Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961 και σε ηλικία 15 ετών και ενώ φοιτούσε στο νυχτερινό Λύκειο, ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στη μαρμαροτεχνία, στο εργαστήριο του μαρμαρογλύπτη πατέρα του Γιάννη Γεωργίου.
Το 1980 εισήχθη στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου σπούδασε την γλυπτική τέχνη, με καθηγητή τον Δημήτρη Καλαμάρα.
Το 1983 βραβεύθηκε με υποτροφία του Ι.Κ.Υ, ενώ παράλληλα, στο εργαστήριο του πατέρα του, εμβάθυνε τις γνώσεις του και τελειοποίησε την τεχνική του στο μάρμαρο.
«Δεν αποχωρίζομαι το έργο μου. Τοποθετώντας το στο χώρο του, το έργο απελευθερώνεται από την απομόνωση του εργαστηρίου. Νιώθω όμορφα όταν το παρατηρώ να επιτελεί τον προορισμό του.»
Το 1992 και για 5 συνεχή χρόνια διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Γλυπτών Ελλάδος και είναι μέλος και του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Από το 1993 και για 9 χρόνια, δίδασκε την τεχνική του μαρμάρου στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Έργα του υπάρχουν σε πολλούς δημόσιους χώρους στην Ελλάδα, Κύπρο, Αγγλία, Η.Π.Α., καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές. Κάθε έργο του τιμά τη χώρα μας!
Μαζί μας ο εκ των κορυφαίων γλύπτης Νίκος Γεωργίου…….
-Κύριε Γεωργίου πείτε μας για τα παιδικά σας χρόνια και πως ξεκίνησε η αγάπη σας για την γλυπτική;
«Παιδί, παρατηρούσα τον πατέρα μου να σμιλεύει το μάρμαρο. Αυτές οι προσλαμβάνουσες εικόνες, λειτούργησαν καταλυτικά στο μυαλό και την ψυχή μου. Στη φαντασία μου, σαν μικρό παιδί, αυτή η διαδικασία πήρε μυθικές διαστάσεις. Έτσι γεννήθηκε η αγάπη ή καλύτερα το πάθος γι’ αυτή τη μυστηριακή τέχνη.»
-Πως αρχίζετε τη δημιουργία ενός γλυπτού , ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτ;
«Αρχικά υπάρχει η ιδέα. Αυτή σχηματοποιείται με τα προσχέδια, τα οποία υλοποιούνται σε τρισδιάστατη μακέτα. Κατόπιν επεξεργάζομαι το πήλινο πρόπλασμα σε φυσικό μέγεθος. Αφού τελειώσει το πρόπλασμα, μέσω καλουπιού, μεταφέρω την μορφή στον γύψο. Αυτό είναι το μοντέλο, το οποίο χρησιμοποιώ για να σμιλέψω το μάρμαρο ή για τη χύτευση στο μέταλλο.»
-Γιατί προτιμήσατε να εκφράζεστε μέσα από το μάρμαρο , δεν είναι πιο δύσκολο υλικό;
«Το μάρμαρο είναι ένα από τα δυσκολότερα υλικά, όμως η γοητεία που ασκεί είναι ανεπανάληπτη! Είναι ζωντανό υλικό. Μετά από μακρόχρονη και πεισματώδη σχέση μαζί του, το αντιμετωπίζω με δέος και σεβασμό… Και πέρα από κάθε άλλο, τελικά μυρίζει Ελλάδα.»
-Τα έργα σας είναι κλασσικής γλυπτικής, που αυτή μας έχει δώσει όλα τα αριστουργήματα. Σας εκφράζει καλύτερα από τη μοντέρνα τεχνοτροπία;
«Η κλασική τεχνοτροπία εμπεριέχει απίστευτη γνώση, σοφία, αλλά απαιτεί αφοσίωση, μακρόχρονη μελέτη, πάθος. Την κλασική γλυπτική θα την μελετήσεις, θα την αποκωδικοποιήσεις, αλλά θα την υλοποιήσεις κάτω από το πρίσμα και τις επιρροές του σήμερα.
Γιατί σε τελική ανάλυση η κλασική τέχνη είναι ένας ζωντανός οργανισμός που ανασαίνει τον αέρα της εποχής που δημιουργείται. Και βέβαια έχω ασχοληθεί, έχω πειραματισθεί με σύγχρονες-μοντέρνες φόρμες και βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα όλη αυτή την αναζήτηση.
Όμως η ενασχόλησή μου με τη σύγχρονη φόρμα με ώθησε να γυρίσω πάλι πίσω στη μελέτη των διαχρονικών αξιών που διέπουν και πρέπει να εμπεριέχονται στην εικαστική δημιουργία. Η μοντέρνα τεχνοτροπία με τους πλούσιους εκφραστικούς της κώδικες πιστεύω ότι διέπεται από τους ίδιους νόμους και κανόνες για αυτό ξαναγυρίζω πάντα πίσω στο θεμέλιο λίθο της εικαστικής δημιουργίας, που είναι ο κλασικισμός.»
-Ποια είναι τα συναισθήματά σας, όταν βρίσκεστε μπροστά σε ένα ακατέργαστο μαρμάρινο όγκο, που πρόκειται να μεταμορφώσετε σε μια προτομή; Με πιάνει δέος και μόνο στη σκέψη…
«Κι εμένα με πιάνει δέος. Αλλά τελικά σκέφτομαι ότι δεν έχω παρά να αναζητήσω και να φέρω στο φως τη μορφή που οραματίζομαι και που είναι κρυμμένη μέσα στον μαρμάρινο όγκο.»
-Ο πατέρας σας ήταν βραβευμένος γλύπτης. Η τέχνη αυτή διδάσκεται, ή πρέπει να έχεις ταλέντο, να είναι έμφυτη δηλαδή;
«Φυσικά πρέπει να έχεις ταλέντο και φυσικά διδάσκεται. Το ταλέντο είναι ένα χωράφι με γόνιμο έδαφος. Για να αποκομίσεις καρπούς είναι αναγκαίο να το καλλιεργήσεις.»
-Πόσο καιρό χρειάζεστε για να τελειώσετε ένα έργο;
«Η διαδικασία φιλοτέχνηση ενός έργου, είναι επίπονη και χρονοβόρα.»
-Πρέπει να είναι Θείο χάρισμα αυτό που έχετε. Τα πρόσωπα στα γλυπτά σας νομίζεις ότι θα σου μιλήσουν. Το βλέμμα, τα χαρακτηριστικά, οι ρυτίδες, η έκφραση, νομίζεις ότι πλάθετε πηλό, κι όχι ότι λαξεύετε μάρμαρο. Το σώμα όταν είναι ντυμένο, λες και κινούνται οι πτυχές του χιτώνα, στο μάρμαρο ή και στο μπρούντζο…Όπως στα αγάλματα της «Ελευθερίας» στην Καλαμάτα ή της «Νίκης» στο Μαραθώνα.
«Πιστεύω ότι αν επιθυμείς να προσεγγίσεις την τέχνη σου σε βάθος, ώστε να σου αποκαλυφθούν σε όλο τους το μεγαλείο οι εκφραστικές της δυνατότητες, το πάθος και η συνεχής μελέτη είναι μονόδρομος.»
-Έργα σας υπάρχουν στην Ελλάδα, στο εξωτικό σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους. Μιλήστε μας για το τελευταίο δημιούργημά σας την «Ελλάδα».
«Το έργο αυτό είναι μια μαρμάρινη σύνθεση που απεικονίζει την Ελλάδα να στεφανώνει τον Έλληνα αγωνιστή, & πρόκειται να τοποθετηθεί στο πάρκο Νέδοντα στην Καλαμάτα. Στο πρόσωπό του τιμά ολόκληρο τον Ελληνισμό. Η προσέγγιση μου στο θέμα, συνίσταται στην απόδοση της Ελλάδας ως αρχαία ιέρεια θέλοντας να τονίσω την έννοια, την πνευματικότητα και τελικά την Ιδέα “Ελλάδα’’.
Στο πρόσωπο του αγωνιστή αντικατοπτρίζεται ο Έλληνας διαχρονικά, που πέρα και πάνω από την ανθρώπινη υπόστασή του – ότι και αν αυτό συνεπάγεται – λειτουργεί σαν καταλύτης της δημιουργίας και της ανάδειξης της συμβολής της Ελλάδας – ή αν προτιμάτε “το πολιτισμικό αποτύπωμα της Ελλάδας’’ στην οικουμενική ιστορία.»
-Όταν τελειώνετε ένα έργο και φεύγει από το εργαστήριό σας πως αισθάνεστε; Σα να αποχωρίζεστε κάποιο παιδί σας, ας πούμε;
«Δεν αποχωρίζομαι το έργο μου. Τοποθετώντας το στο χώρο του, το έργο απελευθερώνεται από την απομόνωση του εργαστηρίου. Νιώθω όμορφα όταν το παρατηρώ να επιτελεί τον προορισμό του.»
-Η τέχνη σας περνά κρίση στην εποχή μας;
«Η κρίση που χαρακτηρίζει την εποχή μας, φυσικά επηρεάζει και την τέχνη.»
-Πως εκτιμάται η τιμή ενός έργου;
«Δεν είναι εύκολο να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση, διότι εκτός του ότι είναι ένα πεζό θέμα που αναγκαστικά με απασχολεί, η τιμή ενός έργου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η μορφή, η πολυπλοκότητα της σύνθεσης, το μέγεθος, το υλικό και άλλα.»
-Στους πίνακες ζωγραφικής μπορεί να υπάρξουν κι αντίγραφα, στα γλυπτά;
«Φυσικά, άλλωστε η μορφή πολλών αρχαίων ελληνικών έργων γλυπτικής ήρθε ως τις μέρες μας μέσω ρωμαϊκών αντιγράφων.»
-Εκτιμάται στην εποχή μας η κλασική τεχνοτροπία;
«Η αξία της κλασικής τεχνοτροπίας είναι διαχρονική και πιστεύω ότι στην εποχή μας ο κόσμος έχει αρχίσει να επανεξετάζει τη σχέση του με την κλασική τέχνη και να την εκτιμά.»
{jcomments on}
