Η 28η Οκτωβρίου γιορτάστηκε πανηγυρικά εφέτος, όπως έπρεπε. Είναι εθνική υποχρέωση ΟΛΩΝ μας να τιμούμε τους ήρωες νεκρούς μας, που χάρη σ’ αυτούς είμαστε εμείς ελεύθεροι. Όμως κάποιες ασχήμιες που είδαμε, προσβάλλουν τον πατριωτισμό μας. Απαξιώ να αναφερθώ στην παρέλαση των «κοριτσιών».
Είδα αρκετές αναρτήσεις στο διαδίκτυο, με πικρία και αγανάκτηση να καταφέρονται στον Συνταγματάρχη Φριζή με δηλητηριώδη ρατσιστικά και αντισημιτικά σχόλια, που πλημμύρισαν το διαδίκτυο, με σκοπό να υποβαθμίσουν και να ακυρώσουν τον ηρωϊσμό και τον πρωταγωνι-στικό ρόλο του Συν/ρχη Φριζή στη Νίκη του 1940. Και αυτό, γιατί ήταν Εβραίος!!!
Η βαρβαρότητα που λέγεται αντισημιτισμός, τελευταία βρίσκεται σε έξαρση. Τροφοδοτείται από διάφορα έντυπα με τερατολογίες και πολλά βλακώδη, που δηλητηριάζουν ψυχές αθώων και ανίδεων Ελλήνων. Πρέπει οπωσδήποτε να καταπολεμηθεί αυτή η αντίθετη με τον ελληνικό πολιτισμό βαρβαρότητα, γιατί εκθέτει όλον τον ελληνισμό.
Δεν μπορούν λίγοι ανιστόρητοι, στην ουσία περιθωριακοί, να βρωμίζουν χρυσές σελίδες της Ιστορίας μας. Χρυσές σελίδες της Ιστορίας μας, είναι οι αγώνες κάποιων επιφανών Ελλήνων, αλλά και πολλών ανωνύμων Ελλήνων, που με κίνδυνο της ζωής τους έσωσαν αρκετούς Έλληνες Εβραίους, από τα δολοφονικά χέρια των Ναζί, στη μαύρη περίοδο της κατοχής 1941-44.
Είναι άξιοι θαυμασμού αυτοί οι ανώνυμοι άνθρωποι που έσωσαν την τιμή της Ελλάδας στα δύσκολα εκείνα χρόνια. Τέτοιες πράξεις αυτοθυσίας – Μητροπολίτη και Δημάρχου Ζακύνθου, Αστυνομικού Διευθυντού Αθηνών, Μητροπολίτη Χαλκίδος και άλλων – είναι πραγματικός ηρωισμός και δείχνουν το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής, σε αντίθεση με τον ακραίο φανατισμό που αμαυρώνει σήμερα την ανθρωπι-στική μας παράδοση.
Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν ότι στον πόλεμο του 1940 πολέμησαν 12.898 Εβραίοι στρατιώτες, εκ των οποίων 513 σκοτώθηκαν στο πεδίο της μάχης, 3.743 τραυματίστηκαν και από αυτούς είναι άξιο να αναφερθεί το γεγονός ότι Έλληνες Εβραίοι ήταν οι μοναδικοί κρατούμενοι στα στρατόπεδα θανάτου των Γερμανοναζί, που οργάνωσαν αντίσταση, σηκώνοντας την Ελληνική Σημαία, που την έφτιαξαν από τα κουρέλια των ρούχων τους και τραγουδώ-ντας τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδας, μέσα στην κόλαση του στρατοπέδου, θερίστηκαν από τα πολυβόλα των Γερμανών. Όλοι αυτοί οι Ελληνοεβραίοι ήρωες είχαν μέσα τους το πνεύμα του Αλβανικού Μετώπου.
Όσο για τον ήρωα Συνταγματάρχη Μαρδοχαίο Φριζή, θα αναφέρω μόνο επτά από τις εκατοντάδες αναφορές που υπάρχουν, από αξιόλογους ανθρώπους του στρατού, της πολιτικής, τους ιστορικούς, των γραμμάτων και απλών ανθρώπων:
1.–Του πολεμικού ανταποκριτή του 1940 και μετέπειτα Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών Σπύρου Μελά, ο οποίος είπε: «Αυτός ο άνθρωπος δεν ήξερε τι θα πει πλευροκόπηση. Δεν καταδεχόταν τις κυκλωτικές κινήσεις. Δεν ήξερε παρά την κατά μέτωπο επίθεση, μέσα σε όλα πρώτος και καλύτερος, καβάλα στο άλογό του. Και ήταν Εβραίος».
Αν ζούσε ο Σπύρος Μελάς, ως Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, δεν θα αρνιόταν να βραβεύσει τον ήρωα Φριζή, όπως όμως αρνήθηκε πριν λίγα χρόνια η Ακαδημία Αθηνών…
2.-Μία ακόμη αναφορά του Κων. Καλλία, κορυφαίου υπουργού και ανα-πληρωτή του Κων. Καραμανλή, που δήλωσε: «Επικεφαλής του καταλόγου των ηρώων του 1940, τοποθετώ τον θρυλικό ήρωα Συνταγ-ματάρχη Μαρδοχαίο Φριζή».
3.-Ο ιστορικός Άγγελος Τερζάκης γράφει το βιβλίο του «Ελληνική Εποποιία 1940-41»: «Στις 10 Νοεμβρίου, η κοιλάδα του Αώου γίνεται κάτι σαν οδός προς τον Άδη. Τα ελληνικά τμήματα, προελαύνοντας γοργά για να πιάσουν το διάσελο της Σούσνιτσας και να κόψουν το πέρασμα στον εχθρό, έρχονται σε επαφή με τις φάλαγγες του 8ου Συντάγματος των Αλπίνων. Η σύγκρουση γίνεται κοντά στο Ελεύθερο.
Οι δυνάμεις του αποσπάσματος Φριζή χυμάνε ορμητικά, συνειπαρ-μένοι αξιωματικοί και στρατιώτες παραβγαίνουν μεταξύ τους. Το Ιταλικό Σύνταγμα πολέμησε επτά ώρες, τέλος λύγισε, σκόρπισε, διαλύθηκε. Στο δρόμο του είχαν στρωθεί χάμου 300 άνδρες νεκροί, άλλοι 700 με 15 αξιωματικούς παραδίνονταν αιχμάλωτοι.
Το πεδίο της μάχης κυμάτιζε σπαρμένο ως πέρα με υλικό κάθε λογής, σκοτωμένα άλογα και μουλάρια. Στις 16 Νοεμβρίου οι δυνάμεις του Φριζή, μπαίνουν στην Κόνιτσα, που ξαναγινόταν ελληνική. Οι Ιταλοί άφησαν πίσω τους σωρούς πελώριους πυρομαχικά, στάρι, έξι κανόνια».
4.-Ο Στρατάρχης και Πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος, γράφει: «Η Πατρίς εκτιμά πλήρως τας υπηρεσίας του Συν/ρχου Φριζή, ολοκληρω-θείσας διά του ηρωϊκού του θανάτου».
5.-Ο Πρόεδρος της ΕΔΑ Ηλία Ηλιού, στις 20-10-1979, γράφει: «Τιμώ τον μεγάλο Ισραηλίτη – Έλληνα Αξιωματικό Μαρδοχαίο Φριζή και υποκλί-νομαι μπρος στη θυσία του».
6.-Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, στις 30-11-1999, έγραφε: «Η θυσία του Συν/ρχη Φριζή, δεν ήταν απλά μία ηθική προσφορά, αλλά ήταν μία διδακτική και αποφασιστική συμβολή στον αγώνα του ‘40».
7.-Ο Καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος Μαυρο-γορδάτος, έγραφε: «Γενικότερα η παραγνώριση του Φριζή αποτελεί σύμπτωμα του υποδόρειου νεοελληνικού αντισημιτισμού. Γιατί ο Φριζής υπήρξε, εκτός από μεγάλος ήρωας του ’40, η πιο συγκλονιστική ιστορική απόδειξη ενός θεωρήματος που παραμένει επίκαιρο εδώ και δύο αιώνες, ότι μπορεί κανείς να ανήκει ολόψυχα στο ελληνικό έθνος, χωρίς να είναι χριστιανός ορθόδοξος».
Αυτά τα ελάχιστα για τον ήρωα Φριζή, που κάποιοι θέλουν να διαγραφεί από την ελληνική ιστορία, γιατί ήταν Εβραίος! Ανάγκη επιτακτική να αγωνιστούμε ΟΛΟΙ για να σταματήσουμε την αναβίωση της μισαλλοδοξίας.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ.
Οι απειλές για εκδίκηση και επίθεση ενάντια των Εβραίων, αρχίζουν από το έκτο λεπτό (και ακολουθεί πυρπόληση της ισραηλινής σημαίας), του παρακάτω βίντεο:
