Την Κυριακή 25η Οκτωβρίου, χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Κηφισιάς, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ.κ. Κύριλλου, τελέσθηκε το Μνημόσυνο του Εθνικού μας ήρωα Παύλου Μελά, εις τον Ι. Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρoς, στο Κεφαλάρι Κηφισιάς.
Ακολούθησε κατάθεση Στεφάνων εις τον παρακείμενο ανδριάντα του ήρωα, τον οποίον φιλοτέχνησε η σπουδαία γλύπτρια εγγονή του Ναταλία.
Στεφάνους κατέθεσαν ο Σεβασμιότατος κ.κ. Κύριλλος, ο Δήμαρχος Κηφισιάς κ. Γιώργος Θωμάκος, ο Πρόεδρος του Σωματείου "Καπετάν Μίκης Ζέζας", ο εκπρόσωπος του Πανελληνίου Συνδέσμου Αγωνιστών Εθνικής Αντιστάσεως ΕΔΕΣ και ο κ. Ιωάννης Γιαννάκενας Δημοσιογράφος, εκδότης, εκ μέρους της "Πρωτοβουλία Μνήμης και Τιμής Παύλου Μελά."
Το εκκλησίασμα παρακολουθούσε τη δέηση με εμφανή κατάνυξη και συγκίνηση και κατόπιν, στην κατάθεση των στεφάνων η ατμόσφαιρα έφερε απόμακρες μνήμες στο νου όλων μας, μνήμες που ζωντάνεψαν με τους ήχους της σάλπιγγας του εξαίρετου Μουσικού της Φιλαρμονικής του Δήμου μας του κ. Ντίνου Πιπίδη που ήλθε στον ανδριάντα εθελοντικά να σαλπίσει πατριωτικά για τον αδικοχαμένο μεγάλο ήρωα.
Μεγαλειώδης σιωπή απλώθηκε γύρω σε όλη την πλατεία καθώς οι ήχοι της σάλπιγγας έφευγαν στον καταγάλανο ουρανό της Κηφισιάς, εκεί που αναπαύεται ένας από τους μεγάλους ήρωες της Πατρίδας μας. Ο Ηπειρώτης νέος Μακεδονομάχος ήρωας, ο θρυλικός Καπετάν Μίκης Ζέζας.
Αυτός, που ένα χάραμα του Αυγούστου έφυγε από το, σήμερα ετοιμόρροπο πια, σπίτι του στην Κηφισιά Τατοΐου 50- αφού φίλησε τα λατρευτά του παιδιά προσέχοντας να μην τα ξυπνήσει και αφού αγκάλιασε την πολυαγαπημένη του Ναταλία, χάθηκε στη στροφή του δρόμου ξεκινώντας τον αγώνα του να ελευθερώσει τη σκλαβωμένη μας Μακεδονία.
Εκεί λοιπόν μπροστά στον ανδριάντα του, σταθήκαμε μετά όλοι:
Ο Σεβασμιότατος κ.κ. Κύριλλος, ο Κλήρος, ο Δήμαρχος Κηφισιάς, Δημοσιογράφοι, Εκδότες, εκπρόσωποι Συλλόγων και όσοι θέλησαν να παραστούν στην κατάθεση στεφάνων και αισθημάτων ευγνωμοσύνης για τον Παύλο Μελά.
Έναν μεγάλο ήρωα που μαζί με τόσους άλλους αγωνιστές που θυσιάστηκαν, κατόρθωσαν και πραγματοποίησαν το όνειρο της μεγάλης ιδέας. Είναι αυτοί οι νέοι της γενιάς εκείνης που έφυγαν πολεμώντας απ' τη ζωή και που δεν πρόλαβαν να χαρούν τους καρπούς της μεγάλης των θυσίας.
Όμως είναι αυτοί που αγάλλονται από ψηλά στους ουρανούς της ελεύθερης Μακεδονίας μας κοντά στον Θεό. Αγάλλονται τους καρπούς της μεγάλης των θυσίας!
Με παρασύρει κάποιος συναισθηματισμός όταν αναφέρομαι σε θέματα που αφορούν στην Πατρίδα μας. Συνάμα, πικραίνομαι με την αδιαφορία πολλών που δεν διανοούνται να ασχοληθούν με τίποτε που δεν αφορά τον μικρόκοσμο τους ή τα δικά τους προσωπικά θέματα.
Δυστυχώς μέσα σ' αυτούς είναι κι' αυτοί που τους σέβεσαι, τους εκτιμάς και τους συμπαθείς από χρόνια και τους έχεις κατατάξει ψηλά στην εκτίμησή σου και ορισμένοι είναι και φίλοι σου.
Δυστυχώς, είναι ίδιοι που σε κάποια απρόσμενοι στιγμή με μια – ίσως και ακούσια – συμπεριφορά τους, σε απογοητεύουν ή σε βάζουν σε σκέψεις μήπως εσύ ο ίδιος έχεις πέσει έξω στις κρίσεις σου.
Ο λόγος είναι για το ετήσιο μνημόσυνο εις μνήμη του Εθνικού μας ήρωα, για το οποίο η συμμετοχή όλων μας θα περίμενε κανείς ότι θα ήταν γεγονός, ενώ τελικά απεδείχθη σχεδόν αδιάφορη, με εξαίρεση την κατάθεση στεφάνου που έγινε την προηγουμένη ημέρα στον ανδριάντα του ήρωα, από το Λαϊκό Κόμμα της Χρυσής Αυγής.
Δεν μπορώ να μην εκφράσω τη λύπη μου για την τόσο υποτονική συμμετοχή του συνόλου των όσων δεν στάθηκαν – κατά την άποψή μου – κοντά μας σ' αυτές τις εκδηλώσεις μνήμης, παρ' όλο το γεγονός ότι πάντοτε βεβαίως υπάρχουν λόγοι που μας αναγκάζουν δικαιολογημένα να απέχουμε από εκδηλώσεις που θα θέλαμε να παρευρεθούμε.
Όμως δεν θα κρύψω τη λύπη που αισθάνθηκα όταν διαπίστωσα π.χ. ότι από τον Συνδυασμό "Δύναμη Ελπίδας", οι εκλεγμένοι άπαντες, πλην……ΕΝΟΣ και μόνον – εάν δεν κάνω λάθος – απουσίαζαν!
Επιτρέψτε μου να αναφέρω εν προκειμένω τον παρόντα εις το μνημόσυνο του Μακεδονομάχου, εκείνο το πρωινό, τον τόσο αγαπητό και καταξιωμένο ιατρό, φίλο και Αντιδήμαρχο, τον Απόστολο Κασιούρα.
Ίσως ΟΛΟΙ οι άλλοι, θα είχαν μάλλον εκείνη ειδικά την ημέρα, άλλες προτεραιότητες να εξυπηρετήσουν από το να τρέχουν στα Μνημόσυνα και να καταθέτουν στεφάνια ηρώων.
Υ.Γ. Με αυτήν την ευκαιρία να σας πληροφορήσω ,πως στα σπίτια της οδού Δρυάδων επί της οποίας κατοικώ, ανεμίζουν φέτος συνολικώς……ΔΥΟ……Ελληνικές σημαίες για να μας θυμίζουν τους δοξασμένους αγώνες του Έθνους μας!
Αφήνω τις κρίσεις σε σας. Κουράγιο αδελφοί.
{jcomments on}
