Δύο από τους πιο επιφανείς υπουργούς και φίλους του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, φυλακίστηκαν. Ο Άκης Τσοχατζόπουλος έκλεψε πολλά εκατομμύρια σύμφωνα με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου και ο Γιάννος Παπαντωνίου τον μιμήθηκε καταγγέλλουν οι ανακριτές και οι εισαγγελείς.
Και άλλα στελέχη των κυβερνήσεων του κ. Σημίτη, και άλλοι αξιωματούχοι κατηγορήθηκαν. Ο κ. Τάσος Μαντέλης, την γλύτωσε ενώ δεν έπρεπε. Η θέση του ήταν και αυτού στον Κορυδαλλό, όπως και πολλών άλλων, τα ονόματα των οποίων κυκλοφορούν στα πεζοδρόμια, αλλά οι συνάδελφοι μας που τους γνωρίζουν, σιωπούν…
Ο πρώην πρωθυπουργός, που το παίζει και τιμητής των πάντων, έχει ευθύνη γι’ αυτές τις απαράδεκτες συμπεριφορές. Δεν είναι δικαιολογία ότι δεν ήξερε, και εν πάση περιπτώσει, δεν πίστευε ότι οι επιλεγμένοι από τον ίδιο υπουργοί κατέκλεβαν τα κρατικά ταμεία και έπαιρναν μίζες για κάθε δουλειά που γινόταν στο δημόσιο.
Ο Τσοχατζόπουλος και ο Παπαντωνίου και ο Μαντέλης, δεν είναι οι μόνοι. Συντηρητικά μιλώντας, όπως μου εξήγησε παλαιός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου, ήταν λίγοι που αντιστάθηκαν στον πειρασμό και απέρριψαν τις σακούλες με τα μετρητά.
Για πολλά χρόνια, τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα έκρυψαν τις ευθύνες του κ. Σημίτη, και μάλιστα τον θεοποίησαν. Ούτε «Θεός» είναι, ούτε αθώος. Διότι στις σοβαρές χώρες τις ευθύνες για τούτα τα απαράδεκτα φαινόμενα, τις λαμβάνουν οι πρόεδροι και οι πρωθυπουργοί. Ο κ. Σημίτης, δεν είδε, δεν άκουσε.
Και η προστασία που του πρόσφεραν τα ΜΜΕ, διέσωσαν τη φήμη του, η οποία ήταν πλασματική. Διότι έχει ευθύνη και για την οικονομική κρίση, που σάρωσε την ελληνική κοινωνία, μαζί με τον Κώστα Καραμανλή που ακολούθησε, και ο οποίος δεν μπόρεσε να δαμάσει τον Μινώταυρο που κτυπούσε αλύπητα την οικονομία.
Ο κ. Σημίτης είχε καταφέρει να κρύψει τα προβλήματα κάτω από το χαλί του Μαξίμου, διότι – όπως είπα παραπάνω – είχε την προστασία επιφανών δημοσιογράφων, οι οποίοι επιτέθηκαν σε μένα – φιλικά υποτίθεται – όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο για τα Ίμια, που γράψαμε μαζί με τον συνάδελφο, Αθανάσιο Έλλις.
Διότι σε εκείνο το βιβλίο αποκαλυπτόταν και η ανικανότητά του στην εξωτερική πολιτική. Και δεν είναι δικαιολογία ότι ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος τα είχε συμφωνήσει από νωρίς με τον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γουόρεν Κρίστοφερ και τον τότε υφυπουργό, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, πριν ο ίδιος υποτίθεται καταλάβει τι είχε συμβεί.
Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει με τον κ. Σημίτη. Όλοι, μα όλοι, που έχει επιλέξει να κυβερνήσουν μαζί του, έκαναν λάθη και έχουν ευθύνες. Ο ίδιος είναι αλάνθαστος και είναι «καθαρός».
Ούτε αλάνθαστος είναι ένας ηγέτης, ούτε καθαρός, όταν γύρω του γίνεται πάρτι με μίζες και οι μαύρες σακούλες με τα μετρητά κάνουν…..περίπατο.
Έφτασε ο καιρός που ο κ. Σημίτης πρέπει να απολογηθεί στον ελληνικό λαό. Και για τους διεφθαρμένους υπουργούς του, και για την οικονομική κρίση, και για το γκριζάρισμα των Ιμίων και για την απαράδεκτη συμφωνία της Μαδρίτης με τον Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, που άνοιξε την όρεξη της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Απολογία στους πολίτες χρωστά και το παλιό ΠΑΣΟΚ, που έγινε νέο ΚΙΝΑΛ για να ξεπλύνει τις αμαρτίες των στελεχών του. Είχαν κατασκευάσει μία γενιά ολόκληρη, που πίστευε ότι η κλοπή της κρατικής περιουσίας ήταν και μαγκιά…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Μετά την είσοδο της Ελλάδας στον σκληρό μηχανισμό του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων, ο κ. Παπαντωνίου βρέθηκε στην Ουάσιγκτον. Έμενε στο πολυτελές ξενοδοχείο Willard Intercontinental.
Με προσκάλεσε με ένα άλλο συνάδελφο να πιούμε ένα καφέ, όπως μας είπε, τον οποίο βεβαίως πληρώσαμε (και καλά κάναμε)…
Στράφηκε προς εμένα και μου είπε ότι κακώς είμαι εναντίον των Μνημονίων και ότι λίγο-πολύ είναι ευλογία για την Ελλάδα.
Έκανε μία παιδαριώδη ανάλυση για τους λόγους της οικονομικής κρίσης, και απάντησα – χωρίς να γνωρίζω – ότι τα χρήματα που έκλεψαν οι υπουργοί από την μεταπολίτευση μέχρι τότε, ήταν το μισό χρέος της Ελλάδας.
Δεν ήξερα βλέπετε τι γινόταν. Ξεροκατάπιε και έφυγε άρον-άρον με τη ψευδέστατη δικαιολογία ότι είχε σημαντικό ραντεβού στο ΔΝΤ…
