος και η Έλλη Φωτίου. Ο πρώτος μου ρόλος ήταν η «Λίνα», στους «Κλειδοκράτορες» του Κούντερα, με σκηνοθέτη τον πάντα προοδευτικό Στέφανο.
Από την άλλη, την ραδιοφωνική μου πορεία, την χρωστώ στον Μάνο Χατζιδάκι που με επέλεξε για να παρουσιάσω δίπλα στον Κωνσταντίνο Τζούμα και μετέπειτα στον Κυριάκο Ντούμο, την πρώτη ζωντανή εκπομπή με τίτλο «Κάθε Μέρα Παντού», σε κείμενα Δημήτρη Σαπρανίδη.»
Από τους δασκάλους σας τι κρατήσατε;
«Ότι πρέπει να αντιμετωπίζω το θέατρο και τους συναδέλφους με απόλυτη σοβαρότητα και να αποφεύγω την κάθε είδους ίντριγκα και «καμαρινίλα», όπως λέμε στον χώρο μας, που είναι άκρως διαλυτική και καθόλου δημιουργική.»
Έχοντας περάσει από όλα αυτά, έχετε και μια πιο σφαιρική άποψη: Τελικά, υπάρχει καλό θέατρο, καλή τηλεόραση στην Ελλάδα;
«Όσο υπάρχουν δυνατοί σκηνοθέτες με καθαρή ματιά και με σωστές επιλογές, τότε θα συνεχίσει η Ελλάδα να παράγει καλό θέατρο και καλή τηλεόραση.
Ευτυχώς, στην χώρα μας, υπάρχουν ακόμη πολύ ψαγμένοι άνθρωποι, οι οποίοι στηρίζουν και τα ποιοτικά τηλεοπτικά προγράμματα, αλλά και τις, λεγόμενες, «off Broadway» παραστάσεις, που βρίσκονται εκτός συστήματος και σχετικής προβολής.»
Πως αποφασίσατε να γίνετε εσείς επιχειρηματίας και να ανοίξετε το δικό σας θέατρο, το «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ»;
«Δεν υπάρχει ηθοποιός που να μη θέλει να κάνει ένα δικό του θέατρο ή μια δική του δουλειά. Έτσι κι εγώ, το τόλμησα και ρίσκαρα τα πάντα, χωρίς επιχορήγηση, χωρίς υποστήριξη από κανέναν, παρά μόνο από τους ίδιους τους θεατές, που έχουν καταλάβει στα 15 χρόνια λειτουργίας της «Ελεύθερης Έκφρασης» πως πρόκειται για ένα απολύτως ανθρωποκεντρικό θέατρο.»
Επιλέξατε μια περιοχή (Πατησίων-Κυψέλη) όχι τόσο γνωστή σε σας μέχρι τότε, και φυσικά – επειδή ήταν αρκετά χρόνια πριν, όχι όπως είναι τώρα – ας πούμε πιο υποβαθμισμένη. Πως έτσι;
«Γιατί πολύ απλά, αγαπώ την Κυψέλη. Περπατώντας στις γειτονιές της, βρίσκει κανείς το διαπολιτισμικό στοιχείο, σε ανάμειξη με την αρχοντιά μιας άλλης εποχής.»
Με την κρίση που περνάμε ο κόσμος πηγαίνει στο θέατρο;
«Εξαρτάται από τη διαφήμιση και την ενημέρωση που έχει . Κι εδώ, πιάνουμε ένα μεγάλο θέμα για το ποιοι έχουν χρήματα για διαφήμιση και ποιοι όχι.»
Εσείς τώρα με πολύ φροντίδα, μεράκι και αγάπη ανεβάζετε πολύ αξιόλογες παραστάσεις και για τις μεγαλύτερες ηλικίες αλλά και για τις μικρότερες . Ποιο είναι το πιο δύσκολο κοινό;
«Κάθε ηλικία, έχει την ιδιαιτερότητά της και εμείς οφείλουμε να σεβόμαστε απόλυτα τον μικρό θεατή όπως ακριβώς και τον μεγάλο. Η αλήθεια όμως είναι πως στην «Πρότυπη Παιδική Διαδραστική Σκηνή» του θεάτρου μας, διασκεδάζουμε ασταμάτητα με τις καινοτόμες ιδέες και σκέψεις των παιδιών που είναι σαν χείμαρροι και μας παρασέρνουν!»
Έχετε συνεργάτιδα όμως και την κόρη σας την Ειρήνη. Μαμά και κόρη, συνεργάζεστε αρμονική;
«Αφού φάγαμε τα μουστάκια μας, βρήκαμε τις άκρες μας, λειάναμε τις όποιες γωνίες και τώρα πια λειτουργούμε σαν ένας άνθρωπος, εν… ειρήνη!»
Με τι γνώμονα επιλέγετε τα έργα σας;
«Επιμένω να ανεβάζω κλασικά έργα ανθρωπιστών συγγραφέων – Ελλήνων και ξένων – με στόχο την διαχρονική ποιότητα και την επικαιρότητα.»
Είστε παντρεμένη χρόνια με τον σπουδαίο ιατροδικαστή Φίλιππο Κουτσαύτη. Ιατροδικαστής και καλλιτέχνης συνδυάζονται ; Πως γνωριστήκατε;
«Γνωριστήκαμε στο Πολεμικό Ναυτικό. Εκείνος έκανε τη θητεία του ως ιατρός και εγώ πήγαινα για πρώτη φορά στη ζωή μου για μια συνάντηση. Το σίγουρο είναι ότι υπάρχει ενδιαφέρον, μιας που με τις δουλειές μας, βλεπόμαστε λίγο και δεν κουραζόμαστε!»
Η Μαίρη σαν χαρακτήρας πως είναι και το μότο σας για τη ζωή ποιο;
«Αισιόδοξη και μέσα στην κρίση! Το μότο μου είναι ένα: Προσφορά.»
Φέτος τι θα δούμε στην «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ»;
«Τον «Φιλάργυρο» του Μολιέρου, σε σκηνοθεσία δική μου και μετάφραση της Ειρήνης Κουτσαύτη. Ένα έργο ευχάριστο, που μας κλείνει περιπαιχτικά το μάτι από την Γαλλία του 17ου αιώνα. Κι όμως, επίκαιρο μέχρι σήμερα, σαν τα ελαττώματά μας!»
{jcomments on}
