Η Λευκωσία και η Αθήνα αρέσκονται στα παραμύθια. Αν ήταν της Χαλιμάς τα παραμύθια, θα έλεγα πως καλά είμαστε, και το τέλος θα είναι καλό. Αλλά, εδώ έχουμε να κάνουμε με την υπόθεση του Κυπριακού, την οποία από το 1960 χαντάκωσαν οι πολιτικοί και των δύο χωρών και από το 1974 την έστειλαν στα τάρταρα.
Ψευδό-παλικαρισμοί, εθνικισμοί, «αδέσμευτες» πολιτικές της κακιάς ώρας και η σύγκρουση των Ηνωμένων Πολιτειών με τη Σοβιετική Ένωση για το νησί, το οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.
Διχοτομημένο, με έντονη την τουρκική παρουσία, και με ένα Ταγίπ Ερντογάν να έχει αποφασίσει ότι είναι δικό του. Το είπε και την Κυριακή από την κατεχόμενη Αμμόχωστο. Απαιτεί λύση δύο κρατών, ένα «τουρκικό» και ένα «ελληνικό», με τρόπο που θα ασκεί έλεγχο σε όλο το νησί.
Φυσικά, την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση έχει η Ελληνική χούντα, που έδωσε στον Αττίλα την ευκαιρία για να εισβάλει, τον Ιούλιο του 1974, και να κατέχει το 40% της Κύπρου μέχρι σήμερα.
[Αυτό… Για να μην ξεχνάμε. Διότι χωρίς τη βοήθεια των Προδοτών Στρατιωτικών η Τουρκία δεν θα μπορούσε ποτέ να πατήσει στην Κύπρο. Η αλήθεια πονά, αλλά ΠΡΕΠΕΙ να λέγεται].
Ερχόμενοι στο σήμερα, βλέπουμε να ασκούνται στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφόρητες πιέσεις από το «κομμουνιστικό» ΑΚΕΛ – συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια – αλλά και από τον δεξιό Δημοκρατικό Συναγερμό (ΔΗΣΥ). Δεν μου βγάζει κανείς από το μυαλό ότι είναι σικέ τούτο το πολιτικό-κομματικό παιγνίδι.
Οι κύριοι αυτοί τον θέλουν, χωρίς όρους και προϋποθέσεις να λάβει μέρος σε διαπραγματεύσεις με τον ακροδεξιό Ερσίν Τατάρ, γνωστό και ως «αντ’ αυτού» του ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας στην κατεχόμενη Κύπρο. Και είναι τόση η επιμονή τους που οι άνθρωποι στο νησί υποψιάζονται πολλά και διάφερα.
Πως να εξηγήσει κανείς το θέατρο του παράλογου: Να καταγγέλλουν τον Πρόεδρο της Κύπρου και να από-ενοχοποιούν την κατοχική δύναμη…
Ο κ. Άνδρος Κυπριανού φρόντισε να επισκεφθεί και την Αθήνα, όπου συναντήθηκε με τους πάντες για να τους αραδιάσει το ίδιο άθλιο παραμύθι: ότι ο Αναστασιάδης ευθύνεται για το αδιέξοδο στο Κυπριακό. Οι Τούρκοι Αττίλες είναι βεβαίως-βεβαίως αθώοι. Οι καλοί αυτοί άνθρωποι, σύμφωνα με το ΑΚΕΛ, επιθυμούν λύση του προβλήματος, αλλά ο Κύπριος Πρόεδρος είναι αυτός που ρίχνει την μπάλα στην κερκίδα.
Τα ίδια και χειρότερα μεταφέρει στην Αθήνα και ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, ο ηγέτης της συντηρητικής Δεξιάς, ο οποίος ταυτίζεται στο εθνικό θέμα με το ΑΚΕΛ. Και τα αρνιά-οπαδοί του ΔΗΣΥ δεν υποψιάζονται τίποτα. Αλλά, είναι και τυχερός ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ.
Αν αυτοί του ακροδεξιού ΕΛΑΜ δεν ήταν μπουνταλάδες, και δεν συνέδεαν το όνομα τους με τους άθλιους ναζί της Χρυσής Αυγής, θα του είχαν πάρει το μισό κόμμα. Αλλά, οι θέσεις τους είναι εθνικιστικές και ότι προκαλεί μίσος το απορρίπτουμε. Το είπαμε και το επαναλαμβάνουμε: άλλο εθνικισμός, άλλο πατριωτισμός. Καμία σχέση μεταξύ τους.
Ο κ. Άνδρος, λοιπόν, και ο κ. Αβέρωφ, έχουν βαλθεί να πείσουν τους Αθηναίους να εισέλθουν στο δικό τους παιγνίδι και να ασκήσουν και αυτοί πίεση στον Αναστασιάδη. Όχι πως ο Κύπριος Πρόεδρος είναι καλύτερος από αυτούς τους δύο. Ίδιος και απαράλλακτος είναι. Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν ορκισμένος οπαδός του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν…Ας μην ξεχνάμε ότι αμέσως μετά σηκώθηκε και πήγε στο σαράι του Ερντογάν στην Τουρκία…Για ποιο λόγο άραγε;
Εν πάση περιπτώσει, αργά ή γρήγορα είδε το…φως στο Κραν Μοντανά, και έχοντας δίπλα του τον βράχο Νίκο Κοτζιά, βρήκε το θάρρος να απορρίψει την αντεθνική λύση που του προτάθηκε.
Ποιο είναι το σχέδιο του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ, που υποστηρίζει επίσης ο Ύπατος Αρμοστής της Βρετανίας, ο περίφημος Λίλι; Να σύρουν τον Αναστασιάδη σε συνομιλίες, να τον εγκλωβίσουν στην πενταμερή και να του επιβάλουν τον θάνατο της Κυπριακής Δημοκρατίας και την παράδοση της Κύπρου στους Τούρκους.
Είναι απλά τα πράγματα. Ο Ερντογάν το λέει και το φωνάζει και κάνει και τον μάγκα: Ο κατεχόμενος Βορράς είναι δικός του 100%. Και οι ελεύθερες περιοχές θα τεθούν κάτω από την επιρροή της Τουρκίας.
Η συνέχεια στην ΠΗΓΗ…….
