Αγαπήθηκε και θαυμάστηκε όσο λίγες τραγουδίστριες και αποτελεί πρότυπο για τις νεότερες.
Έχει κάνει συναυλίες σε όλο τον κόσμο ,έχει διακριθεί σε ξένα φεστιβάλ εντός και εκτός Ευρώπης, έχει γίνει διεθνώς γνωστή, της έχουν αφιερώσει ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές εκπομπές, στην Γαλλία, στην Αγγλία, κι όσα χρόνια κι αν πέρασαν κάθε παρουσία της είναι γεγονός και γεμίζει ασφυκτικά τις αίθουσες με φανατικούς λάτρεις της.
Συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα συνθετών και στιχουργών κάνοντας επιτυχίες ότι τραγουδά με τη…..χρυσή φωνή της. Οι δίσκοι που έβγαλε δεν μετριούνται, ούτε οι εμφανίσεις της.
Από το Στρατιωτικό Θέατρο Θεσσαλονίκης και το Πανόραμα, τις μοδάτες, της άλλης εποχής, μπουάτ στην Πλάκα, έως το Ηρώδειο, το Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης, το Μέγαρο Μουσικής, το Καλλιμάρμαρο, το Rex, το Παλλάς.
Είναι συνεπής και ειλικρινής και είτε καταπιάστηκε με το τραγούδι, είτε με την ηθοποιία πήρε άριστααα!! Εν ολίγοις η κορυφαία καλλιτέχνης που θα ασχοληθούμε σήμερα έχει γράψει ιστορία.
Η μεγάλη κυρία της σκηνής Μαρινέλλα, γιατί γι αυτήν πρόκειται, συμμετέχει στο νέο cd του Λάκη Παπαδόπουλου – «Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ» – «Παιχνίδια Αγάπης» μαζί με άλλους γνωστούς παλαιότερους και νέους τραγουδιστές και το καλοκαίρι στο πλαίσιο του «Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2015» θα ερμηνεύσει στο «Πειραιώς 260» την «Σονάτα υπό το Σεληνόφως» του Γιάννη Ρίτσου που θα «ντύσει» μουσικά ο Σταύρος Ξαρχάκος και θα σκηνοθετήσει ο Γιώργος Νανούρης.
Με την αφορμή αυτή σκεφτήκαμε να τη γνωρίσουμε καλύτερα. Αν και τι να πεις γι αυτή τη γυναίκα-μύθο που θέλεις σελίδες ολόκληρες και μόνο για να αναφέρεις σε περίληψη την καριέρα της.
Να επισημάνουμε όμως ότι εκτός από μια κορυφαία καλλιτέχνης είναι και μια υπέροχη μητέρα που λατρεύει τη μοναχοκόρη της και τα δυο της εγγόνια.
Με τις πληροφορίες λοιπόν και του φίλου Φρέντυ Πυτιλάκη θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια αναδρομή στις σημαντικότερες στιγμές της.
Η Κυριακή από τη Θεσσαλονίκη
Η Μαρινέλλα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη . Το όνομά της είναι Κυριακή Παπαδοπούλου. Οι γονείς της ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη και είχαν ποντιακή καταγωγή.
Ήταν το τέταρτο και μικρότερο παιδί μιας μεγάλης, πολύ δεμένης φαμίλιας με αρχές και ήθος, που κατέφυγε στην πρωτεύουσα των προσφύγων , για να ξαναστήσει τη ζωή της. Από πιτσιρίκα τραγούδαγε συνέχεια.
Έτσι, από τεσσάρων ετών άρχισε να συμμετέχει σε ραδιοφωνικές εκπομπές και διαφημίσεις, ενώ στα δεκαεπτά της ακολούθησε σε περιοδεία ένα θίασο. Σε κάποια πόλη η τραγουδίστρια του θιάσου αρρώστησε και την αντικατέστησε η Μαρινέλλα που ήξερε απ έξω όλα τα τραγούδια.
Η αισθαντικότητα της ερμηνείας της κατέπληξε και ο δρόμος προς την αναγνώριση και την επιτυχία άνοιξε. Το 1957 μπήκε στο «Στρατιωτικό Θέατρο Θεσσαλονίκης» γιατί η αμοιβή ήταν καλύτερη, αλλά εμφανιζόταν και στο «Πανόραμα» της Νέας Ελβετίας Θεσσαλονίκης.
Εκεί ο τραγουδοποιός Τόλης Χάρμας τη «βάφτισε» καλλιτεχνικά Μαρινέλλα, εκεί τη γνώρισε ένα βράδυ ο Στέλιος Καζαντζίδης και εκεί αρχίζει η συνεργασία κι η ιστορία τους.
Προσωπικά
«Καζαντζίδης-Μαρινέλλα», όπου κι αν εμφανίζονταν στα κέντρα, στον κινηματογράφο, στα θέατρα, στην Ελλάδα ή εκτός συνόρων, χάλαγαν κόσμο. Στις 7 Μαΐου του 1964 παντρεύτηκαν κι έκαναν τουρνέ σε Γερμανία, Αυστραλία και Αμερική.
Στις αρχές του ΄65 ο Καζαντζίδης αποφάσισε όμως να σταματήσει τις εμφανίσεις του. Χώρισαν το Σεπτέμβρη του ’66 και η Μαρινέλλα με τη δύναμη ψυχής που τη διακρίνει αλλά και το περίσσιο ταλέντο της δεν το έβαλε κάτω. Αντιμετωπίζοντας πολλές δυσκολίες, συνεχίζει τη διαδρομή μόνη της.
Συμπαραστάτες της όμως είχε όλους τους γνωστούς κι αξιόλογους δημιουργούς. Το 1973 τάραξε τα…..νερά αφού έγινε ανύπαντρη μητέρα, φέρνοντας στον κόσμο την μοναχοκόρη της, Τζωρτίνα (Γεωργία – Χριστίνα) Σερπιέρη, καρπό του έρωτά της με τον πρωταθλητή ιππασίας Φρέντυ Σερπιέρη.
Στις 10 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου, παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγο της, Τόλη Βοσκόπουλο. Δύο γεγονότα που σαφώς απασχόλησαν ιδιαίτερα τον Τύπο της εποχής.
Ο γάμος τους κράτησε μέχρι το 1981. «Μια καριέρα την κάνεις με ταλέντο και καρδιά – αποφαίνεται σε μια συνέντευξή της – αλλά αν αυτά δεν φιλτραριστούν από το μυαλό δεν κάνεις τίποτε. Πρέπει να ξέρεις πότε θα κρατηθείς, πόσο και γιατί θα κρατηθείς, όπως και γιατί θα ξοδευτείς!»
Μ αυτό σαν μότο της λοιπόν, αφήνει τις μεγάλες πίστες και διαλέγει τη μυσταγωγία των μπουάτ της Πλάκας το 1976 δίπλα στον Κώστα Χατζή με το «Ρεσιτάλ» που πούλησε 500.000 δίσκους.
Το 1977 με τους Athenians και τους αδελφούς Τζαβάρα έδωσε δυο συναυλίες στο Λονδίνο και έκανε περιοδεία στην Αλβανία.
Είναι η πρώτη καλλιτέχνης άλλου κράτους που της επέτρεψαν να περάσει τα σύνορα της Αλβανίας και να τραγουδήσει εκεί. Η επιτυχία της ήταν τόσο μεγάλη που η εφημερίδα «Βραδυνή», στις 17 Αυγούστου, έγραψε «Υπέταξε την Αλβανία με το…..Τραγούδι!».
Τον Απρίλιο του 1998, παρουσίασε το πρόγραμμα «Η Μαρινέλλα τραγουδά και θυμάται» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για την ενίσχυση του Χατζηκυριάκειου Ιδρύματος Παιδικής Προστασίας, ενώ αργότερα τραγούδησε για φιλανθρωπικό σκοπό και άλλων σωματείων, όπως για την ΕΛΠΙΔΑ και την ΑΡΩΓΗ.
Μαρινέλλα η καινοτόμος
Το 2000 πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου του Γιάννη Ξανθούλη «Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες» σε σκηνοθεσία Κώστα Κουτσομύτη. Οι συναυλίες της με τον Γιώργο Νταλάρα στην Αμερική αναφέρθηκαν εκτενώς σε μεγάλα έντυπα, το 2003.
Οι New York Times έγραψαν: «Γήινη φωνή με μεγάλη γκάμα που συναρπάζει και εκφραστικότητα που ταιριάζει σε ντίβες του θεάτρου». Τραγούδησε και στα εγκαίνια της γέφυρας Ρίου-Αντίρριου, συμμετείχε στην λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, πρωταγωνίστησε και στο μιούζικαλ με θέμα τη ζωή της στο «Παλλάς».
Δεν υπάρχει συνθέτης και ποιητής που να μην έχει ερμηνεύσει με τη σπουδαία φωνή της και τη μοναδική σκηνική της παρουσία.
Η Μαρινέλλα έφερε πραγματική επανάσταση στη νυχτερινή διασκέδαση. Έβγαλε τις καρέκλες από τη σκηνή, τη φώτισε με θεατρικούς προβολείς, βελτίωσε τον ήχο, πήρε πολυμελείς ορχήστρες, φόρεσε εντυπωσιακές τουαλέτες υψηλής ραπτικής, πρόσεξε την παράλληλη κίνηση του κορμιού και των χεριών της (μοναδική!), αντικατέστησε το σπάσιμο των πιάτων με λουλούδια, επέβαλε τα καμαρίνια, την αργία της Κυριακής και απαίτησε οι μουσικοί να πληρώνονται γι αυτό το ρεπό τους.
Από το μελαχρινό κορίτσι που καθόταν ντροπαλά στο λαϊκό πάλκο, μεταμορφώθηκε σε μια αεράτη γυναίκα η οποία ντυμένη με πολυτέλεια, τραγουδούσε, χόρευε, έπαιζε και αλώνιζε πάνω στη πίστα.
Ο τρόπος που αντιμετώπιζε τη δουλειά της, την έκανε να ξεχωρίσει. Κι όταν την αποκαλούσαν «σόου γούμαν» εκείνη απαντούσε ότι δεν είναι παρά μια τραγουδίστρια «οπτικοακουστική»!
Το 2007, η Μαρινέλλα συμπλήρωσε 50 χρόνια στο Ελληνικό τραγούδι, και ο Σύνδεσμος Φίλων Ευρωπαϊκής Ιδέας υπό την αιγίδα των υπουργείων Πολιτισμού και Μακεδονίας-Θράκης, τη Νομαρχία και του Δήμου Θεσσαλονίκης, διοργάνωσε τιμητική βραδιά στο συνεδριακό κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» στη Θεσσαλονίκη, όπου την βράβευσε για την συνολική προσφορά της.
Η θεαματική πορεία της Μαρινέλλας αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο του πολιτισμού μας. Στην πιο ώριμη στιγμή της, με φωνή σαν το καλό, παλιό κρασί επιβεβαιώνει το ρόλο της σαν κλασική παρουσία στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.
Μα πάνω απ όλα επιβεβαιώνει την αρχοντιά της, τα πληθωρικά της συναισθήματα, την αγάπη της για την Ελλάδα, την ειλικρίνεια, την ομορφιά της ψυχής και της φωνής της.
{jcomments on}
