Μετά την επιλογή Μητσοτάκη να εναγκαλισθεί τον Καραμανλή – Αφού έριξε τον πατέρα του το 1993 πρωτοστατεί τώρα στη δημιουργία καραδεξιού κόμματος με Μπαλτάκο και Αλογοσκούφη.
Και ξαφνικά στη ΝΔ, άρχισαν οι αγκαλιές και τα χαμόγελα του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Κώστα Καραμανλή και με τον Βαγγέλη Μεϊμάρακη.
Η ψυχρότητα των τελευταίων δύο ετών ξεχάστηκε και ο αρχηγός Κυριάκος μοιράζει απλόχερα ρόλους στον προκάτοχό του, στη θέση του προέδρου του κόμματος, και στενό φίλο του Κώστα Καραμανλή. Οι νέες συμπάθειες δεν θα μπορούσαν να αφήσουν απαθή τον……..Αντώνη Σαμαρά.
Η είδηση άλλαξε τις ισορροπίες στη ΝΔ. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης με πρόταση του Κ. Μητσοτάκη αναλαμβάνει πρόεδρος του Συνεδρίου του κόμματος που θα διεξαχθεί στις 14-15 Δεκεμβρίου με αυξημένες αρμοδιότητες σε ότι αφορά την εκλογή των συνέδρων, άρα σε ότι αφορά το μοίρασμα της εσωκομματικής «πίτας».
Ανακοινώθηκε στην συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος, για να ακολουθήσουν όλες οι αγκαλιές και τα χαμόγελα με Καραμανλή, Μεϊμαράκη και άλλους συνεργάτες τους.
Λίγη ώρα πριν ο Αντώνης Σαμαράς σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, τα έλεγε με τον……Γιώργο Αλογοσκούφη, τον υπουργό Οικονομίας επί Καραμανλή (με τον οποίο έχει να μιλήσει πάρα πολλούς μήνες).
Όλως τυχαίως στο διπλανό τραπέζι καθότανε ο……Τάκης Μπαλτάκος (παλαιός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά).
Και επίσης όλως τυχαίως το έμπα-έβγα στο ξενοδοχείο, το κατέγραψαν και κάποια κινητά τηλέφωνα, για να τα δει και όλο το πανελλήνιο.
Το φάντασμα της Novartis
Πώς προέκυψαν όλα αυτά; Είναι βαριά η σκιά της υπόθεσης Novartis. Και ανεξαρτήτως από τις φωνές περί σκευωρίας, η ΝΔ του Κυριάκου δεν μπορεί να φτάσει στις κάλπες – δεν μπορεί να φτάσει καν στο φθινόπωρο – με κατηγορίες να τρέχουν σε βάρος πρωτοκλασάτων στελεχών της ΝΔ αλλά και του πολιτικού συστήματος εν γένει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το ξέρει.
Και μπροστά στο κίνδυνο να απολογείται για την Novartis, ενώ θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές, αποφάσισε ν αλλάξει ρότα. Έχει βεβαίως και τις δικές του σκοτούρες με το Πόθεν Εσχες της συζύγου του και τα Panama Papers, αλλά αυτά είναι δικά του, θα τα διαχειριστεί ο ίδιος. Το κάνει ήδη…….αναζητώντας «σκάνδαλα» του αντιπάλου του.
Πέρα όμως από το σκάνδαλο Novartis, υπάρχει η πολιτική πτυχή, ο προσανατολισμός του κόμματος. Ο Κ. Μητσοτάκης αγκαζέ με τον Α. Σαμαρά, έχει στραφεί σε μια ακραία δεξιά ρητορική και πρακτική, που είναι μακριά από το κεντροδεξιό παρελθόν του όπως και της καραμανλικής ΝΔ. Πόσο μακριά θα μπορούσε να πάει μ αυτό; Πόσο μάλλον που οι καραμανλικοί έδειχναν ότι αρνιούνται να τον ακολουθήσουν.
Έτσι αποφάσισε να αλλάξει πορεία. Η προσέγγιση με τον Καραμανλή ήταν η μοναδική εναλλακτική. Με ανταλλάγματα βεβαίως. Και αυτά αφορούν πρωτίστως τον προσανατολισμό της ΝΔ. Ο Κ. Καραμανλής, ο Β. Μεϊμαράκης και πληθώρα στελεχών και βουλευτών θέλουν μια πιο μετριοπαθή αντιπολίτευση.
Κυρίως όμως θέλουν συναίνεση και σε μεγάλα θέματα όπως το σκοπιανό, αλλά και σε ότι αφορά την Συνταγματική Αναθεώρηση. Και στα δύο αυτά ζητήματα ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει ν’ αλλάξει τακτική.
Και αυτό αναμένεται να φανεί το αμέσως επόμενο διάστημα. Είναι αυτοί οι όροι του Κ. Καραμανλή και Β. Μεϊμαράκη για να συνδράμουν στην προσπάθεια του Κυριάκου να γίνει πρωθυπουργός.
Ο Αντώνης και πάλι απέναντι
Ο Αντώνης Σαμαράς που τους τελευταίους μήνες δείχνει να ελέγχει το κόμμα και την πολιτική του κατεύθυνση, ήταν αυτονόητο ότι θα περάσει αμέσως απέναντι. Και το έδειξε με ένα απλό συμβολισμό, με ένα τυχαίο ραντεβού. Σε τροχιά υπονόμευσης του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν έτσι και αλλιώς διαρκώς, με βασικό του στόχο την δική του πολιτική δικαίωση.
Ο πρώην Πρωθυπουργός ποτέ δεν εγκατέλειψε την ιδέα της πολιτικής του δικαίωσης και αυτό το αίσθημα τον καθοδηγεί σε όλη τη διαδρομή του, μετά την εκλογική του ήττα από τον Αλέξη Τσίπρα τον Ιανουάριο του 2015.
Απλά, το Μακεδονικό του πρόσφερε την καλύτερη αφορμή που επιζητούσε για να πατήσει πόδι και εάν ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν συμμορφωνόταν θα του τραβούσε αμέσως το χαλί κάτω από τα πόδια.
Ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ δεν ήταν λίγες οι φορές που ουσιαστικά έθεσε υποψηφιότητα για…..ανατροπέας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως και του πατρός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1993, προκειμένου να πάρει τη θέση του ως διάδοχος του Αλέξη Τσίπρα στην πρωθυπουργία.
Ο Μεσσήνιος, μέγας δολοπλόκος για τους εχθρούς του εντός της ΝΔ, εμφανίζει περίπου ως ιστορική αναγκαιότητα που θα δικαιώσει την «επιτυχή» πολιτική που άσκησε το 2012-14 ως μνημονιακός πρωθυπουργός και ταυτόχρονα την πολιτική του στο διάστημα 2010-12 ως… αντιμνημονιακός αρχηγός της ΝΔ, το όχι σε όλα που αποτελεί και την κεντρική γραμμή της σημερινής ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Μόνο που αυτό δεν φτάνει στον Αντ. Σαμαρά που προσπαθεί με τις κινήσεις του τόσο ο ίδιος όσο και πρόσωπα που ομνύουν πολιτική πίστη και υποταγή στον ίδιο να δημιουργήσουν συνθήκες πολιτικής ανωμαλίας.
Το ενδιαφέρον με τον πρώην Πρωθυπουργό είναι ότι όπως λένε οι εχθροί του στη ΝΔ, κυρίως καραμανλικοί και μητσοτακικοί, αν και τιμήθηκε από το κόμμα του, παρότι το πρόδωσε στο παρελθόν, θα έπρεπε λογικά να υποστήριζε τη σημερινή ηγεσία ως φορέα επιστροφής του κόμματος στην εξουσίας, αλλά αυτό δεν γίνεται.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ο πρώην Πρωθυπουργός στις δημόσιες τοποθετήσεις του που δεν είναι και λίγες, δεν λέει ούτε λέξη για τον Κυρ. Μητσοτάκη, αλλά κυρίως νοιάζεται να ακουστεί το έργο του ιδίου. Δεν τον αναφέρει, ούτε καν υπαινίσσεται ότι μπορεί να γίνει πρωθυπουργός, νικώντας τον Αλέξη Τσίπρα.
Δεν υπάρχει γι’ αυτόν Μητσοτάκης, πρόεδρος της ΝΔ που διεκδικεί την πρωθυπουργία. Αντίθετα πολλές φορές «συλλαμβάνεται» να διατυπώνει την προοπτική επικράτησης επί του Αλ. Τσίπρα με δυνάμεις, ιδέες και στόχους που κάνουν μπαι-πας τον σημερινό πρόεδρο της ΝΔ και εκπροσωπούνται από τον ίδιο.
Το είχε περιγράψει με ενάργεια την περασμένη Άνοιξη με άρθρο του στην «Καθημερινή», όταν έγραψε για την «υπέρβαση που χρειαζόμαστε σήμερα, μεταρρυθμιστική, πατριωτική, δημοκρατική και αξιακά» -ορίζοντας την αφετηρία της στον……εαυτό του».
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Πως όλα έχουν ήδη ξεκινήσει, την περίοδο 2012-14 επί της προεδρίας του και πάντα δεν βάζει τον Κυρ. Μητσοτάκη στο πρώτο πλάνο αλλά μιλά με το εμείς, θέλοντας να δείξει ότι αυτός ηγείται επί της ουσίας.
Και όπως λένε οι κακεντρεχείς, ο Αντ. Σαμαράς, ο κατ’ εξοχήν συνωμοσιολόγος του πολιτικού συστήματος, για τον εαυτό του προορίζει τον ρόλο. «Η μεγάλη σύγκλιση έχει ήδη ξεκινήσει!
Την περίοδο 2012-14, στα 2,5 χρόνια της διακυβέρνησής μας, αρχίσαμε να την κάνουμε πράξη μαζί με πολλούς άλλους από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, που πίστεψαν κι εκείνοι στην υπέρβαση…
Τότε ξαναστήσομε τη χώρα στα πόδια της και της ξαναδώσαμε το δικαίωμα στην ελπίδα» έχει πει και όλοι κατανοούν ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν υπάρχει για τον ίδιο.
Εξάλλου, ο ίδιος είχε φροντίσει αυτό να το ενδυναμώσει με την απαίτησή του να τοποθετηθούν πρόσωπα που είναι της επιρροής του σε κεντρικές θέσεις στο κόμμα, με πρώτο τον Άδωνι Γεωργιάδη που τον όρισε και αντιπρόεδρο της ΝΔ ο Κυρ. Μητσοτάκης, πιστεύοντας ότι με αυτή την κίνηση εξασφαλίζει την ασυλία του Αντ. Σαμαρά που έχει προχωρήσει εδώ και καιρό σε ένα ιδιότυπο προνουντσιαμέντο, ενώ θεωρείται από τους πιο μυημένους ως εν ενέργεια εφιάλτης για το πολιτικό μέλλον του Κυρ. Μητσοτάκη.
{jcomments on}
