Όλη η αλήθεια για το χρέος που έχει επωμιστεί η χώρα με την υπογραφή του δεύτερου Μνημόνιο το 2012 και το εθνικό αδιέξοδο το οποίο βιώνει η κοιτίδα του Ελληνισμού, έρχεται στην επιφάνεια.
H Ελλάδα ως το 2057 πρέπει να αποπληρώσει 284 δις ευρώ από τα πλεονάσματα που υποτίθεται θα παρουσιάζει κάθε χρόνο, ενώ το συνολικό χρέος ξεπερνά τα 330 δις ευρώ!
Είναι απορίας άξιον πως βρέθηκαν Έλληνες να υπογράψουν τέτοιες δεσμεύσεις και μάλιστα βάσει του αγγλικού δικαίου το οποίο πραγματικά δίνει το δικαίωμα και την δυνατότητα στον δανειστή να «διαλύσει» τον οφειλέτη σε περίπτωση που καταστεί αδύνατη η εξυπηρέτηση του παρανοϊκού χρέους, βάσει των όσων υπέγραψε η κυβέρνηση Παπαδήμου, με τις ψήφους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην Βουλή, τον Φεβρουάριο του 2012.
Όπως θα δείτε στον πίνακα που ακολουθεί γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι χωρίς διαγραφή μέρους του χρέους δεν πρόκειται ποτέ η Ελλάδα να συνέλθει και να μπει σε ρυθμούς ανάπτυξης, αφού είναι πρακτικά αδύνατον να βγει στις αγορές και να δανειστεί με χαμηλό επιτόκιο μακροπρόθεσμα για να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη.
Και κανείς δεν θέλει και δεν πρόκειται να επενδύσει σε μια «αποικία» χρέους.
Μετά την Ελλάδα που το χρέος της φθάνει στο 183% του ΑΕΠ, ακολουθούν η Ιαπωνία με 139,9% και έπονται ο Λίβανος (135,7%), η Πορτογαλία (117,5%), η Γρενάδα (115,8%), η Ιταλία (110,5%), η Ιρλανδία (105,5%), η Αντίγκουα και Μπαρμπούντα (95,3%), το Πράσινο Ακρωτήρι (89,3%) και οι ΗΠΑ (87,4%) οι οποίες σε απόλυτους αριθμούς έχουν το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου χρέους στον πλανήτη.
Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα οφείλει 320 δις ευρώ σε τρίτες χώρες. Το ιδιωτικό της χρέος είναι 160 δις Τα χρέη προς τις εφορίες από πολίτες και επιχειρήσεις είναι 77 δις ευρώ. Στα 12,5 δις ευρώ φτάνουν τα χρέη των πολιτών στα προς τα Ταμεία.
Το ΑΕΠ υποχώρησε ελέω Μνημονίου μέσα σε πέντε χρόνια από τα 260 δις ευρώ στα 180 δις ευρώ, η δε αγορά έχασε 30 δις ευρώ, ενώ οι αξίες των ακινήτων έπεσαν κατά 50 δισ. και από το ελληνικό Χρηματιστήριο «πέταξαν» 60 δις ευρώ.
Σε αυτά συνυπολογίζονται και οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που έχασαν μέχρι τώρα άλλα 25 δις ευρώ. Πραγματική καταστροφή κολοσσιαίου μεγέθους για την οποία πρέπει να λογοδοτήσει σειρά κυβερνήσεων.
Το 2015 πρέπει να πληρώσουμε 16,1 δις ευρώ, και τα έτη 2016,2017 θα πρέπει να πληρωθούν 7,1 δις ευρώ και 7,5 δις ευρώ αντίστοιχα. Από τα πλεονάσματα που δεν υπάρχουν και δεν πρόκειται φυσικά να υπάρξουν, αφού η ανάπτυξη θέλει «ζεστό» δωρεάν χρήμα, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα. Ή «φθηνό» χρήμα το οποίο δεν πρόκειται να έρθει ποτέ με τέτοιο χρέος.
Το 2018 από λήξεις ομόλογων και δανείων, εκτός από έντοκα, πρέπει να πληρωθούν 59,8 δισ. ευρώ. Μέχρι το 2020 θα πληρώσουμε χρεολύσια 75,8 δις ευρώ!
Μέχρι το 2040 θα πρέπει να πληρωθούν τα περισσότερα εκ των δανείων που έδωσαν οι χώρες της ευρωζώνης, 56,2 δις ευρώ στο σύνολο. Το καλύτερο έρχεται μετά το 2019 οπότε και θα αρχίσουν να αποπληρώνονται τα 246,64 δις ευρώ δηλαδή το 76,7% των συνολικών χρεών!
Τα δάνεια του μηχανισμού στήριξης στο σύνολό τους είναι 213,15 δισ.ευρώ και τα υπόλοιπα 91,3 δις ευρώ είναι έντοκα γραμμάτια και ομόλογα.
Χαρακτηριστικό είναι ότι μεταξύ 2037 και 2040 θα πρέπει να πληρώσουμε σχεδόν 60 δισ. ευρώ χρέη!
Και αν κάποιος πιστεύει ότι 22 χρόνια από σήμερα είναι μακριά για την ιστορική πορεία ενός Έθνους να τον ενημερώσουμε ότι για να βγούμε στις αγορές π.χ. το 2018, δηλαδή σε τρία χρόνια από σήμερα, θα πρέπει το υπολογιζόμενο, από τους εν δυνάμει δανειστές, ΑΕΠ της χώρας να είναι….τριπλάσιο από το ΑΕΠ του 2014 (το ΑΕΠ το 2014 σε όρους όγκου ανήλθε σε 186,5 δις ευρώ, έναντι 185,1 δις ευρώ το 2013, σημειώνοντας αύξηση μόλις 0,8%, ενώ σε τιμές αγοράς διαμορφώθηκε το 2014 σε 179,1 δις ευρώ, έναντι 182,4 δις ευρώ το 2013, ήτοι σημείωσε μείωση 1,8%).
Δηλαδή για να βρούμε δανειστή το 2018, θα πρέπει να έχει πειστεί ότι το 2037 θα έχουμε ένα ΑΕΠ περί τα 540 δισ. ευρώ! Πόσο πιθανό είναι να έχουμε σε 22 χρόνια αύξηση του ΑΕΠ κατά 200% σε σχέση με το 2014;
Ουσιαστικά η χώρα από το 2012 και μετά, αφού χάθηκε και η τελευταία ευκαιρία να διαγραφεί το χρέος και όχι να μετακυλήσει, παρά τους εξωραϊσμούς, βιώνει μία κατάσταση «ζωής εν τάφω».
{jcomments on}
