Σίγουρα ο μεγάλος νικητής της Κάλπης – στην Κύπρο πρωτίστως και δευτερευόντως στην Ελλάδα – είναι και πάλιν η αποχή.
Στην Κύπρο σχεδόν ακούμπησε το 60 % (γιατί να είναι έγκυρες οι εκλογές, όταν δε ψηφίζει το 50% τουλάχιστον) και στην Ελλάδα ξεπέρασε το 42 %.
Η αποχή, υποστηρίζουν πολλοί, και έχουν δίκαιο, δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Στην Κύπρο και την Ελλάδα, όμως, σε αντίθεση με πολλές ευρωπαϊκές χώρες και τις Η.Π.Α., που διαχρονικά μετρούν μεγάλα ποσοστά αποχής, είναι φαινόμενο των τελευταίων ετών.
Και ξέρουμε όλοι γιατί. Μείζονος σημασίας ζήτημα, αποτελεί επίσης η άρνηση μεγάλης μερίδας των νέων, ιδιαιτέρως των νεαρότερων, να προσέλθουν στην κάλπη. Δεν τους εμπνέουν οι πολιτικοί είναι η μόνιμη επωδός τους και σε ένα μεγάλο ποσοστό φαίνεται να έχουν δίκαιο.
Για να έχεις, όμως, το δικαίωμα στην κρητική, πρέπει πρωτίστως να έχεις το θάρρος της αυτοκριτικής και να μην είσαι φυγόπονος και φυγόστρατος. Τελεία!
Ο Τ/κ πανεπιστημιακός Νιαζί Κιζίλγιουρεκ (κατά δήλωση του Φεντεραλιστής) είναι αναμφίβολα το πρόσωπο των ευρωεκλογών στην Κύπρο. Τον Νιαζί, που κατάγεται από το μεικτό χωριό, Ποταμιά και κατοικεί στα κατεχόμενα (!!!), ψήφισαν 4.076 Τ/κ και 20.975 Ε/κ ψηφοφόροι του Α.Κ.Ε.Λ. (πάρα πολύ μεγάλος αριθμός).
Δεν συνέβηκε, όμως, το ίδιο, με τ/κ σχηματισμούς, που αποτελούν άνθρωποι οι οποίοι αισθάνονται πολίτες της Δημοκρατίας, χωρίς να διστάζουν να καταδικάσουν την κατοχή. Και η συζήτηση, όπως είναι φυσικό, άναψε.
Κάποιοι αναφέρονται σε θρίαμβο της Δημοκρατίας, της πολιτικής ισότητας και εφαρμογής στην πράξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και απόδειξη ότι η μόνη δημοκρατική λύση είναι αυτή του ενιαίου κράτους (αμήν).
Κι άλλοι, στηριζόμενοι στις αμφιλεγόμενες θέσεις και απόψεις του Νιαζί (περισσότερο φιλοτουρκικές παρά φίλο-κυπριακές), μιλούν για μια εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη.
Σε κάθε περίπτωση ο Νιαζί θα κριθεί από τις πράξεις του. Και μακάρι να διαψευσθούν όσοι εκφράζουν σοβαρές και όχι αδικαιολόγητες επιφυλάξεις.
Σε ότι αφορά τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα, το πρώτο που έχουμε να παρατηρήσουμε είναι η εξαΰλωση πολλών μικρών κομμάτων!
Το «Ποτάμι» πνίγηκε στις Πρέσπες και οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» (ΑΝ.ΕΛ) εξαερώθηκαν από τα καπνογόνα και τα ήξεις αφήξεις του Πάνου Καμένου και τις μεταλλάξεις χάριν της υπουργικής καρέκλας βασικών του στελεχών (Κόκκαλης, Κουνδουρά, Τέρενς Κουίκ, Χρυσοβελόνη).
Η «Χρυσή Αυγή», αργά και σταθερά αποκαθηλώνεται και η «Ένωση Κεντρώων», μάλλον μπόρα ήταν και πέρασε. Η «Πλεύση Ελευθερίας» της Ζωής Κωνσταντοπούλου, η «Λαϊκή Ενότητα» του Παναγιώτη Λαφαζάνη και ο «ΛΑ.Ο.Σ.» του Γιώργου Καρατζαφέρη πάτωσαν.
Αντιθέτως, το «ΜεΡΑ» του Γιάννη Βαρουφάκη (ο οποίος έφυγε κακήν κακώς από τον «ΣΥΡΙΖΑ») και η «Ελληνική Λύση» του Κυριάκου Βελόπουλου (που την ψήφισαν όσοι ήθελαν την πιο σκληρή στάση για το Σκοπιανό) είναι οι δύο μεγάλες «εκπλήξεις».
Γιάννης Βαρουφάκης και Κυριάκος Βελόπουλος, έχουν κάθε δικαίωμα να πανηγυρίζουν και να ελπίζουν σε ακόμα ψηλότερα ποσοστά στις Εθνικές εκλογές, πιθανότητα στις 7 Ιουλίου.
Ο καταποντισμός του «ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ», για τους υποψιασμένους αναμενόμενος, είναι η επανάληψη του καταποντισμού του «ΠΑ.ΣΟ.Κ.» κυρίως, αλλά και της «Νέας Δημοκρατίας», πριν λίγα μόλις χρόνια, εξαιτίας των καταστροφικών τους πολιτικών που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Τότε, ο λαός (αυτός ο παράξενος λαός) εκτόξευσε τα ποσοστά του αριστερό / κουμουνιστικού «ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.», που μετά βίας του εξασφάλιζαν είσοδο στο Κοινοβούλιο, σε απίστευτα νούμερα.
Δίδοντας του το δικαίωμα, με τα δεκανίκια των «ΑΝ.ΕΛ.» να κυβερνήσει τη χώρα. Πάντως, αυτό το πράμα που ζήσαμε μόνο αριστερή πολιτική, δεν ήταν!
Μια Αριστερά και μάλιστα πρώτη φορά – όπως χωρίς αιδώ, έλεγαν και ξανάλεγαν – μετατράπηκε σε παγκόσμια πρωταθλήτρια στις κολοτούμπες, καθηλώνοντας μισθούς και συντάξεις και πνίγοντας στη φορολογία τους πολίτες, ακολουθώντας κατά γράμμα της εντολές της Μέρκελ και της τρόικα.
Τέτοια μετάλλαξη δηλαδή! Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πανηγυρίζει για το μονοψήφιο νούμερο! Πρόκειται ασφαλώς για μεγάλο κατάντημα! Να μου πείτε εδώ με μικρότερο ποσοστό ο Πάνος Καμένος συγκυβέρνησε τέσσερα ολόκληρα χρόνια με τον Αλέξη!
Γιατί να μη συμβεί το ίδιο αύριο ξανά με την Φώφη; Συνηθισμένο είναι το «ΠΑ.ΣΟ.Κ.» στις κολοτούμπες! Άφησα τελευταίο τον Κυριάκο Μητσοτάκη που είναι δίχως άλλο μαζί με το κόμμα του οι μεγάλοι νικητές της εκλογικής αναμέτρησης.
Το μαύρο στο Αλέξη, όμως, καλό είναι να μην εκληφθεί με λευκή επιταγή στον Κυριάκο…….
Ωστόσο υπάρχουν πολύ σοβαρότερα θέματα που χρήζουν περαιτέρω σχολιασμού και βαθύτερης μελέτης. Η αυτόνομη κάθοδος, για πρώτη φορά, του μειονοτικού Κόμματος Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (Κ.Ι.Ε.Φ.), με πρόεδρο την Τσιγδέμ Ασάφογλου, στην Ροδόπη (σίγουρα με εντολή της Άγκυρας), που κατέλαβε μάλιστα την πρωτιά [παίρνει πολύ υψηλά ποσοστά στις περιφέρειες Ροδόπης (38,09%) και Ξάνθης (τρίτο με 20,04%)], είναι μια πολύ επικίνδυνη εξέλιξη.
Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι η κάθοδος του «Κ.Ι.Ε.Φ.» στις ευρωεκλογές είναι μια πρόβα των σκληροπυρηνικών στελεχών της μειονότητας για τις εθνικές εκλογές! Οψόμεθα!
Τα τελευταία χρόνια επανήλθε η επιθετικότητα στη ρητορική του κόμματος, η οποία ενισχύεται από κύκλους του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή που θέτουν θέμα «ανεξάρτητης δημοκρατίας της Δυτικής Θράκης» και μιλούν για δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας, τα οποία θίγονται από την ελληνική πλευρά.
Πρώτη φορά βλέπω μειονότητα να καταπιέζεται και ταυτοχρόνως να πληθαίνει! Στην Πόλη, στην Σμύρνη, στον Πόντο και σε όλη την Τουρκία γενοκτόνησαν τις μειονότητες…
Στη διακήρυξή του για τις ευρωεκλογές το μειονοτικό κόμμα (με την καθοδήγηση του τουρκικού προξενείου στην περιοχή) ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Βλέπουμε τις ευρωεκλογές ως μία ευκαιρία για να διαδώσουμε τη φωνή μας, να τραβήξουμε την προσοχή. Συμμετέχουμε στις ευρωεκλογές του Μαΐου για να δώσουμε ένα μήνυμα στη νοοτροπία και τις πολιτικές που δεν λαμβάνουν υπόψη τα δημοκρατικά αιτήματα της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης».
Της τουρκικής μειονότητας λοιπόν! Θου Κύριε! Τελικό συμπέρασμα:
Όσες ελπίδες επενδύθηκαν σε μικρά κόμματα (στην Ελλάδα), διαψεύστηκαν. Με αποτέλεσμα να πανηγυρίζει και πάλιν ο παλαιοκομματισμός που μας έφερε εδώ που μας έφερε. Ο θυμός του Έλληνα, κρατά όσο και η μνήμη ενός χρυσόψαρου…
Μια πολύ καλή ερώτηση: Ποιος μπορεί να δώσει πειστική απάντηση στον Κερυνειώτη πρόσφυγα Αντώνη Χατζηαντώνη, που ρωτά:
Μπορεί κάποιος να μου απαντήσει, γιατί μόνο ένα 23,57% των Τ/κ, επέλεξαν τον – αποδεδειγμένα εχθρό της Κατοχικής Δύναμης – δημοσιογράφο Σενέρ Λεβέντ, ενώ ο Κιζίλγκιουρεκ έλαβε ένα συντριπτικό 72%;
Λογική απορία, σίγουρα. Παρακαλώ όλους μας να αφήσουμε τα όποια εύκολα σχόλια με το πληκτρολόγιο. Λίγη υπομονή δεν βλάπτει. Θα δείξει.
