Αυτή την τοξική άθλια γραμμή της ακροδεξιάς αντίληψης και της εμφυλιακής μισαλλοδοξίας εξέφρασε και στον μαρτυρικό Άη Στράτη, όταν τον χαρακτήρισε τοπόσημο διχασμού.
Όχι δεν επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία, να την διαγράψει επιθυμεί. Είναι ο ίδιος που σε ανύποπτη στιγμή δήλωσε ότι «δεν ενδιαφέρει τον 17χρονο τι έγινε το 1963 με την δολοφονία Λαμπράκη».
Είναι ο ίδιος που λίγο καιρό πριν κερδίσει τις εκλογές, ξέπλενε ασύστολα την Χρυσή Αυγή, μέσω της συνέντευξης του στο περιοδικό Politico: «Η Χρυσή Αυγή είναι σαν να μην υπάρχει».
Η βία στην Ελλάδα προέρχεται αποκλειστικά από την αριστερά, είχε δηλώσει προεκλογικά, σε μια ακόμη άθλια επιχείρηση να ενσωματώσει την νεοναζιστική φασιστική ακροδεξιά νομιμοποιώντας την στην συνέχεια με την υπουργοποίηση της γνωστής τριάδας Βορίδη-Πλεύρη-Άδωνι.
Είναι ο ίδιος που δεν χάνει την ευκαιρία να επαναφέρει την χυδαία και επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων, όπως έκανε πρόσφατα στην διαδικτυακή Σύνοδο για την Δημοκρατία, που έγινε με πρωτοβουλία του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν.
«Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα, η γενέτειρα της δημοκρατίας, βίωσε από πρώτο χέρι την διχαστική πολιτική συμπεριφορά, τις υποσχέσεις που διαψεύστηκαν και την κενή ρητορική τόσο του ακροαριστερού όσο και του ακροδεξιού λαϊκισμού – και απέρριψε και τους δύο» ισχυρίστηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ως το πρώτο ευρωπαϊκό έθνος που βίωσε τον λαϊκισμό και το πρώτο που, στη συνέχεια, τον απέρριψε, πρέπει να παραμείνουμε σε εγρήγορση»…πρόσθεσε.
Αυτή την τοξική άθλια γραμμή της ακροδεξιάς αντίληψης και της εμφυλιακής μισαλλοδοξίας εξέφρασε και στον μαρτυρικό Άη Στράτη, όταν τον χαρακτήρισε τοπόσημο διχασμού.
Μόνο που δεν μας είπε ότι με ατομική τους ευθύνη εκτοπίστηκαν και βασανίστηκαν τα…«μιάσματα» όπως ο Κώστας Βάρναλης, ο Δημήτρης Γληνός, ο Μάνος Κατράκης, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Μενέλαος Λουντέμης και χιλιάδες άλλοι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, εχθροί του καθεστώτος και παραβάτες της εθνικοφροσύνης, που μαρτύρησαν στα ξερονήσια, όπου γράφτηκε η πιο μαύρη σελίδα της ελληνικής Ιστορίας.
Και βέβαια ως δομικά αμόρφωτη αυτή η καρικατούρα πρωθυπουργού δεν γνωρίζει ότι ο όρος τοπόσημο αναφέρεται σε οικοδομήματα εμβληματικής αρχιτεκτονικής που χαρακτηρίζουν έναν τόπο. Τοπόσημα είναι ο Πύργος του Άιφελ, ο Λευκός Πύργος, το Γεφύρι της Άρτας και πάντως όχι το σπίτι του Βολταίρου…
Ο Άη Στράτης, η Μακρόνησος, η Γυάρος, η Ικαρία, το Τρίκερι και άλλες νησίδες συμμόρφωσης, είναι τόποι. Τόποι μαρτυρίου και προσκυνήματος για την ιστορική μνήμη. Αν θέλει ωστόσο μια διασταλτική ερμηνεία του όρου, αυτή δεν είναι άλλη από το ότι ο ίδιος αποτελεί τοπόσημο ανηθικότητας και διαφθοράς.
Μπορεί να μην ξέρει τι είναι τοπόσημο, αλλά ξέρει πολύ καλά τι κάνει ο πιο διεφθαρμένος εκπρόσωπος της πιο λούμπεν κάστας που κυβέρνησε ποτέ αυτόν τον τόπο. Τις καλομελετημένες ατάκες του δεν του τις υπαγορεύει ο εξωγήινος του Υμηττού, αλλά οι αρχιτέκτονες της μεταμοντέρνας χούντας.
Είναι η συστηματική και συστημική διαστρέβλωση των κοινωνικών αγώνων, η δαιμονοποίηση της διεκδίκησης ως παράγοντα διχασμού, η ολική επαναφορά της θεωρίας του εσωτερικού εχθρού και ο εκτοπισμός κάθε διαφορετικής φωνής που αντιτίθεται στον ολοκληρωτισμό του Μητσοτακισμού.
Μέχρι να τον ξεγράψει η Ιστορία και να τον διαγράψει η συλλογική συνείδηση…
